به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،با نگاهی به میزان دستمزد دریافتی کارگران در سال 97 که با افزایش 19.8 درصدی همراه بود باز هم قدرت خرید از دست رفته در سالهای گذشته جبران نشد؛ به عبارتی دیگر اکنون دستمزد یک کارگر در بنگاهها یک میلیون و 400هزار تومان پرداخت میشود که بررسی هزینههای سبد معیشت طبق آمارهای بانک مرکزی نشان از افزایش یک میلیون تومانی نسبت به سال گذشته دارد؛ با این حساب حداقل هزینه تأمین سبد معیشت که در سال 96 دو میلیون و 800 هزار تومان اعلام شده بود اکنون به سه میلیون و 800 هزار تومان نزدیک شده است.
با این حساب یک خانواده کارگری 4نفره با درآمد حداقل سه میلیون و 800 هزار تومانی توان اداره زندگی با حداقلهای موجود را خواهد داشت در حالیکه دریافتی کارگر در شرایط حاضر تنها 30درصد هزینهها را پوشش میدهد.
در چنین شرایطی تنها امید جامعه کارگری به جلسات مزدی و «ترمیم دستمزد» است. در شرایطی که تمام اقلام خوراکی، اجاره بها، هزینه های درمانی و آموزشی چندین برابر شده است، درآمد کارگران همچنان مانند سال گذشته است.
جلسه چند روز گذشته شورای عالی کار نیز نتیجه مطلوبی را برای کارگران به همراه نداشته است. آخرین نتیجه جلسه 277 جلسه شورای عالی کار این بوده است که باید منتظر 2شنبه یا 3شنبه آینده و بررسی به روزرسانی های عقب ماندگی مزدی کارگران در جلسه کمیته مزد بود.چرا که قرار است این عدد در جلسه بعدی شورای عالی کار به عنوان محور اصلی مورد بررسی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:کارگران هم بسته حمایت غذایی میگیرند؟
*بازگشت قدرت معیشت کارگران با ترمیم دستمزد
هادی ابوی، دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران اخیراً در گفت وگویی اظهار داشت: بسته حمایت غذایی دولت تنها هزینه خورد و خوراک خانوارها را جبران میکند و کارگران با دریافتی یک میلیون و 200 هزار تومانی قادر به تامین هزینه ایاب و ذهاب، اجاره بهای مسکن و بهداشت و درمان نیستند.
ابوی با اشاره به توزیع اولین بسته حمایت غذایی دولت در آبان ماه، گفت: از هر اقدامی که به معیشت کارگران کمک کند، استقبال میکنیم و در شرایط کنونی به دنبال افزایش مزد نیستیم، بلکه انتظار و خواسته ما ترمیم دستمزدها است تا قدرت معیشت به کارگران برگردد و از فشار افزایش هزینهها بر خانوارهای کارگری کاسته شود.
وی ادامه داد: در مصوبه بسته حمایت غذایی چند گروه جامعه هدف را تشکیل میدهند و اقشار آسیبپذیر جامعه در اولویت هستند، چون به دنبال نوساناتی که در بازارهای داخلی پیش آمد و تغییر نرخها، معیشت آنها با دشواری همراه شد. این گروهها شامل افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند که علاوه بر پرداخت مستمری ماهیانه از کمکهای غیرنقدی و بستههای حمایت غذایی برخوردار شدند ولی گروههایی نظیر بازنشستگان و کارگران بیشترین لطمه را از نوسان نرخ ارز و تورم متحمل شدند و شایسته است که به این طبقات هم سبد کالا برای تامین مایحتاج اولیه و ضروری و هم کمکهای جبرانی برای ارتقای معیشت خانوار داده شود.
دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران افزود: اگر تاکید داریم که دولت کارگران را به طور ویژهتری ببیند به این دلیل است که حداقل بگیرند و حقوق یک میلیون و 200 هزار تومانی آنها با افزایش نرخ تورم و نوسان ارز، پاسخگوی نیازهای معیشتی آنها نیست. شاید کارگران قبلا با این رقم میتوانستند 100 واحد کالا بخرند ولی امروز در نهایت 20 تا 30 قلم کالا میتوانند خریداری کنند و با بالا رفتن قیمتها، قدرت خریدشان به شدت تنزل یافته و از عهده جبران هزینهها برنمیآیند.
به گفته ابوی، اقلام خوراکی بخش اعظمی از هزینه سبد معیشت کارگران را تشکیل میدهد و سبد غذایی دولت تنها هزینه خوراک خانوارها را جبران میکند و کارگران با دریافتی یک میلیون و 200 هزار تومانی قادر به تامین هزینه ایاب و ذهاب، اجاره بهای مسکن و بهداشت و درمان نیستند.
این مقام مسئول کارگری تاکید کرد: ما به دنبال افزایش دستمزدها نیستیم و هدف از تشکیل جلسات شورای عالی کار بررسی راهکارهای قدرت معیشت و ترمیم دستمزد کارگران است.
وی گفت: درصورتی که موضوع افزایش یا ترمیم مزد کارگران عملیاتی نشود، دولت با اعمال معافیت مالیاتی در بحث 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده یا هفت درصد سهم بیمه درمان تامین اجتماعی کارگرارا مورد حمایت قرار بدهد و به منظور کاهش هزینههای حمل و نقل و ایاب و ذهاب، مزایای ویژهای برای کارگران در نظر بگیرد.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/
من با 31 سال سن و مدرک کارشناسی ارشد بیکارم تا جایی که دیگر از همه چی خسته شدم و دیگر توان ادامه ندارم نه میتوانم ازدواج کنم و نه میتوانم کار پیدا کنم چقدر دیگه باید از عمرمون بگذره ایلان در سنی هستم که باید چند تا بچه قد و نیم قد داشتم و از زندگی لذت می بردم چرا وضعیت واقعی را در میان مصلحت های کورکورانه خود فراموش میکنید
بعضی روزا هیچی برای خوردن نداشتیم
نون خالی رو از همسایه ها قرض می گرفتیم
این حال و روز اکثر خانواده های کارگر هست
سبد کالا سبد کالا سبد کالا
اولین باری که سبد کالا رو روی کارت یارانه ها واریز کردن من و خانوادم سبد کالا رو دریافت کردیم + ۲ بار دیگه اما چون اعتبار کارت بانکیم تمام شده بود رفتم بانک وکارت جدید برام صادر کردند وکارتی رو که سبد کالا از روش گرفته بودم ازم گرفتند و تحویلم ندادند بلکه شکستند و تو سطل آشغال انداختند.از اون موقع تا حالا هیچ سبد کالایی رو نتونستم بگیرم چون سبد کالا رو همون کارت ریخته میشه .
.هرجایی سر زدیم فایده نداشت.
لطفا یه گزارش در این باره تهیه کنید .
شاید مسئولین راه حل این مشکل که مشکل خانواده من و حداقل ۵ درصد خانواده های کل کشور هست رو بیان کنن.
اینجوری به کارفرماهم فشار نمیاد
میخواستم بگم خوش به حال کارگرها که حقوقشون از معلم ها بیشتره.
زندگی و عمرمون رفت تمام شد. جوونیمون هدر رفت شرمنده و مدیون زن و بچه شدیم. آخه ما چه گناهی کردیم
اینکه به صاحبان کارخانه ها و مشاغلی که کارگر دارن به جای دریافت مالیات زیادی، درصدی ازین مالیات رو به عنوان دستمزد اضافه کنن به حقوق کارگر تا هم کارگرا یه جونی بگیرن هم سرمایه دار ها نگن پول الکی دادن به دولت
نمیدونم این حقوق ماهانه چه جوری حساب کردید که کارگرماهی3.800000حقوق مگیره...خیلی وضع بدتراز این هاست....
مشت بی انصاف...
مردم عادی خیلی وضعشون بدتر از اینهاست که نه شغلی دارن نه کاری.
درامد افرادی که از راه کشاورزی می باشد...با این وضع کساد کشاورزی.کدام ارگان مسیولیت زحمات کشاورزان به دوش مگیره.
من معلمم با ۲۴ سال سابقه مدرک فوق لیسانس و یه حق مدیریت که حقوق ناخالصم ۴ تومنه با کسر مالیات و حق بیمه و بازنشستگی نزدیک ۳ تومن میمونه حال اگر اقساط را ازش کم کنیم وبخوایم به خرج ۴ نفر برسیم بعد از ۲۵ سال سابقه اصلا نمیشه
حقوق من جزء بالاترین حقوق هاست و بقیه حکمشون خیلی کمتره از ۱۲۰۰ شردع میشه تا این مبلغ
چه کسی است که این دردها رو بفهمه و چاره کنه؟
قسطام نتونستم بدم
هر ماهم دارم قرض میکنم تا زندگیم بچرخه اما نمیچرخه.
به میگن بچه بیارین خدا کریمه...
به همین سادگی
به همین سادگی
بچه کوچیک داشته باشی چیکار کنیم . قبض میاد چی بگیم . صاحب خونه میاد چی بگیم و شارژ ساختمان و شکر خدا که اصلا هم چیزی نباد بخوریم
دوست داشتم نظرات دوستان رو یه مسئول هم میخوند اما کسی نیست که مسئولیت قبول کنه .....................
به ترتیب زیر
دهه فجر
دهه صبر
دهه زجر
معمولا دهه اول از دهه دوم زودگذرتر و دهه دوم از دهه سوم زودگذرتر است و دهه سوم بدجور ماندگارتر از دهه قبلی خود
خودتون قضاوت ..
تازه این وضع و حال منه که خدا رو شکر کار دارم، خدا به داد کارگرای فصلی یا بیکاراش برسه.
حتی مجلس هم گفت اگر دولت در « این هفته » جلسه تشکیل نده مجلس راساً در «این هفته» اقدام به افزایش حقوق ها میکنه
گرانی و تورم کمر مردم رو شکسته و مسئولین همچنان برگزاری جلسات رو به «این هفته» موکول میکنن