این تحقیق که تحت عنوان «جنسیت، حکومت‌داری و فساد اداری؛ بررسی رابطه میان فساد اداری، جنسیت و مشارکت پارلمانی در افغانستان» انجام شده، رابطه میان سهم زنان و مردان کارمند را در فساد اداری مورد بررسی قرار داده است. 

موسسه برابری برای صلح و دموکراسی، این تحقیق را براساس فرضیه‌یی مبنی‌بر این که کارمندان زن در مقایسه با کارمندان مرد کمتر به فساد اداری آغشته هستند، انجام داده است. برخی از فرضیه‌های مطرح شده حاکیست که جنسیت می‌تواند در چگونگی کار یک فرد تاثیرگذار باشد.

موسسه برابری برای صلح و دموکراسی که برای انجام این تحقیقات با ۱۰۵ تن از اعضای مجلس نمایندگان افغانستان مصاحبه کرده، می‌گوید که هیچ تفاوتی در نقش زنان و مردان در فساد اداری در این کشور پیدا نشده است. سی و یک درصد این پاسخ‌دهندگان نمایندگان زن در پارلمان بوده‌اند. تمرکز اصلی تحقیق این موسسه روی مجلس نمایندگان به عنوان یک نهاد قانونگذار است. فرضیه‌های قبلی نشان می‌دهند که بدلیل حضور کمتر زنان در قوه مقننه، زمینه‌های سو استفاده از مقام دولتی بیشتر مساعد بوده است.

اما یافته‌های موسسه برابری برای صلح و دموکراسی نشان می‌دهند که در افغانستان جنسیت روی سو استفاده از مقام دولتی تاثیر گذار نیست و هر مقام شامل مرد و زن در شبکه‌های آلوده‌ به فساد اداری دسترسی دارند. این موسسه در یافته‌های خود می‌نویسد: «پنجاه و یک درصد تمام پاسخ‌دهندگان تا حدودی یا هم به صورت قاطع توافق نظر داشتند که بسیاری از نمایندگان مرد به فساد آغشته‌اند، در حالی‌ که چهل و نه درصد نمایندگان متفق بودند که نمایندگان زن نیز در فساد دخیل اند.»

یافته‌های موسسه برابری برای صلح و دموکراسی حاکیست که اکثریت نمایندگان مصاحبه‌ شونده معتقدند که برای پیش‌برد کارهای شان در عرصه‌های سیاسی و اداری دادن و گرفتن رشوه نقش مهمی دارد. این نمایندگان تاکید کرده‌اند که برای پیش‌برد کارهای هواداران شان نیاز دارند از موقف‌های خود استفاده کرده و استفاده از موقف شان یک امر عادی و معمولی است. در یافته‌های موسسه برابری برای صلح و دموکراسی آمده است: «تمام نمایندگان بدون درنظرداشت جنیست اعتراف کرده‌اند که فرصت‌های فساد برای شان مهیا است. بسیاری از نمایندگان در پاسخ‌های خود ابراز کردند که مردم اکثرا از آنها می‌خواهند تا کارهای شان را انجام بدهند و در ازای آن، مردم نیز برای آنها و یا هم اعضای خانواده شان کارهایی انجام می‌دهند.»

موسسه برابری برای صلح و دموکراسی دریافته‌های خود تاکید می‌کند که شواهد و مدارک نشان می‌دهند که نمایندگان مرد در مقایسه با نمایندگان زن دسترسی بیشتری به شبکه‌هایی دارند که زمینه فساد اداری را برای شان فراهم می‌کنند. براساس این یافته‌ها، اعضای خانواده نمایندگان مرد در مقایسه با اعضای خانواده‌ نمایندگان زن از لحاظ سیاسی فعال‌تر اند و فکر می‌کنند که در پیش‌برد کارهای تجارتی بهتر هستند و احتمال معاشرت و معامله با سایر نمایندگان مرد را بالا می‌دانند. اکثریت نمایندگان مرد گفته‌اند که آنان قبل از راه‌یافتن به پارلمان، با افراد قدرتمند و متنفذی آشنایی داشته‌اند.

موسسه برابر برای صلح و دموکراسی در نتیجه یافته‌هایش می‌نویسد: «این تحقیق هیچ نکته‌ای را نیافته است که براساس آن بتوان استدلال کرد که نماینده زن یا مرد در پارلمان افغانستان بیشتر یا کمتر آغشته به فساد است. با آنکه بروز تفاوت‌های جنسیتی در ویژگی‌های شخصیتی یکی از نکته‌هایی بود که این تحقیق آن را دنبال می‌کرد، در آخر به تفاوت‌های اندکی جنسیتی دست یافتیم. این تحقیق هم‌چنان نشان می‌دهد که از لحاظ دسترسی به شبکه‌هایی که فرصت فساد را برای نمایندگان مهیا می‌سازند، میان نمایندگان زن و مرد هیچ تفاوتی وجود ندارد.»

تهیه کنندگان این تحقیق گفته‌اند که علی‌رغم میزان بالای مشارکت زنان در پارلمان افغانستان، فساد اداری به جنسیت بستگی ندارد. آنان گفته‌اند که گستردگی و روزمرگی فساد اداری در افغانستان و فرصت‌ها و شبکه‌هایی که مبتنی‌بر جنسیت نیستند و عدم موجودیت نهادهای قوی و ناظر از عواملی به شمار می‌روند که زمینه‌های فساد اداری را برای تمام یکسان ساخته است.

افغانستان از نظر میزان حضور زنان در قانون‌گذاری در سطح جهانی در رتبه سی و ششم قرار دارد.

انتهای پیام/