بر اساس این نشریه‌ی امریکایی، حامد کرزی ماهانه به خانواده‌ی سید احمد گیلانی "یک صد هزار دالر” می‌پرداخت؛ اما رییس جمهور غنی این پول‌ها را قطع کرده‌ است.

در این نوشته همچنان آمده است که اشرف غنی تقاضای عبدالرب رسول سیاف، برای واگذاری یک وزارت کلیدی و تقاضای انورالحق احدی برای وزارت خارجه را رد کرده بود.

نیویارکر نگاشته است: "یک بار رییس جمهوری برای دیدار با اسماعیل خان، جنگ‌سالار قدرتمند غرب افغانستان، تنها پانزده دقیقه در نظر گرفت.”

در ادامه آمده است: "جیلانی پوپل، یکی از نزدیک‌ترین مشاوران غنی، به رییس جمهور گفت که یا او را برای مدت زمانی که خودش می‌خواهد ملاقات کنید یا اصلن این کار را انجام ندهید، اما شما نمی‌توانید تنها پانزده دقیقه برای این کار زمان بدهید.”

به نقل از نشریه، غنی بر نظر خود تاکید کرد و گفت: "امیر فاسد و بی‌رحم هرات، تنها ارزش همان پانزده دقیقه را دارد.”

در واکنش به این نوشته، شورای حراست و ثبات افغانستان، موضوع‌هایی که به عبدالرب رسول سیاف و محمد اسماعیل نسبت داده شده است را در کرد.

مسعود ترشتوال، سخنگوی این شورا گفت: "در ابتدای شکل‌گیری حکومت، مشخصن وزارت معارف به سیاف پیشنهاد شده بود، ولی او قبول نکرد.”

ترشتوال افزود که از این شورا درخواست ملاقات و عضویت در رده‌های مختلف حکومتی شده است، ولی از سوی سیاف و محمد اسماعیل رد شده است.

افزون بر این همه نیویارکر نوشته است که بسیاری‌ها در کابل، رییس جمهوری را شخص خودخواه می‌خوانند و باور دارند که غنی تنها بر اساس مفکوره‌های خود تصمیم می‌گیرد و او را جمی کارتر افغانستان می‌نامند.

نیویارکر نگاشته است، که در دوره‌ی حامد کرزی میلیون‌ها دالر برای نمایندگان پارلمان و رهبران جهادی و سیاسی پرداخت می شد؛ ولی رییس جمهور غنی پرداخت این پول‌ها را متوقف کرده و از خیرخواهی آنها نیز خودداری کرده است.

از سوی دیگر، انورالحق احدی، یکی از حامیان رییس جمهور غنی در زمان پیکارهای انتخاباتی، از آقای غنی خواهان وزارت خارجه شده بود؛ ولی زمانی که به قدرت رسید به این خواست احدی پاسخ رد داد و احدی نیز به صف مخالفان‌اش پیوست.

اما احدی، رییس جبهه‌ی توین ملی افغانستان گفت که مشروعیت حکومت و حتا دولت و موسسه‌های دولتی در این اواخر زیر پرسش است.

او باور دارد که حکومت وحدت ملی به یک بحران جدی مشروعیت مواجه است و این موضوع تنها تراوش فکری او نیست.

در این نوشته آمده است که اشرف غنی واقعیت‌های سیاسی را نادیده نمی‌گیرد و با وجود مخالفت امریکا، عطا محمد نور و جنرال عبدالرزاق را در وظیفه‌هایشان تا کنون حفظ کرده است.

افزون بر این، غنی در دوره‌ی حامد کرزی یکی از عضو‌های کابینه بود؛ از پنهان‌کاری های مارشال فهیم پرده برداشت و کرزی را از پول‌های سربازان خیالی که در جیب مارشال فهیم می‌رفت، با خبر ساخت که با خشم مارشال فهیم روبه رو شده بود.

در این نوشته آمده است که امریکا بر رییس جمهور غنی را به عنوان یک فرد اصلاح طلب و متفاوت نگاه می کند و پس از حکومت فاسد حامد کرزی، بر او باور دارد.

در این نوشته گفته‌ شده است که باورهای وجود دارد حکومت غنی پیش از سال ۲۰۱۹ متوقف خواهد شد؛ ولی او با وجود این مخالفت‌ها به شدت تلاش دارد که جنگ را پایان ببخشد و بر وضعیت کنونی تغییر بیاورد.

از سوی دیگر، فعالان مدنی به این باورند که هنوز هم سیاست‌های مصلحتی بسیار حاکم است.

آنان به این باورند که هنوز هم سازش‌ها در درون و بیرون ارگ خیلی بالاتر از بحث‌هایی است که در زمان کرزی بود.

عزیز رفیعی، رییس مجتمعه جامعه‌ مدنی افغانستان، گفت: "باور ندارم که آنچه در جریان سیزده سال گذشته جریان داشت، به یک بارگی یک موضوع کاملن مخالف شکل گرفته باشد.”

رفیعی افزود که تفاوت این دوره آنست که مهر‌ه‌های کلیدی میان دو طرف تقسیم شده است و مهره‌های گذشته اکنون مهره‌های اصلی نیستند.

رشد به نقل نیویارکر نوشت: از او همچنان گفت که مهره‌های جدیدی که شاید خیلی خطرناک‎‌تر از مهر‌ه‌های گذشته باشد و این مصلحت‌گرایی ادامه خواهد شد.

انتهای پیام/