به گزارش دريچه فناوري گروه فضاي مجازي باشگاه خبرنگاران جوان؛ اینترنت سیاه جایی که وب تاریک و هزاران حوزه ناشناخته دیگر را در خود جای داده است. وب تاریک بخشی از محتوای اینترنت و وب جهان گستر است که توسط عموم قابل دیدن نیست. محتوای این بخش از وب بوسیله موتورهای جستجو ایندکس نمی شوند و قابل دستیابی نیستند.

شبکه اینترنت سیاه که در لایه زیرین اینترنت عمومی قرار داشته و سیاه ترین صفحات وب را در خود جای داده است. وب تاریک بخشی از وب عمیق را تشکیل می دهد. محتوای این بخش توسط هیچ یک از موتورهای جستجویی عادی قابل رویت یا دسترسی نیست.

اینترنت سیاه از شبکه های بزرگ و کوچ تشکیل شده است. شبکه های دوستی، نظیر به نظیر و شبکه های بسیار بزرگی مانند freenet و l2P و TOR.

کاربران وب تاریک، به دلیل ماهیت رمزنشده وب معمولی آن را اینترنت تمیز یا Clearnet می نامند. برای ورود به فضای وب تاریک باید از مسیر Onion Router عبور کرده و ازمرورگر Tor استفاده کنید. Tor ابزاری رایگان برای گشت و گذار در این فضا است. آدرس های صفحات وب در این فضا اغلب ساختار خاص خود را دارند و به پسوند .onion ختم می شوند.

در سال 2014 میلادی نتایج حاصل از پژوهشگر در دانشگاه پورتسنموس انگلیس نشان داد: بیشترین موارد درخواست در شبکه Tor به ترتیب مربوط به موارد پورن کودکان و تجارت سیاه است. بر اساس این تحقیقات از هر ۵ بازدید از سایت و سرویسی که با تور مخفی سازی شده است، چهار کاربر به دنبال مقاصدی مرتبط با آزار جنسی کودکان هستند.

قلمرویی 550 برابر بزرگ تر از وب کنونی

شاید باور کردنی نباشد اما بیش از 96 درصد داده های اینترنت در اعماق آن چال شده است. وب کنونی 8 میلیارد صفحه وب را درخود جای داده است تنها سهم 4 درصدی از تمام محتوای شبکه اینترنت را به خود اختصاص داده است، در حالیکه 7.9 زتا بایت این اطلاعات در وب تاریک قرار دارند.

اگر فضای اینترنت را به مانند یک اقیانوس تصور کنیم. می توان آنرا در چند لایه زیردر نظر گرفت:

1. لایه سطحی یا روی وب: این همان لایه ای است که اکثر سرویس های عادی و قابل رویت اینترنت در آن قرار دارند. سرویس هایی نظیر گوگل. یاهو و شبکه های اجتماعی عمومی نظیر فیس بوک و توییتر در اینجا قرار دارند

2. لایه وب تاریک: در این سطح اغلب سایت های دانلود رایگان محتوا قرار دارند. سرویس هایی نظیر مو تورنت، شبکه دزدان دریایی(The Pirate Bays)، ویکی لیکس در این لایه قرار دارند.

3. لایه وب عمیق: سیاه ترین محتواهای شبکه های مجازی و اینترنت را در خود جای داده است. شبکه L2P، سرویس های پولی رمزشده(بیت کوین)، گروه های تبهکاری مختلف و نهادهای جاسوسی در این لایه فعالیت می کنند.

در وب تاریک چه خبر است؟

اگر هنوز برای این سوال که چرا وب تاریک بخش اعظم محتوای فضای مجازی را به خود اختصاص داده است پاسخی نیافته اید. بهتر است این بخش را به دقت بخوانید.وب تاریک به دلیل قابلیت ناشناسی که در اختیار کاربرانش قرار می دهد محلی امن برای انجام تجارت سیاه و مراودات گسترده تبهکاران در سراسر جهان تبدیل شده است. برخی از کسب و کارهای سیاه و عجیب غریبی که در وب تاریک رواج دارد در زیر اشاره شده است:

تجارت مواد مخدر

تاجران مواد مخدر و حتی عادی در این شبکه‌ی دیجیتالی به تبادل انواع مختلف مواد مخدر می‌پردازند. بیشتر کاربران چینی به واسطه‌ی این شبکه در طول ۲۸ ماه از فروش مواد مخدر ۲۰۰ میلیون دلار درآمد داشته‌اند.

پول تقلبی

در دارک نت تمامی ارزها از جمله پوند، یورو و ین در حال تبادل است و می‌توان ارزهای تقلبی را از طریق این شبکه تهیه کرد.

مدارک جعلی

نسخه‌ی جعلی تمامی مدارک مهم از جمله پاسپورت، گواهینامه‌ی رانندگی، مدارک شهروندی، کارت شناسایی، مدارک دانشگاهی، مدارک مهاجرتی و حتی کارت شناسایی دیپلماتیک از طریق دارک نت قابل تهیه است. به عنوان مثال تهیه کردن نسخه‌ی جعلی گواهینامه‌ی رانندگی ۲۰۰ دلار و نسخه‌ی جعلی پاسپورت‌های آمریکا و انگلستان بیش از چند صد دلاردر برمی‌گیرد.

اسلحه، مهمات و مواد منفجره

اسلحه‌هایی مانند کلت‌ها و مواد منفجره‌ی C4 در دارک نت قابل تهیه هستند. این مهمات از طریق جاسازی در آلات موسیقی، اسباب بازی‌ها و وسایل الکترونیکی به دست مشتری می‌رسد. البته جاسازی‌ها در بسته بندی‌هایی صورت می‌گیرد که توسط اشعه‌ی ایکس قابل شناسایی نباشد.

قاتل و آدم کش

در دارک نت برخی شرکت‌های خصوصی و غیرقانونی در حال فعالیت هستند که معتقدند اگر کسانی که کینه‌های شخصی دارند می‌توانند با استخدام قاتل، فرد مورد نظر خود را به قتل برسانند! البته این مورد دارای شروطی است؛ به عنوان مثال نمی‌توان قاتلی را برای به قتل رساندن افراد برتر دنیای سیاست مانند رئیس جمهورها استخدام کرد.

تجارت اعضای بدن انسان

در گوشه و کنار این شبکه‌ی مخفی بازار سیاه پر جنب و جوشی دیده می‌شود که در آن اعضای بدن انسان و ارگان مختلف به فروش می‌روند. به عنوان مثال قیمت کلیه ۲۰۰ هزار دلار، قلب ۱۲۰ هزار دلار، کبد ۱۵۰ هزار دلار و یک جفت چشم ۱۵۰۰ دلار به فروش می‌رود.

پول رمزنگاری شده

اسکناس‌های دیجیتالی مانند بیت کوین و دارک کوین از طریق این شبکه قابل تهیه هستند. کاربران در حالی که هویت خود را پنهان نگه داشته‌اند می‌توانند به تبادل اسکناس‌های دیجیتال و خرید و فروش بپردازند.

خدمات میزبانی وب

برخی میزبان‌های وب دنیا که در کشورهایی مانند روسیه و اوکراین قرار دارند بدون توجه به هویت اصلی کاربر، خدمات و سرویس‌های میزبانی وب را برای مشتریان خود ارائه می‌دهند. این میزبان‌های وب تمامی پرداخت‌ها و اسکناس‌های دیجیتالی مانند بیت کوین را قبول کرده و در قبال آن‌ها سرویس‌های مورد انتظار کاربر را فراهم می‌آورند.

خدمات ابری

افرادی مانند هکرها دوست دارند تا فایل‌های مخربشان در برابر سیستم‌های امنیتی بلاک نشوند. هکرها معمولا از سیستم‌های ابری به این منظور استفاده می‌کنند. تحقیقات اخیر نشان داده که ۱۶ درصد از فایل‌های مخرب دنیا و حملات سایبری از شبکه‌ی ابری آمازون سرچشمه گرفته است. از این‌رو سیستم‌های ابری نقش اساسی را در حملات سایبری دارد.

جُرم افزار

برخی افراد مجرم که دارای مهارت‌های کافی نیستند می‌توانند ابزارهای مورد نیاز خود را از دارک نت تهیه کرده و آسیب پذیری‌های سیستم هدف را بهره برداری کرده، به سرقت اطلاعات و هویت کاربران بپردازند. یکی از هکرها در سال ۲۰۱۳ به واسطه‌ی کیت ابزاری هک دارک نت توانست حمله‌ی سایبری بزرگی را اجرا کند.

استخدام هکر

در دارک نت جرایم سایبری سازمان یافته‌ای وجود دارد که به واسطه‌ی آن می‌توان هکرهای خبره‌ای را استخدام کرد. برخی از این هکرها تا به حال توانسته‌اند در سیستم‌های قبیل گوگل، ادوبی وLockheed Martin نفوذ کنند.

مراکز تماس جرایم مختلف

افرادی که در این مرکز مشغول هستند دارای شغل‌های مختلفی بوده و می‌توانند کارهایی مانندارائه منابع شغلی و آموزشی، آغاز انتقال سیم و رفع انسداد حساب های هک بازی را انجام دهند. تماس با این مراکز ۱۰ دلار ارزش دارد.

در ابتدای سال 2015 میلادی بلیس اینترپل اعلام کرد در نظر دارد برنامه هایی را برای آگاهی رسانی در زمینه وب سیاه و آموزش هایی فنی Tor ارایه دهد.

شبکه دارک وب چگونه کار می کند؟

همانطور که اشاره شد برای ورود به وب تاریک باید از موتور جستجوی ویژه ای بنام Tor استفاده کرد. تور بوسیله مسیریابی onion یا پیازی کار می کند. این ساختار بر اساس اعمال لایه های مختلف رمزنکاری بر روی داده عمل می کند(مانند لایه های پیاز که مغز آن را در بر گرفته اند)

پیام‌ها پی در پیرمزگذاریمی‌شوند و توسط تعداد زیادی گره شبکه با نام مسیریاب‌های پیازی فرستاده می‌شود. هر مسیریاب پیازی یک لایه رمز را برای خواندن دستورهای مسیریابی رمزگشایی می‌کند و پیام را به مسیریاب بعدی می‌فرستد که همین روند را تکرار می‌کند. این روش باعث می‌شود که گره‌های مسیریاب از محتوا و مبدأ پیام اطلاع نداشته باشند. همچنین هیچ یک از نودهای مدار قادر به تشخیص یا بیان تعداد نودهای موجود در مدار نمی باشند و تنها نودنهایی قادر به تشخیص موقعیت مکانی خود در زنجیره است.

برای انتقال یک پیام (پیاز) در شبکه تور، فرستنده مجموعه ای از نودها را از بین لیستی از نودها انتخاب می کند. این نودها به منظور تشکیل مسیر ارسال (که زنجیره یا مدار نام دارد) مرتب می شوند. به منظور حفظ گمنامی فرستنده در این شبکه، هیچ یک از نودهای موجود در زنجیره نمی توانند تایید کنند نود قبل یا بعد از خود صادر کننده اصلی پیام است یا خیر.

شبکه تور بر روی سرورها و رایانه های هزاران داوطلب در سراسر جهان اداره می شود. تعداد این سرورها تا کنون بالای 4500 عدد تخمین زده شده است.

بر خلاف اتصالات معمولی در اینترنت، در شبکه تور اطلاعات شناسه آدرس در پیام نیز رمزنگاری می شود. این همان بخشی است که باعث می شود شناسایی کاربر غیر ممکن شود.

شبکه تور در واقع اقدامی برای پوشش نقاط ضعف سرورهای پراکسی است. سرورهای پراکسی به عنوان واسط بین کاربر و مقصد است. هنگامی که شما به یک پراکسی متصل می شوید و از طریق آن به مرور وب بپردازید،‌ اگر کسی تلاش برای ردیابی شما کند، به جای آدرش ما آدرس سرور پراکسی را مشاهده می کند. اما پروکسی سرورها امن نیستند، پروکسی سرورها اطلاعات شما را برروی سرورهای خود ذخیره می‌کنند و اگر لازم باشد می‌توانند شما را شناسایی کنند. پروکسی سرورها قادر نیستند تا از هویت شما در اینترنت محافظت کند و شما به راحتی قابل ردیابی کردن هستید.

شبکه های وب تاریک در سراسر جهان دارای مخالفان و موافقان زیادی هستند. اگر چه این شبکه ها به دلیل قابلیت گمنامی که در اختیار کاربرانشان قرار می دهند پایگاهی امن برای تجمع تبهکاران اند اما مدافعان شبکه هایی نظیر تور بر این باورند این شبکه علی رغم برخی اشکالات، بزرگترین و مهمترین اهرم برای محافظت از حریم خصوصی محسوب می شود. در سال های اخیر بسیاری از دولت ها و نهادهای اطلاعاتی با دسترسی غیر مجاز به اطلاعات کاربران باعث شده اند تا حریم خصوصی در اینترنت به دغدغه اصلی کاربران در این فضا تبدیل شود. بارزترین نمونه این موارد شنود اطلاعاتی گسترده آژانس امنیت ملی امریکا از دولت ها و کاربران مختلف در سراسر جهان بود که توسط ادوارد اسنون(کارمند اسبق CIA) افشا شد. 

FBI و پلیس اتحادیه  اروپا چندسالی است که در شبکه های وب تاریک حضور دارند. آن ها دلیل این حضور را مقابله با مجرمان و باندهای توزیع مواد مخدر عنوان کرده اند اما در خصوص انهدام شبکهه های آزار جنسی کودکان فعالیت قابل ملاحضه ای در این باره انجام نشده است. از جمله اقدامات قابل ذکر FBI متلاشی کردن شبکه هایی عظیم مخفی شده در تور بنام Silkroad بود که اقدام به خرید و فروش مواد مخدر می نمود. با این وجود در هیچکدام از گزارشات FBI و یا Europol خبری از متلاشی سازی سایت های آزار جنسی کودکان وجود ندارد.

با این حال آنچه که مشخص است آنست که سیاه ترین بخش دنیای مجازی نیاز به بررسی و واکاوی بیشتر دارد. درحال حاضر نظارت و برخوردهای قانونی مشخصی در این باره وجود ندارد یا دست کم تنها در برخی موارد به چشم می خورد. فضای مجازی به دلیل سرعت تحولاتی که در ماهیت خود دارد، همیشه از قوانین سنتی موجود در حال پیشی گرفتن است. هنوز هم بسیاری از سوالات بی پاسخ در خصوص این فضا و گمنامی که به افراد حاضر در آن می دهد وجود دارد. شاید بزرگترین سوال در برخورد با پدید وب تاریک آن باشد که در برخورد با این فضا باید ممنوعیت دسترسی را برای پیشگیری از جرم در نظیر گرفت؟ و یا به دنبال شناسایی اعمال مجرمانه در این فضا بود؟!