داور پروین هنرمند تذهیبکار در گفتو گو با خبرنگار
حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: برای فرا گرفتن هر چیزی باید قواعد آن را یاد گرفت و با تمرین و ممارست به بازنشاند. در تذهیب نیز یاد گرفتن پیچش و چرخش اسلیمیها و فتای و انواع ترنج ها و گل ها الزامی است . در حقیقت ما به ناخود آگاهمان میسپاریم تا در موقع طراحی احضارشان کنیم.
وی افزود: موقع طراحی هیچ نمیدانیم، خود را میگویم که نمی دانم چه می خواهم بکشم فقط کافی است مداد روی کاغذ قرار گیرد تا خود به خود به حرکت درآید و نقشها آفریده شوند چه اینکه اگر می دانستیم چه می خواهیم بکشیم طرحهایمان تکراری میشد ولی اینطور نیست.
وی همچنین در خصوص تفاوت تذهیب با هنر نگارگری ادامه داد: تذهیب و نگارگری فقط در ابزار آلات آن متفاوت است و این نگارگر است که به نقوش تذهیب نیازمند است. نگارگر عالم واقع را بسان یک نقاش با حال و هوای ایرانی تصویر میکند.
نگارگر موضوعی را القا می کند، حماسهای را باز آفرینی میکند و نگار زیباروی را میآفریند ولی تذهیب کار تصویر گر دنیای غیر ملموس است. دنیایی که تا بدان راه پیدا نکنی بهرهای از آن نخواهی برد.
پروین با اشاره به اینکه پیشرفت تکنولوژی برای هر چیزی به جز تذهیب و خوشنویسی خوب بوده افزود: آثار نفیس به جای مانده از گذشته افتخار موزه های ایران و جهان است. نمی دانم ما برای آیندگان چه میراثی به یادگار خواهیم گذاشت در حال حاضر تنها یک شانزدهم یا یک سیدوم ام کار انجام شده و بعد با فتوشاپ تکرار می شود و این می شود آثار نفیس که فقط به زیور چاپ آراسته میگردد.
وی در این راستا گفت: رونق اقتصاد هنر، حمایت دولت و مشمولین را می طلبد که با سفارش آثار نفیس گنجینه هنر آیندگان را تامین نمایند و گرنه هیچ معمار عاقلی میدان نقش جهان اصفهان را بنا نمی کرد.
انتهای پیام/