مجید ملانوروزی مدیر کل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد در گفتگو با خبرنگار
حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران در خصوص حواشی پیشآمده در حراجی تهران گفت: برخلاف صحبتهایی که مطرح شده، این حراج بدون هیچگونه رابطهای و طبق ضوابط قانونی دارای مجوز رسمی از وزارت ارشاد برگزاز شده و خوشبختانه حدود 5 سال است که کار خود را آغاز کرده و توانسته شرایط بهتری را کسب کند.
وی در خصوص قیمتگذاری و تشخیص اصالت آثار این حراج تصریح کرد: همهی نگارخانهها مسئول هستند که اصالت کارهای خودشان را بر عهده بگیرند و اگر شکی داشته باشند، موزه هنرهای معاصر متناسب با آن اثر ، کارشناس مربوطه را احضار میکند.
ملانوروزی افزود: قیمتگذاری نیز به عهدهی گالری و یا توافقی است که هنرمند با مجموعهدارش میکند و ارشاد وارد این مقوله نمیشود؛ به نظر من قیمتها بسیار پایین هستند، چرا که در فضای مارکتهای جهانی، هنرمندان ما قیمتهای بسیار ارزانی را اعلام میکنند و لذا ما خوشحال میشویم که قیمت آثار هنری را بالا ببریم.
این مقام مسئول با اشاره به تفاوت زیاد قیمت بین اثر کمالالملک و سهراب سپهری عنوان کرد: علت اینکه اثر سهراب سپهری حدود 700 میلیون و کمالالملک 200 میلیون تومان فروخته شد این است که هنر معاصر با کهن متفاوت است، کار سپهری هنوز هم قیمت پایینی دارد و شاید ارزشی واقعی آن حدود 10 برابر این قیمت باشد.
وی در ادامه افزود: اینکه قیمت آثار کدام هنرمند بالاتر است به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله شهرت هنرمند، ندرت کارها یعنی اینکه آثارش کمتر دست مردم و در مکانهای دیگر باشد، مکان و چگونگی نگهداری از اثر و آخرین قیمتی که برای کار آن هنرمند در یک رویداد ملی یا جهانی پرداخته شده باشد.
به گفته وی، خرید و فروش آثار کمالالملک اندک بوده؛ چرا که اکثر کارها در مجموعهها هستند.
مدیرکل هنرهای تجسمی افزود: گرانترین آثار هنرمندان تجسمی در جهان، آثار افراد معاصر است و یکی دیگر از عوامل این قیمتگذاری فارغ از هنرمند بودن یا نبودن، بحث مارکت داشتن و خریدار داشتن است.
ملانوروزی عنوان کرد: این حراج نیز یک بنگاه اقتصادی است که سعی دارد بتواند با بالا بودن قیمت به هنرمندان کمک کند؛ همانطور که بسیاری از فعالان اقتصادی که به طور معمولی به نگارخانهها نمیروند را جذب و تشویق به سرمایهگذاری برای ایجاد اقتصاد فعال در هنر کرد.
این مقام مسئول در بخش دیگری از اظهاراتش در خصوص بینال ونیز و حضور هنرمندانی با سوء پیشینهای ضدارزشی گفت: وزارت ارشاد زیر چتر جمهوری اسلامی است، و باید خط مشی های آن رعایت شود، به همین دلیل ما کار ضد ارزشی در این بینال نداریم.
وی در پاسخ به علت فرستادن افرادی چون شادی قدیریان که در آثار گذشتهی خود موارد ضد ارزشی مثل، به تصویر کشیدن چهرهای خاص از چادر و پوششهای سنتی و مذهبی زن ایرانی دارد و یا نیوشا توکلیان و چند نفر دیگر که دارای آثار ضد نظام هستند، تصریح کرد: خود ما نیز آن کارها را نمیپسندیم و از آنها در بینال استفاده نشده است، لازم به ذکر است که آن آثار در دولت قبل به نمایش گذاشته شده و ما مسئول همهی آثار یک هنرمند در طول عمر وی نیستیم، البته حتماً با کسی که خط قرمزهایی را رد میکند، دیگر همکاری نمیکنیم، اما این افراد اینگونه نیستند و ما نمیخواهیم هنرمندانی که فضای زندگی مردم را به تصویر میکشند و یا تدریس و تألیف دارند را رد کنیم، همچنین ما هرگونه مسئولیتی که نسبت به ضد انقلاب و ضد ارزش بودن این افراد در صورت وجود، مطرح باشد را میپذیریم و مسئولیت آنها بر عهدهی ما است.
ملانوروزی افزود: سواد بصری در کشور ما پیشینهی بزرگی مثل ادبیات ندارد، چرا که ملت ما بیشتر اهل گوش دادن هستند ولی در حوزهی تجسمی اینگونه نیست و هنگامی که یک نمایشگاه برگزار میشود حدود 20 تحلیل و تفسیر در پی دارد و اثری دیگری شاید مناسب باشد، به عنوان مثال در حال حاضر نمایشگاه بسیار بزرگی در آنکارا داریم که با توجه به فضای منطقهی اسلامی با ترکیه و میراث مشترکمان، آثار و نقاشیهایی را ارسال کرده ایم که ارتباطی با فرهنگ بصری ترکیه ایجاد کنیم، همزمان با ونیز در موزه هنرهای شرقی رم نیز، نمایشگاهی از هنرمندان نگارگر گذاشتهایم و این اتفاقات مانند بازی است که باید بدانید مهرهها را در کجا بچینید؛ زیرا ممکن است اثری در جایی دیده نشود و در جایی مورد استقبال قرار گیرد.
آمادگی برای خصوصیسازی همهی موزهها و نگارخانهها
مدیر کل هنرهای تجسمی ارشاد در خصوص اکسپو ایتالیا و مؤسسهای که هزینهی شرکت در آنجا را تأمین میکند، عنوان کرد: یکی از کارهایی که در دنیا رایج است، سرمایهگذاری شرکتها و مؤسسات مختلف غیر انتفاعی در هنر و مسائل دیگر است، هزینههای اکسپوی ایتالیا را نیز بنیاد فیضیه که جزو همان مؤسسات است، تأمین میکند و ما با این که این بنیاد پولش را از کجا و با قرارداد با چه کسی میگیرد، کار نداریم، زیرا با شرایطی که وضع مالی خوب نیست و تنها بودجه اندکی که حتی در حد بینال هم نیست را داریم، نمیتوانستیم در چنین اکسپویی شرکت کنیم.
وی در پاسخ به حواشی مرکز طرف قرارداد بنیاد فیضیه و برگشت سودها و گردش مالی به برخی مسئولان تصریح کرد: هرگونه بحث در این خصوص بیخود و بیپایه است، و اگر هم مشکلی وجود داشته باشد، نهادهای نظارتی باید بگردند تا منبع فساد،اختلاس یا هر چیز دیگر را در این زمینه پیدا کنند، و این کار ما نیست، من نیز به عنوان یک مسئول تلاش میکنم که با بخش خصوصی ارتباط برقرار کنیم، ما اصلاً نمیخواهیم کار اقتصادی که دولتی باشد را انجام دهیم، زیرا جواب نمیدهد.
ملانوروزی افزود: ما این آمادگی را داریم که با ایجاد بسترهایی همهی موزهها، نگارخانهها و ... را خصوصی کنیم، چرا که حدود 10 هزار هنرمند تجسمی داریم که بخش خصوصی باید به آنها کمک کند، زیرا دولت بعد از انقلاب، یک موزهی هنرهای معاصر برای خریدن کارها و حمایت از آنها نساخته است.
این مقام مسئول گفت: در عین حال ما به طور کامل در خدمت بخش خصوصی نبودهایم و آنها نیز طبق چهارچوبهای ما پیش رفتهاند، در صورتی که میتوانستند بدون همکاری با هم به طور خیلی آزادتری در این اکسپو شرکت کنند.
محمد
نوریزاد هیچ گونه مجوزی از ارشاد ندارد
ملانوروزی
در ادامه در خصوص برگزاری نمایشگاه نقاشی محمد نوریزاد افزود: نوریزاد اجازهی
برگزاری نمایشگاه در هیچ کدام از نگارخانهها را نداشته، و این اتفاق نیز در
مکانی غیر از اینها افتاده است، و ما نسبت به اماکنی که مجوز دادهایم مسئول
هستیم نه هر جایی که نمایشگاه برگزار میشود.
وی
تصریح کرد: این فرد از ارشاد مجوزی نداشته است؛ البته ما به هنرمندان مجوز نمیدهیم
بلکه خود نگارخانه است که صلاحیت فرد را رد یا تأیید میکند.
فضای رقابتی جشنواره فجر و واگذاری فضا به جوانان
این مدیر در بخش دیگر سخنان خود، با اشاره به جشنوارهی تجسمی فجر اظهار داشت: در سال گذشته ما سعی کردیم این جشنواره را با دعوت از هنرمندان پیشکسوت و افراد حرفهای از حالت دانشجویی خارج کنیم، و امسال هم این اتفاق علاوه بر بخش رقابتی، در خصوص دعوت از بزرگان نیز به صورت فراتری تکرار میشود، چرا که در هر جشنوارهای که تنها رقابت باشد، استادان و پیشکسوتان این فضا را به جوانان میسپارند ولی سعی ما بر این است که طیفهای مختلفی از هنرمندان در آن شرکت کنند.
تلاش برای برگزاری بینال تهران
وی در خصوص برگزاری بینال تهران گفت: دو سالانههایی که به نام شهرها برگزار میشوند خلاقیتهای نوین با موضوعات مختلفی را دنبال میکنند ولی متأسفانه ما در این سالها تنها بینالهای تخصصی برگزار کردهایم، در صورتی که زمانی تهران پنجمین دو سالانهی جهان محسوب میشد، اما حالا با وجود این گستردگی در تعداد هنرمندان و موزهها برگزاری آن کار مشکلی است. به طور مثال برای بینالمللی شدن آن باید از 5 قاره داورانی را دعوت کنیم و همهی انجمنها را دخیل کنیم، چراکه از وزارت ارشاد به تنهایی کاری بر نمیآید، بلکه به همکاری شهرداری، بانکها و مؤسساتی که علاقهمند هستند تا به عنوان اسپانسر از این اتفاق پشتیبانی کنند، نیاز داریم.
ملانوروزی افزود: تا حدودی این توافقات و جلسات انجام شده است و امید داریم امسال دوباره بتوانیم بعد از مدتها این بینال را برگزار کنیم، همچنین لازم به ذکر است که در خصوص بنیالهای تخصصی مثل عکس، نقاشی و ... بگویم، متأسفانه در هر بخشی هر کسی که وارد میشود نگاه خاص و جدید خود را میآورد و گاهی راه رفته را تعطیل میکند و مسیر جدیدی را شروع میکند.
وی تصریح کرد: ما امیدواریم در این سالها بنیادیها و انجمنهای هنری که برای کار ثبت شدهاند بتوانند در هر سالی، در چهارچوب قوانین کشور از مؤسسات و نهادهای مختلفی استفاده کنند، چون یکی دیگر از مشکلات ما نداشتن یک گالری ملی و یک جای ثابت است، همچنین برگزاری این بینال به این صورت که یکسال ارشاد بودجه ندارد، و یکبار جا ندارد، درست نیست و باید نظارت و کمک بیشتری در این زمینه شود.
لزوم توجه بیشتر سیاسیتهای فرهنگی برای رشد و تعالی
ملانوروزی در پایان خاطر نشان کرد: هنر تجسمی در حوزهی نقد بسیار ضعیف است و کمتر نقدی را داریم که به صورت فرهنگی و هنری و تخصصی، بخشهایی از این حوزه را تحلیل کند؛ همینطور این هنر حدود 50 رشتهی متنوع و شاخههای مختلفی دارد، به همین دلیل لازم است که هم رسانهها و هم سیاستهای فرهنگی بیشتر به آن بپردازند تا این حوزه از هنر به رشد و تعالی برسد و در عرصهی جهانی مطرح شود.
انتهای پیام/