باقیماندن سطح اصلی شی فلزی در میان محصولات خوردگی و اهمیت آن به عنوان بخش مهمی از شی نگرش متفاوتی را نسبت به حفاظت آثار فلزی تاریخی پدیدی آورده است.

به گزارش  حوزه میراث فرهنگی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمد مرتضوی استادیار دانشکده کارآفرینی هنر و گردشگری، دانشگاه هنر اصفهان این مطلب را در نخستین نشست تخصصی مطالعه و حفاظت آثار فلزی که به همت پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی –فرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد مطرح کرد و افزود: آگاهی از داده‌های که می‌تواند از بخش‌های یک شی فلزی تاریخی به دست آید نیز چالش‌های جدیدی را فرا روی حفاظت گران قرار داده است.

این استاد دانشگاه گفت: پیشرفت‌های اخیر در زمینه فرایندهای خوردگی آثار فلزی تاریخی و عوامل مختلف دخیل در آن، رویکردهای جدیدی را در مباحث مربوط به حفاظت و مرمت این آثار ایجاد کرده است.

مرتضوی اظهار داشت: از طرفی آگاهی از داده‌های متنوعی که می‌تواند از بخش‌های مختلف یک شیء فلزی تاریخی شامل رسوبات محیطی و محصولات خوردگی به دست آید نیز چالش‌های جدیدی را فرا روی حفاظت گران قرار داده است.

او تصریح کرد: در این بین، روش‌های نوین بررسی و مطالعه آثار تاریخی که در آن ها کوچکترین جزء شیء تاریخی مورد توجه و کمترین تغییرات قابل اندازه‌گیری است بر حساسیت موضوع افزوده است.

به اعتقاد وی، اگرچه استفاده از روش‌های مختلف الکتروشیمیایی در نیمه دوم قرن بیستم به منظور شناسایی و تحلیل فرایند‌های خوردگی و همچنین ارزیابی روش های حفاظتی و مرمتی، ابزار جدیدی را در اختیار حفاظت گران قرار داده، اما با این وجود همچنان مشکلاتی در بحث حفاظت آثار فلزی تاریخی باقی مانده است.

 مرتضوی در ادامه  به بحث فرایندهای خوردگی و یافته‌های اخیر در این خصوص پرداخت و گفت: در این زمینه اشکال مختلف خوردگی در آثار فلزی تاریخی مورد بحث قرار گرفته و به موضوع سطح اصلی به طور خاص پرداخته شده است تا از این طریق دلایل رویکردهای جدید به حفاظت آثار فلزی مشخص شود. او افزود: روش‌های جدید مطالعه و ارزیابی وضعیت حفاظتی اشیای فلزی در شرایط مختلف، نیز معرفی شده و کاستی‌های موجود بیان گردیده است.



انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار