به گزارش خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران بابک حمیدیان بازیگر سینما چندسالی است که نظر منتقدان را به خود جلب کرده است. ایفای نقش‌های متفاوت، گزیده کار بودن و همکاری با گروه های حرفه ای از عوامل موفقیت این بازیگر جوان است. در سال گذشته حمیدیان جزء پرکارترین بازیگران مرد جشنواره بود و امسال توانست دوباره عنوان پرکارترین بازیگر مرد سی و سومین جشنواره فیلم فجر را به خود اختصاص دهد. به همین بهانه و پس از نمایش فیلم «مرگ ماهی» تصمیم گرفتیم با وی گفتگویی در این زمینه داشته باشیم. در ادامه این گفتگو را از نظر می گذرانید:
 
پرکارترین بازیگر جشنواره فجر «ترین» ویژه‌ای نیست

شما پرکارترین بازیگر این دوره از جشنواره فجر هستید، نظرتان دراینباره چیست؟
 
پرکارترین بازیگر مرد سی و سومین دوره جشنواره  فجر «ترین» خیلی ویژه‌ای نیست و من نمی‌توانم آن را با خود به زیر خاک ببرم. دو سالی است که این لقب را به من نسبت می‌دهند و امسال تنها رد پای دوستانه ای  از بابک حمیدیان در فیلم های افخمی، حجازی و هومن سیدی دیده می شود ولی در فیلم‌های کیارش اسدی زاده و بهرام توکلی حضور پررنگ‌تری دارم.
 
هیچگاه نقش تکراری بازی نکرده‌ام

تصور نمی کنید با حضور در پنج اثری درونگرا و غمگین، برای مخاطب تکراری به نظر برسید؟

تمام تصاویر و فیلم های من حکایت از متمایز بودن نقش هایم از یکدیگر دارد. همیشه نقش های متفاوتی ایفا کرده ام و زمین و آسمان گواه این موضوع هستند.این ادعای من ادعای زیادی نیست و همیشه سعی کرده ام که در نقش‌هایم  متفاوت باشم.
 
دوست دارم در اختتامیه برای آقاخانی دست بزنم!

کدام هنرمندان را شایسته دریافت سیمرغ سی و سومین جشنواره فیلم فجر می دانید؟
 
احتمال اینکه من امسال سیمرغ بگیرم بسیار کم است. من فکر می کنم سعید آقاخانی، فرهاد اصلانی و سیامک صفری کاندیداهای گرفتن سیمرغ باشند، امیدوارم در جشن اختتامیه با دیدن موفقیت این دوستان برایشان دست بزنم!
 
مردم باید بدانند از نظر اجتماعی در چه شرایطی زندگی می‌کنند
 
حضور پررنگ جوانان در این دوره را چگونه ارزیابی می کنید؟

نسل ها عوض می شوند، مسئولان سینما تلاش زیادی کردند و تا حدودی با ساختار سازی امکان حضور بیشتر جوانان را به وجود آوردند؛ جوانان سینما نیز با استقبال از این امر قابلیت های خود را به نمایش گذاشتند. این اتفاق خوبی است که جوانان حضور فعالی در این دوره دارند و یک روز باید چنین اتفاقی در سینما می افتاد. البته در سال گذشته هم شاهد حضور فعال جوانان بودیم و اگر زمینه‌ها فراهم باشد ما جوانان با احترام به پیشکسوتان سینمایی به میدان می آییم.

چرا فیلم‌ها تلخ هستند؟ نظرتان درباره تعدد فیلم های اجتماعی چیست؟
 
ما در بحران بزرگ اجتماعی زندگی می‌کنیم، و در همین حال می‌توان گفت سینما وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد. مردم و مدیران ما باید یادشان باشد که در چه جنگل شهری زندگی می کنیم. مخاطبان نیز به دلیل واقعیت داشتن سینمای اجتماعی ارتباط خوبی با آن برقرار می کنند. اگر کسی تحمل غم را ندارد باید روحیه خود را ارتقا دهد. زندگی همیشه شادی نیست و دیگر فیلم هایی چون "اخراجی ها" و شیطنت‌هایش در سینما جایی ندارند. فقط نباید پفک و تخمه خورد و فیلم دید، زندگی تلخی هایی دارد که باید به تصویر کشیده شود. البته باید بگویم به نظر من در جشنواره امسال از لحاظ ژانر تعادل وجود دارد و در کنار فیلم های غمگین فیلم شاعرانه‌ای چون «مرگ ماهی» دیده می شود.
 
از رضا داد می‌خواهم سال دیگر هم دبیر جشنواره باشد
 
با توجه به شعار دبیر جشنواره، میزان امید بخش بودن این دوره از جشنواره را چگونه ارزیابی می کنید؟

خیلی خوشحالم که امسال نیز رضاداد دبیر جشنواره است، با اینکه می‌دانم این کار سختی‌های فراوانی دارد اما امیدوارم سال دیگر نیز خود رضاداد دبیر باشد.

شور و هیجان کاخ جشنواره در من هیجان و اضطراب ایجاد می کند

رگه های امیدبخشی در کدام فیلم هایتان قوی تر است؟
 
همین که هر ساله جشنواره برگزار می شود یعنی اینکه ما باید همواره سرشار از امید باشیم. به نظرم امید در سینما کمرنگ نشده و در این دوره نیز فیلم هایی چون «شکاف» و «مرگ ماهی» امید آور هستند. اولین روزی است که به کاخ جشنواره می آیم زیرا در مسافرت به سر می بردم. جشنواره هر سال زیبا است و شور و هیجان آن در من هیجان و اضطراب ایجاد می کند. بهار سینما را به دوستارانش تبریک می گویم و امیدوارم سال سینمایی خوبی داشته باشیم.

گفتگو از سحر قناعتی

انتهای پیام/