حجت‌السلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در برنامه «تکیه» شبکه افق در پاسخ به این سوال که چرا خدا قرآن را امری احساسی برای ما می‌داند؟ گفت: قرآن یک متن احساس برانگیز است. قرآن می‌فرماید: انسان در اثر خواندن قرآن لرزی به بدنش می‌افتد و بعد قلبش نرم می‌شود و به ذکر پروردگار عالم توجه می‌کند. ما اینجا صریحاً می‌بینیم، که قرآن یک متن احساس برانگیز است و با حکمتی که در قرآن هست، مغایرت ندارد.

حجت‌السلام پناهیان ادامه داد: اما در ظاهر قرآن به گونه‌ای طراحی شده، که می‌خواهد احساسات ما را درگیر کند. پس قرآن یک کتاب احساسی است. وقتی شما به سالن موسیقی می‌روید فرق دارد با وقتی که به همایش علمی می‌روید. آمادگی ذهنی ما وقتی با قرآن مواجه می‌شویم باید به گونه‌ای باشد، که قرآن آمده تا احساسات ما را برانگیخته کند. اینجاست که بعد از گشودن قلب معانی یکی پس از دیگری به ذهن و عقل ما منتقل می‌شود.

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که چرا خدا تاکید به احساسات دارد؟ توضیح داد: چون تمام وجود انسان برای خداوند مهم است و وجود انسان وجود باعظمت و عمیقی است. وقتی شما از لایه‌های رویین انسان عبور کنید، می‌بینید تمام وجود انسان احساسات است. مثل کوهی که قلّه آن از دریا بیرون زده و دامنه طولانی در دل اقیانوس دارد. وجود انسان غرق در اقیانوس احساسات است. وقتی انسان کمی در خود عمیق شود، اقیانوس اقیانوس احساسات در خود می‌بیند. اگر انسان قساوت نداشته باشد، می‌تواند اعماق خودش را ببیند.