او مدت زمان زیادی را با شوق و ذوق و بدون هیچ ناراحتی صرف جمع آوری زباله های قابل بازیافت می کند. آقای یو در جواب این پرسش  که چرا ۱۱ سال است صبح ها این کار را انجام می دهد یک جمله ساده و کوتاه می گوید: « چون دلم می خواهد! »

این کار آقای یو باعث شهرتش نیز شده است تا به وی لقب (cleaning boss) به معنی « رئیس نظافتچی» داده اند. آقای یو واقعا به تمیز کردن و تمیز نگهداشتن خیابان های اطراف خانه اش علاقمند است و این عادت خوب وی باعث شده که هرکسی از همسایگی با وی لذت ببرد. او می گوید که در اطراف محل زندگی اش زباله های زیادی وجود دارد و این موضوع باعث مشکلات زیادی برای بیماران می شود. بنابراین او سعی می کند با این کار از مشکلات آنها بکاهد.

آقای یو با دیدن هر زباله ای که روی زمین افتاده ناراحت می‌شود. مخصوصا از دیدن ته سیگارهایی که برای برداشتن آنها باید بنشیند و معتقد است هرکدام از این ته سیگارها مثل پولی است که هدر رفته و حالا زمین افتاده است.

آقای یو زباله هایش را به صورت تفکیک شده داخل کیسه می ریزد. یک‌بار که او در حال جمع کردن زباله از اطراف خیابان بود، پلیس‌ها بهت زده به وی نگاه کرده و از او در مورد کارش می پرسند. آقای یو هم خیلی صریح جواب می دهد که مشغول تمیز کردن خیابان است. اما پلیس چون تصور می کرد آقای یو رفتگر است از وی می خواهد که از این به بعد لباسش را هنگام کار کردن بپوشد.

آقای یو در میان همسایگان و دوستان بحرینی‌اش بسیار محبوب است. همه آن ها به شدت از وی به خاطر تلاش و فداکاری هایش سپاسگزارند و حتما مواظب زباله هایشان هستند که خیابان را کثیف نکند. همسایگان آقای یو ، او را یک الگوی بسیار مناسب و زیبا برای جوانان عرب می‌دانند.