به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه العالم، عدن دومین شهر بزرگ یمن در سالهای اخیر با ناپدید شدن گروهها و مجموعه هایی مواجه بوده است که از چندین سده پیش در این شهر زندگی می کردند.
"نوشیر تانجری" تأکید می کند علاقه اش به شهر عدن به اندازه علاقه اش به داروخانه ای است که از پدرش به ارث برده و بیش از 103 سال قدمت دارد.
تانجری که به دشواری به زبان عربی صحبت می کند، زندگی در عدن و کار کردن در داروخانه النجم را بسیار دوست دارد. وی می گوید که پدرش یک پزشک بود.
تانجری افزود: اولین بار ایرانی ها در اوایل قرن نوزدهم وارد یمن شدند و اولین شخص در این زمینه مروانچی سهرابچی کاریگان نام داشت که به همراه انگلیسی ها در سال 1839 وارد یمن شد. در نهایت حدود 1500 ایرانی در یمن اقامت گزیدند.
وی خاطرنشان کرد: حدود پنجاه سال پیش یمن، گروهها، اقلیت ها و پیروان ادیان مختلف را در خود جای می داد و ما در آن دوره زندگی زیبا و خوبی داشتیم چرا که هیچ گونه تعصب یا نژادپرسی در یمن مشاهده نمی شد و همگی اعم از عرب و غیر عرب، در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیزی داشتیم.
با وجود اینکه پس از استقلال یمن جنوبی همه اقلیت ایرانی تبار آن کشور، شهر عدن را ترک کردند، اما تانجری همچنان بر ماندن در این شهر تأکید دارد.
از سوی دیگر بلال غلام پژوهشگر مسائل تاریخی در این باره می گوید: ایرانی ها حدود سیصد سال پیش وارد یمن شدند. اما مهاجرت آنها از هند و ورودشان به این کشور همزمان با ورود انگلیسی ها در سال 1839 اتفاق افتاد. آنها در زمینه تجارت فعالیت داشتند، تا اینکه پس از جدایی یمن جنوبی دولت اموالشان را مصادره کرد.
ایرانیان مقیم یمن شماری از ایرانیانی بودند که قبل از عزیمت به این کشور در قرن نوزدهم ساکن هند بودند. شمار آنها در آغاز دهه شصت قرن بیستم به 1500 نفر می رسید.
گفته می شود ایرانی های مقیم یمن تاجر بوده و ساختمان های بزرگ و بلندی از جمله هتل مارینا در محله تواهی را بنا کردند.