سانسور جنايات اسرائيل عليه فلسطين در رسانه هاي غرب
يک تحليل‌گر سياسي مي‌گويد بي‌توجهي رسانه‌هاي اصلي امريکا به پوشش جنايات اسرائيل عليه فلسطين، بي‌خبري امریکایی‌ها از مصائب فلسطينيان را موجب شده است.
به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه پرس تي وي ، يک
فيلم ويدئويي که اخيرا در اينترنت قرار گرفت وحشي‌گري نيروهاي رژيم
اسرائيل بر ضد يک نوجوان فلسطيني شرکت کننده در يک اقدام اعتراضي در
بيت‌المقدس را نشان مي‌دهد.
کودکان فلسطيني اغلب در اورشليم (بيت‌المقدس) از سوي نيروهاي اشغال‌گر رژيم اسرائيل هدف قرار مي‌گيرند. تنها در اين شهر سالانه حدود ۷۰۰ نفر از آن‌ها دستگير و زنداني مي‌شوند و معمولا با سوء استفاده‌هاي بي‌رحمانه، خشونت آميز و غيرقانوني نيروهاي رژيم اسرائيل مواجهند.
رژيم اسرائيل کرانه باختري را از سال ۱۹۶۷ اشغال و سپس شرق بيت‌المقدس که مسجد الاقصي در آن قرار دارد را نيز به کرانه باختري ضميمه کرده است. اين اقدام رژيم اسرائيل از سوي جامعه بين‌المللي به رسميت شناخته نشد. اين محل اغلب صحنه درگيري بين اسرائيلي‌ها و فلسطينيان است.
پرس تي‌وي براي بررسي بيش‌تر اين مساله با رمزي بارود، ويراستار Palestine Chronicle از واشنگتن مصاحبه‌اي انجام داده است که برگردان آن را در ادامه مي‌خوانيد.
پرس تي‌وي: با توجه به صحبت‌هاي ميت رامني، نامزد جمهوري‌خواه انتخابات رياست جمهوري امريکا درباره وضعيت فلسطين، نظر شما درباره چگونگي طرح اين مساله در امريکا چيست؟
بارود: واقعا اين مساله در امريکا عادي و معمولي است بدون توجه به اين‌که رامني درباره فلسطينيان به چه چيزهايي اشاره کرد و يا چه مواردي را از قلم انداخت.
مساله گرفتاري فلسطينيان، حقوق آن‌ها و احترام به آن‌ها به عنوان يک ملت و يک فرهنگ در راستاي علايق رسانه‌هاي جريان غالب و يا جريان اصلي در جامعه امريکا نيست.
به نظر من موضوعي که سخنان وي را به طور خاصي برجسته مي‌کند اين است که اين سخنان در مجموعه بزرگ‌تري از اشتباهات فرضي رامني جاي مي‌گيرد، اشتباهاتي که وي در اولين سفر دوره‌اي بين‌المللي خود در خارج از امريکا به عنوان نامزد انتخابات ريست جمهوري مرتکب نشد. رامني در سفر به لندن انگليسي‌ها را به علت آن‌چه که ظاهرا آماده سازي نامناسب براي برگزاري رقابت‌هاي المپيک بود مورد سرزنش قرار داد اما وقتي به اورشليم سفر کرد فرهنگ فلسطينيان را مورد تمسخر قرار داد آن هم به علت آن‌چه که ناکارآمدي و ناتواني اين فرهنگ براي رقابت با برتري فرهنگي رژيم اسرائيل خواند.
مجله Mother Jones هم بخش زيادي از بي‌توجهي به مساله فلسطين وسياست‌هاي فلسطين را فاش کرد و دکتر داود عبدالله، مهمان ديگر برنامه نيز قبلا گفته بود اين سخنان از سطح بالاتري از بي‌توجهي به اين مساله حکايت مي‌کند نه فقط از طرف رامني بلکه از سوي اکثر سياست‌مداران جريان غالب در امريکا.
نکته جالب اين است که افراد اندکي در رسانه‌هاي جريان غالب و نقاط ديگر واقعا تمايل و رضايت دارند که به بررسي چنين سخنان وحشتناکي بپردازند چرا که ميزان حمايت اين رسانه‌ها از مساله فلسطين و فلسطينيان بسيار اندک است.
بنابراين رامني وقتي به علت اين سخنان مورد حمله قرار گرفت که ۴۷ درصد از مردم امريکا را به عنوان افرادي نامرتبط با مبارزه انتخاباتي خود کنار گذاشت و سخنان وي درباره خواست فلسطينيان براي نابودي اسرائيل و بقيه چرت و پرت‌هايي که مطرح کرد به ميزان اندکي مورد توجه قرار گرفت.
پرس تي‌وي: مساله اين است که همان‌طور که گفتيد حمايت از موضوع فلسطين و يا حتي ميزان اطلاع از اين قضيه آن‌قدر ضعيف و اندک است که حتي يک نامزد انتخابات رياست جمهوري (امريکا) مي‌تواند هر چه در اين باره خواست بگويد؟
بارود: کاملا درست است. ميزان آگاهي در اين زمينه خيلي کم است. و البته دلايل زيادي نيز براي اين مساله وجود دارد.
نمي‌توان فقط امريکايي‌ها را براي بي‌توجهي‌شان به اين موضوع مقصر دانست و سرزنش کرد. مطمئنا آن‌ها نسبت به مسائلي که بيش‌تر براي‌شان اهميت دارد بي‌توجه نيستند. آن‌ها نسبت به مسائلي بي‌توجه هستند که رسانه‌ها مي‌خواهند به آن‌ها بي‌توجهي شود.
گفتمان اسرائيل براي بسياري از رسانه‌هاي گروهي تحت نظارت و سلطه شرکت‌ها در امريکا به عنوان گفتمان تعريفي باقي مانده است.
مساله فلسطين اگر بخواهد به صورت عادلانه يا منصفانه مطرح شود در رسانه‌هاي ترقي‌خواه يا جايگزين صورت مي‌گيرد، رسانه‌هايي که در همه جاي اين کشور (امريکا) حاضر نيستند.
اين همان مساله‌اي است که بايد به آن بپردازيم، در ابتدا بايد بگويم که بي‌توجهي و بي‌خبري بسيار زيادي را در اين‌جا شاهد هستيم. رسانه‌ها نه تنها نيمي از حقايق را ارائه نمي‌کنند بلکه اخبار کاملا جعلي و گمراه کننده‌اي از روايات اسرائيلي را پخش مي‌کنند. بنابراين مردم عادي در اين زمينه اطلاعات اندکي در اختيار دارند.
اگر رامني چيز وحشتناکي درباره فلسطينيان مي‌گويد به احتمال زياد مي‌تواند از تبعات آن بگريزد درست همان‌طور که باراک اوباما، رئيس جمهوري امريکا نيز بارها مواضع خود درباره فلسطين را تغيير داد.
به ياد داشته باشيد که اوباما در نخستين مبارزه انتخاباتي خود گفته بود من هيچ مردمي را نمي‌شناسم که به اندازه فلسطينيان درد و رنج کشيده باشند.
واکنش‌هاي شديد به اين صحبت اوباما را هم به ياد بياوريد و اين‌که چند ساعت بعد وي تصريح کرد خب منظورم اين بود که فلسطينيان از سوي رهبران و سران خود درد و رنج زيادي متحمل شده‌اند نه از اشغال‌گري رژيم اسرائيل.
اين حرکت و تغيير موضع باور نکردني اوباما که رژيم اسرائيل و فلسطينيان را مسئول بدبختي و مصائب‌شان دانست با چالش‌هاي بسيار اندکي مواجه شد. رسانه‌هاي جريان غالب در امريکا به ميزان بسيار اندکي به بحث درباره اين مساله پرداختند.
کودکان فلسطيني اغلب در اورشليم (بيت‌المقدس) از سوي نيروهاي اشغال‌گر رژيم اسرائيل هدف قرار مي‌گيرند. تنها در اين شهر سالانه حدود ۷۰۰ نفر از آن‌ها دستگير و زنداني مي‌شوند و معمولا با سوء استفاده‌هاي بي‌رحمانه، خشونت آميز و غيرقانوني نيروهاي رژيم اسرائيل مواجهند.
رژيم اسرائيل کرانه باختري را از سال ۱۹۶۷ اشغال و سپس شرق بيت‌المقدس که مسجد الاقصي در آن قرار دارد را نيز به کرانه باختري ضميمه کرده است. اين اقدام رژيم اسرائيل از سوي جامعه بين‌المللي به رسميت شناخته نشد. اين محل اغلب صحنه درگيري بين اسرائيلي‌ها و فلسطينيان است.
پرس تي‌وي براي بررسي بيش‌تر اين مساله با رمزي بارود، ويراستار Palestine Chronicle از واشنگتن مصاحبه‌اي انجام داده است که برگردان آن را در ادامه مي‌خوانيد.
پرس تي‌وي: با توجه به صحبت‌هاي ميت رامني، نامزد جمهوري‌خواه انتخابات رياست جمهوري امريکا درباره وضعيت فلسطين، نظر شما درباره چگونگي طرح اين مساله در امريکا چيست؟
بارود: واقعا اين مساله در امريکا عادي و معمولي است بدون توجه به اين‌که رامني درباره فلسطينيان به چه چيزهايي اشاره کرد و يا چه مواردي را از قلم انداخت.
مساله گرفتاري فلسطينيان، حقوق آن‌ها و احترام به آن‌ها به عنوان يک ملت و يک فرهنگ در راستاي علايق رسانه‌هاي جريان غالب و يا جريان اصلي در جامعه امريکا نيست.
به نظر من موضوعي که سخنان وي را به طور خاصي برجسته مي‌کند اين است که اين سخنان در مجموعه بزرگ‌تري از اشتباهات فرضي رامني جاي مي‌گيرد، اشتباهاتي که وي در اولين سفر دوره‌اي بين‌المللي خود در خارج از امريکا به عنوان نامزد انتخابات ريست جمهوري مرتکب نشد. رامني در سفر به لندن انگليسي‌ها را به علت آن‌چه که ظاهرا آماده سازي نامناسب براي برگزاري رقابت‌هاي المپيک بود مورد سرزنش قرار داد اما وقتي به اورشليم سفر کرد فرهنگ فلسطينيان را مورد تمسخر قرار داد آن هم به علت آن‌چه که ناکارآمدي و ناتواني اين فرهنگ براي رقابت با برتري فرهنگي رژيم اسرائيل خواند.
مجله Mother Jones هم بخش زيادي از بي‌توجهي به مساله فلسطين وسياست‌هاي فلسطين را فاش کرد و دکتر داود عبدالله، مهمان ديگر برنامه نيز قبلا گفته بود اين سخنان از سطح بالاتري از بي‌توجهي به اين مساله حکايت مي‌کند نه فقط از طرف رامني بلکه از سوي اکثر سياست‌مداران جريان غالب در امريکا.
نکته جالب اين است که افراد اندکي در رسانه‌هاي جريان غالب و نقاط ديگر واقعا تمايل و رضايت دارند که به بررسي چنين سخنان وحشتناکي بپردازند چرا که ميزان حمايت اين رسانه‌ها از مساله فلسطين و فلسطينيان بسيار اندک است.
بنابراين رامني وقتي به علت اين سخنان مورد حمله قرار گرفت که ۴۷ درصد از مردم امريکا را به عنوان افرادي نامرتبط با مبارزه انتخاباتي خود کنار گذاشت و سخنان وي درباره خواست فلسطينيان براي نابودي اسرائيل و بقيه چرت و پرت‌هايي که مطرح کرد به ميزان اندکي مورد توجه قرار گرفت.
پرس تي‌وي: مساله اين است که همان‌طور که گفتيد حمايت از موضوع فلسطين و يا حتي ميزان اطلاع از اين قضيه آن‌قدر ضعيف و اندک است که حتي يک نامزد انتخابات رياست جمهوري (امريکا) مي‌تواند هر چه در اين باره خواست بگويد؟
بارود: کاملا درست است. ميزان آگاهي در اين زمينه خيلي کم است. و البته دلايل زيادي نيز براي اين مساله وجود دارد.
نمي‌توان فقط امريکايي‌ها را براي بي‌توجهي‌شان به اين موضوع مقصر دانست و سرزنش کرد. مطمئنا آن‌ها نسبت به مسائلي که بيش‌تر براي‌شان اهميت دارد بي‌توجه نيستند. آن‌ها نسبت به مسائلي بي‌توجه هستند که رسانه‌ها مي‌خواهند به آن‌ها بي‌توجهي شود.
گفتمان اسرائيل براي بسياري از رسانه‌هاي گروهي تحت نظارت و سلطه شرکت‌ها در امريکا به عنوان گفتمان تعريفي باقي مانده است.
مساله فلسطين اگر بخواهد به صورت عادلانه يا منصفانه مطرح شود در رسانه‌هاي ترقي‌خواه يا جايگزين صورت مي‌گيرد، رسانه‌هايي که در همه جاي اين کشور (امريکا) حاضر نيستند.
اين همان مساله‌اي است که بايد به آن بپردازيم، در ابتدا بايد بگويم که بي‌توجهي و بي‌خبري بسيار زيادي را در اين‌جا شاهد هستيم. رسانه‌ها نه تنها نيمي از حقايق را ارائه نمي‌کنند بلکه اخبار کاملا جعلي و گمراه کننده‌اي از روايات اسرائيلي را پخش مي‌کنند. بنابراين مردم عادي در اين زمينه اطلاعات اندکي در اختيار دارند.
اگر رامني چيز وحشتناکي درباره فلسطينيان مي‌گويد به احتمال زياد مي‌تواند از تبعات آن بگريزد درست همان‌طور که باراک اوباما، رئيس جمهوري امريکا نيز بارها مواضع خود درباره فلسطين را تغيير داد.
به ياد داشته باشيد که اوباما در نخستين مبارزه انتخاباتي خود گفته بود من هيچ مردمي را نمي‌شناسم که به اندازه فلسطينيان درد و رنج کشيده باشند.
واکنش‌هاي شديد به اين صحبت اوباما را هم به ياد بياوريد و اين‌که چند ساعت بعد وي تصريح کرد خب منظورم اين بود که فلسطينيان از سوي رهبران و سران خود درد و رنج زيادي متحمل شده‌اند نه از اشغال‌گري رژيم اسرائيل.
اين حرکت و تغيير موضع باور نکردني اوباما که رژيم اسرائيل و فلسطينيان را مسئول بدبختي و مصائب‌شان دانست با چالش‌هاي بسيار اندکي مواجه شد. رسانه‌هاي جريان غالب در امريکا به ميزان بسيار اندکي به بحث درباره اين مساله پرداختند.
