برخی افراد نسبت به دیگران بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، آدم‌هایی که نمی‌توان کاریزمایشان را سنجید، اما همه با آن‌ها احساس راحتی می‌کنند و جذب‌شان می‌شوند.
رفتار‌هایی که هدف آن‌ها از بین بردن قابلیت ایجاد و نگهداری روابط مثبت میان افراد، ممانعت از پیشرفت‌های شغلی و خدشه‌دار کردن اعتبار افراد باشد تضعیف اجتماعی نامیده می‌شوند.
شوپنهاور می‌گفت ملال چیزی نیست جز نقطۀ مقابل فریبندگی، زیرا هر دو به بیرون‌بودن از یک موقعیت وابسته‌اند و نه به بودن درون آن؛ و هر یک به دیگری می‌انجامد.
این پست برای پررو‌های ذاتی نیست، چون گستاخی و پررویی یا وقیح بودن به صورت ذاتی در آن‌ها نهادینه شده و اصلا خودشان خیلی وقت‌ها در جامعه دچار نزول اخلاقیات ما، از داشتن این صفت لذت می‌برند.
اگر خواهان رسیدن به جایگاه افراد موفق هستید، لازم است تا اقداماتی را انجام دهید. درواقع با عادت‌های افراد معمولی، شما هرگز قادر نخواهید بود تا به سطحی ایده آل دست پیدا کنید.
ذهن فریبکار ما سبب می‌شود همواره درستی اطلاعات و داده‌ها و تصورات خود را مسجل بدانیم و بر اساس این داده ها، دیگران را به انجام دادن یا ندادن کاری تشویق کنیم.
واکنش کودکان به موقعیت‌های استرس‌زا متفاوت است. این واکنش‌ها می‌تواند شامل مواردی، چون چسبیدن به والدین، اضطراب، منزوی شدن، عصبانیت، تحریک‌پذیری، شب‌ادراری و ... باشد.
هرچند استرس خفیف در برخی مواقع می‌تواند مفید باشد و نتیجه‌ای مطلوب بدهد، مثلاً اضطراب عملکرد در حد خفیف پیش از یک امتحان مفید است و می‌تواند به فرد کمک کند هوشیار بماند و تلاش بیشتری بکند.