با مروری بر مستندات و واقعیات تاریخی بهتر می‌توان به سیمای حقیقی شاه و سیستم تمامیت‌خواهی رسید که نه تنها دادخواه جامعه زنان نبودند بلکه زن را فاقد هرگونه کارایی برای اخذ تصمیم‌گیری در زندگی می‌دانستند.
سیاست‌گریزی، یکی از شعار‌های معروف فرقه‌های مختلف دراویش بوده است، اما مروری بر واقعیات تاریخ نشان می‌دهد این فرق برای تداوم حیات خود، در طول زمان فارغ از حق و باطل بودن قدرت‌های حاکم، سعی کرده‌اند مناسبات خود را با آن‌ها تنظیم کنند.
اردشیر زاهدی با بیان اینکه در کل از حفظ حقوق ایران و مقابله با زورگویی آمریکا دفاع می‌کنم گفت: اینها که در خارج اسم اپوزیسیون روی خودشان گذاشته‌اند، حالت بادکنک دارند و آدم‌های پوچی هستند. خیلی جدی‌شان نگیرید.
محمدرضا پهلوی در روز‌های پایانی حضورش در ایران به کمک‌طلبی از آمریکا ادامه می‌داد، ولی زمانی‌که به این نتیجه رسید که جای ماندن نیست و مصمم به رفتن شد، دولت بختیار را تشکیل داد.
یکی از خصلت‌های رفتاری محمدرضا شاه علاقه‌مندی به تملق شنیدن بود و گاهی آنقدر افراط می‌کرد که نوکر خانه‌زادی مانند اسدالله علم نوشت باورنکردنی است که تا چه حد تملق و چاپلوسی می‌تواند حتی باهوش‌ترین آدم‌ها را کور کند.