روستای شاه می‌لرزان از بکرترین جاهایی است که در گیلان باقی‌مانده است و زندگی در این روستا هنوز به راه و روش‌های قدیمی در حال سپری شدن است. این روستا با حدود ۲۴۰ نفر جمعیت از توابع بخش خٌطبه سرای تالش در استان گیلان است در آغاز راه مزارع برنج و مرکبات فراوان دیده می‌شود. سقف خانه‌های این روستا با سفال پوشانده شده است. عبور رودخانه، دره‌ای فراخ و عمیق، درختان تنومند، ستیغ‌های قله‌های مقابل و تنوع رنگ در جنگل مناظر بکر و جذابی را در محور به وجود آورده است.
چاه نسر روستایی با ۴۰۰ خانوار جمعیت از توابع نیشابور است. در سال‌های اخیر، خشکسالی اداره امور را در بهره‌وری از دامداری و کشاورزی برای چاه نسری‌ها دشوار ساخته بود. تبدیل انرژی خورشیدی در محور تولید برق به‌وسیله تکنولوژی سلول‌های خورشیدی و نصب پنل‌ها درروی بام خانه‌های روستا که باعث تحول اقتصادی در آبادی روستا شد نقطه عطف وضعیت ساکنین چاه نسر شده است. تاکنون ۳۱ نیروگاه خورشیدی کوچک بر روی پشت‌بام‌ها و حیاط خانه‌ها نصب‌شده. استقبال و آوازه این شغل به روستاهای هم‌جوار هم رسیده و باعث شده متقاضیان زیادی رو در صف انتظار نصب این پنل‌ها نگه دارد. «چاه نسر» در سال‌های اخیر به «روستای پاک» ملقب شده است.
بی بی یاخشیگل پیرزن اهل روستای گرمک خراسان شمالی است که در مامایی سنتی تبحر خاصی دارد؛ این پیرزن شیرین خاطرات جذابی از فرزندآوری و زندگی خود بیان می‌کند.
روستا‌ها با زیبایی‌های مناظر طبیعی‌شان، با خانه‌های کاه گلی، سنگی و گاه چوبی‌شان، با مردمان پاک و باصفایشان، با هوای تازه، زندگی‌های ساده، غذا‌های سالم محلی و ... در ذهن‌ها ماندگار شده‌اند.