دانشگاه باقرالعلوم (ع) دانشجو می‌پذیرد
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) از پذیرش دانشجو در رشته فرهنگ و ارتباطات در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری خبر داد.
باشگاه خبرنگاران جوان - سیدمحمدعلی غمامی، گفت: رشته فرهنگ و ارتباطات با هدف پاسخ به این پرسش بنیادین شکل گرفته است که چگونه مردم می‌توانند به‌عنوان کنشگران فرهنگی و ارتباطی نقش‌آفرینی کنند؟
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) افزود: برخلاف بسیاری از مؤسسات آموزشی کشور که تمرکز رشته ارتباطات را عمدتاً بر فعالیت‌های سلبریتی‌ها، سیاستمداران یا سرمایه‌داران قرار داده‌اند، دانشگاه باقرالعلوم (ع) تلاش دارد بررسی کند که چگونه افراد عادی می‌توانند در فضای فرهنگی و ارتباطی جامعه مشارکت داشته باشند.
مدیر گروه آموزشی مطالعات فرهنگی و ارتباطات گفت: مقطع کارشناسی ارشد رشته فرهنگ و ارتباطات سه گرایش اصلی مطالعات فضای مجازی، ارتباطات میان‌فرهنگی و بلاغت رسانه‌ای دارد.
غمامی افزود: اگرچه این گرایش‌ها در مراکز دانشگاهی معتبر جهانی سابقه‌ای طولانی دارند، اما برای نخستین بار در ایران به‌صورت یک رشته دانشگاهی مستقل ارائه می‌شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) بیان کرد: گرایش مطالعات فضای مجازی به نحوه کنشگری مردم در فضای دیجیتال و مجازی می‌پردازد و اینکه چگونه می‌توانند از این بستر برای تعاملات فرهنگی و ارتباطی استفاده کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) ادامه داد: در گرایش ارتباطات میان‌فرهنگی نیز تلاش می‌شود سازوکار برقراری تعامل میان افرادی با تفاوت‌های فرهنگی، مذهبی، زبانی، نژادی یا حتی جنسیتی بررسی شود ضمن اینکه این تفاوت‌ها اگر مدیریت نشوند، ممکن است زمینه‌ساز تنش‌های خطرناک شوند؛ اما درصورت مدیریت صحیح، می‌توانند به ارتقای معرفت‌های ارزشمند و دستیابی به اهداف مشترک منجر شوند.
غمامی گفت: مهم‌ترین و برجسته‌ترین گرایش این رشته، بلاغت رسانه‌ای است و این حوزه به بررسی چگونگی طراحی و تولید پیام‌هایی قدرتمند و اثرگذار در فضای رسانه‌ای توسط فعالان اجتماعی می‌پردازد.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) گفت: فارغ‌التحصیلان رشته فرهنگ و ارتباطات قادر هستند در سازمان‌ها و نهاد‌های مرتبط با حوزه ارتباطات و رسانه مشغول به کار شوند؛ نمونه‌هایی، چون صداوسیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مطبوعات و شبکه‌های رسانه‌ای؛ با این‌حال، دغدغه اصلی دانشگاه باقرالعلوم (ع) تربیت افراد توانمندی است که نه فقط در قالب ساختار‌های دولتی، بلکه به شکل مستقل بتوانند به فعالیت‌های نوآورانه در حوزه فرهنگی و ارتباطی پرداخته و تأثیرگذاری اجتماعی داشته باشند.
