سال ۱۴۰۳ هم با تمام وعده‌ها و امید‌ها گذشت، اما قطار متروی قم همچنان در ایستگاه انتظاری ۱۳ ساله متوقف مانده است.

باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهره شعبانی  -  سیزده سال از آغاز پروژه متروی  قم گذشته است و این انتظار طولانی حالا به یکی از موضوعات ناامیدی برای شهروندان تبدیل شده است. با هر سالی که می‌گذرد و مترو به سرانجام نمی‌رسد، این پرسش در ذهن مردم تقویت می‌شود نکند ۱۴۰۴ هم سالی دیگر از وعده‌های بی‌عمل باشد؟ 

 پروژه‌ای که می‌توانست ترافیک نفس‌گیر شهر را کاهش دهد و زندگی روزمره شهروندان را بهبود بخشد، حالا نمادی از مشکلات اقتصادی و وعده‌های عملی‌نشده شده است.

قم، شهری که روزانه میزبان هزاران زائر و مسافر است، همچنان در آرزوی داشتن مترو باقی مانده است. پروژه‌ای که با وعده‌ای بزرگ آغاز شد، همچنان در گیرودار مشکلات مالی، مدیریتی و اقتصادی قرار دارد. سال ۱۴۰۳ هم گذشت، اما قطار مترو هنوز در ایستگاه وعده‌ها متوقف مانده است.

مروری بر داستان مترو قم از آغاز تا امروز

طرح احداث مترو در قم با مناقصه‌ای تاریخی در سال ۱۳۸۹ به مبلغ ۸۶۰ میلیارد تومان آغاز شد، مناقصه‌ای که به قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا سپرده شد. خط یک این سامانه در دو مرحله طراحی شد: مرحله اول از ایستگاه شهدای کامکار تا میدان مطهری و مرحله دوم از میدان مطهری به مسجد جمکران. اما تا سال ۱۳۹۴، این پروژه تنها ۱۳.۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت. 

پس از آن، شورای شهر مدیریت پروژه را به مرتضی سقائیان‌نژاد سپرد. با این حال، توفان‌های اقتصادی، تحریم‌ها، و نوسانات ارزی، تأمین تجهیزات و پیگیری‌ها برای تأمین واگن‌ها را دچار اختلال کرد.

 خط یک؛ آماده، اما همچنان لنگ واگن

خط یک متروی قم زیرساخت‌های خود را به پایان رسانده است، اما عدم تأمین واگن‌ها مانع اصلی بهره‌برداری از آن است. وظیفه تأمین واگن‌ها بر عهده وزارت کشور است، اما این وعده‌ها همچنان در حد کاغذ باقی مانده‌اند.

خط دوم؛ چالش‌های پرهزینه

خط دوم که قرار است مسیر میدان مطهری تا مسجد مقدس جمکران را پوشش دهد، با هزینه‌ای سرسام‌آور روبه‌روست. هر کیلومتر از این خط به حدود دو هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد که حتی با دریافت اوراق مشارکت از بانک مرکزی، این منابع برای تکمیل پروژه کافی نیستند.

 پیامد‌های  آینده بدون مترو

نبود مترو در قم نه تنها باعث افزایش ترافیک و آلودگی شده، بلکه بر کیفیت زندگی شهروندان و هزینه‌های حمل‌ونقل نیز اثر گذاشته است. با این حال، امید به سال ۱۴۰۴ همچنان زنده است. شاید این سال، قم بالاخره شاهد قطار‌هایی باشد که نه در ایستگاه وعده‌ها، بلکه در ایستگاه‌های شهری حرکت کنند.

مترو برای مردم قم تنها یک وسیله حمل‌ونقل نیست، بلکه نمادی از حرکت به سوی زندگی بهتر و مدرن است. با راه‌اندازی مترو، خیابان‌ها نفس راحتی می‌کشند، سفر‌ها سریع‌تر و هوای شهر پاک‌تر می‌شود. امید است سال ۱۴۰۴، سال عبور قم از چالش‌ها و قدم نهادن به سوی آینده‌ای روشن‌تر باشد؛ جایی که قطار مترو، حال شهر و مردم را بهتر کند. 

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.