محمد جواد فاطمی رئیس انجمن ققنوس (جمعیت حمایت از بیماران سوخته) تاکید کرد: در مجلس و به وزارت بهداشت پیشنهاد کرده‌ایم که همانند فعالیت صندوق حوادث ترافیکی که درصدی از حق بیمه‌ها برای پوشش خدمات درمانی، خسارت‌ها و دیه‌ها در این صندوق واریز می‌شود، چنین صندوقی در زمینه سوختگی داشته باشیم.

او اظهار کرد: دستگاه ها، صنایع و سازمان‌های مختلف مانند دخانیات، وزارت نیرو، نفت و صنعت می‌توانند در تشکیل صندوق حوادث سوختگی، مشارکت کنند تا سوختگی و بیماران، حمایت شوند. 

وی با بیان اینکه در قبوض برق و گاز، بهایی تحت عنوان حوادث از مشترکان دریافت می‌شود، افزود: پرداختی‌های قبوض برق و گاز از سوی مشترکان لازم است در یک صندوق، جمع و برای حمایت از بیماران سوختگی هزینه شود، اما در حال حاضر اطلاعی در مورد این وجوه دریافتی در قبوض و نحوه هزینه کرد آنها نداریم. 

کمبود‌های تخت سوختگی در کشور

وی از وجود یک هزار و ۳۵۰ تخت سوختگی در کشور خبر داد و گفت: طبق برآوردی که وزارت بهداشت در سال ۹۴ داشت، تعداد تخت‌های سوختگی در کشور باید حداقل ۲ هزار و ۵۰۰ تخت سوختگی باشد که در حال حاضرحداقل یک هزار و ۲۰۰ تخت سوختگی نیاز داریم.

دکتر فاطمی با اشاره به کمبود تعداد تخت‌های بخش‌های ویژه سوختگی (BICU) در کشور، اظهار داشت: بر اساس برآورد‌های وزارت بهداشت باید در کشور حداقل ۴۵۰ تخت BICU داشته باشیم که در حال حاضر تعداد این تخت ها، ۱۵۰ تخت است. 

وی افزود: در برنامه‌های اول و پنجم توسعه مقرر شده بود که ۱۰ درصد تخت‌های بیمارستان‌های عمومی کشور باید به بیماران اعصاب و روان و سوختگی اختصاص یابد، چون اکثر بیمارستان‌ها تمایل به داشتن این بخش‌ها ندارند، اما این تکلیف قانونی، هیچ زمانی اجرایی نشد. 

بهترین کار ایجاد بخش‌های سوختگی در بیمارستان‌های عمومی است

رییس سابق بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران با بیان اینکه بهترین کار این است که بخش‌های سوختگی در بیمارستان‌های عمومی باشد، گفت: بیمار سوختگی فقط با مشکل سوختگی به بیمارستان مراجعه نمی‌کند و گاهی این افراد از ارتفاع سقوط می‌کنند و با شکستگی اندام‌ها و یا ستون فقرات رو‌به‌رو هستند و یا بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی یا دیابت دارند و یا در روند درمان، دچار خونریزی گوارشی می‌شوند.

وی اضافه کرد: همه بیماران سوختگی فقط به تخصص جراح سوختگی نیاز ندارند، بلکه سوختگی، یک بیماری است که ارگان‌های مختلف را درگیر می‌کند و نیاز به متخصص‌های مختلف از جمله تغذیه، قلب و عروق، ارتوپدی، جراحی پلاستیک و گوارش نیاز دارد که در بیمارستان‌های تک تخصصی، حضور متخصصان مورد نیاز رشته‌های دیگر ممکن است امکان پذیر نباشد، بنابراین بهتر است بخش سوختگی در بیمارستان‌های عمومی باشد. 

فاطمی از کمبود فعالیت بخش‌های سوختگی در برخی از مراکز استان‌ها خبر داد و گفت: در بسیاری از این مراکز، وضعیت بخش‌های سوختگی مناسب نیست. تنها در چند استان این بخش‌ها شرایط بهتری دارند، اما حتی این مراکز نیز با مشکلات جدی مواجه هستند و به دلیل عدم تخصیص منابع مالی کافی، درمان‌ها نتایج مطلوبی نداشته است.

چرا در زمینه سوختگی، انجمن خیریه و حمایتی چندانی نداریم؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه در بیماری‌های مختلف مانند سرطان، بیماران از اقشار مختلف جامعه شامل اقشار ضعیف و افراد با درآمد بالا هستند، گفت: بیماران با توان مالی بالا، تمایل دارند در هنگام مواجهه با بیماری، انجمن‌های خیریه و حمایتی برای اقشار ضعیف ایجاد کنند. اما در حوزه سوختگی، به دلیل اینکه بیشتر بیماران از اقشار ضعیف جامعه هستند، تاکنون انجمن خیریه و حمایتی قابل توجهی در این زمینه شکل نگرفته است.

وی گفت: انجمن ققنوس، اولین انجمنی است که پس از سه انجمن که موفقیت چندانی نداشت، تشکیل شده و ققنوس، تنها انجمن سوختگی فعال و موفق است که از سال ۹۴ تشکیل شده که توانسته فعالیت خود را استمرار دهد و خوشبختانه خیرین خوبی نیز به آن پیوسته‌اند، اما کار در حوزه سوختگی، دشوارتر از انجمن‌ها و خیریه‌های حمایتی مربوط به سایر بیماریهاست. 

فاطمی تاکید کرد: انجمن ققنوس برنامه بیشتر در جهت افزایش مسئولیت اجتماعی، آگاه کردن مسئولان، پیشگیری از سوختگی و حمایت از بیماران سوختگی با حفظ احترام آنها فعالیت می‌کند و این انجمن تاکنون حتی یک عکس بیماران سوختگی را برای جمع آوری کمک‌های مالی و ایجاد حس ترحم و دلسوزی بین مردم، پخش نکرده است.

وی افزود: در کنار انجمن ققنوس، موسسه مردم نهاد یا انجمن زنو فعالیت می‌کند که در زمینه سوختگی فعال است و به رهیدگان سوختگی در زمینه ایجاد توانایی در بیماران، بازگشت به زندگی عادی و حمایت‌های روانی و آموزشی فعالتی می‌کند. 

در تقسیم و توزیع منابع وزارت بهداشت به سوختگی توجه چندانی نمی‌شود

رییس انجمن ققنوس با بیان اینکه تقسیم و توزیع منابع در وزارت بهداشت بر اساس قدرت افرادی است که در زمینه‌های مختلف کار می‌کنند، گفت: بار بیماری‌ها که مهمترین نکته در هزینه‌های تحمیلی بیماریهاست، معیار خوبی برای توزیع منابع است، اما به سوختگی توجه چندانی نمی‌شود، چون لابی قدرتمندی در این زمینه وجود ندارد و اغلب بیماران از اقشار ضعیف و بی بضاعت جامعه هستند و این باعث می‌شود زبان گویا، رسا و قدرتی برای اختصاص منابع وجود نداشته باشد. 

وی ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر تخت‌های سوختگی در کشور ناکافی است، اما به توسعه آن توجهی نمی‌شود. آخرین بیمارستان سوختگی در تهران سال ۱۳۴۱ ساخته شده و بیمارستان سوختگی جدید که احساسی و به دنبال بروز یک حادثه، ساخت آن از سال ۸۰ شروع شده، پس از ۲۳ سال هنوز ناتمام است و مشخص نیست چه زمانی تکمیل و آماده بهره برداری می‌شود. 

 فاطمی با اشاره به غیراستاندارد بودن برخی بیمارستان‌ها و بخش‌های سوختگی در کشور، گفت: متاسفانه بیمه‌ها پوشش مناسبی برای بیماران سوختگی ندارند و بسیاری از اقلام مورد نیاز بیماران سوختگی، پوشش بیمه‌ای کافی ندارد و آنها مجبورند از بازار آزاد و با قیمت بالا تهیه کنند و خدمات حمایتی به بیماران سوختگی بسیار اندک و پانسمان‌های نوین گران است و اغلب بیماران توان تهیه آنها را ندارند.

منبع: وزارت بهداشت