شادگان، بزرگ‌ترین تالاب ایران است که ترکیبی از سه تالاب شادگان، خور موسی و خورالامیه است. مساحت این تالاب حدود ۴۰۰ هزار هکتار است که با رود‌های کارون و جراحی و همچنین جزر و مد‌های خلیج فارس تغذیه می‌شود.

این تالاب از شمال به شادگان و هورالدورق، از جنوب به رودخانه بهمن‌شیر، از غرب به جاده دارخوین و آبادان و از شرق به آب‌های خور موسی می‌رسد. همچنین از جنوب درنهایت به خلیج فارس می‌ریزد. این تالاب یکی از مناطق حفاظت شده توسط محیط‌زیست است که به‌عنوان پناهگاه بین‌المللی حیات وحش شادگان معروف است. همچنین این تالاب در سال ۱۳۵۴ شمسی در یونسکو به ثبت رسیده است.

گونه‌های زیستی ساکن در منطقه شامل ۱۵۲ گونه پرنده و ۴۰ گونه‌ی پستاندار است که مهم‌ترین آن‌ها دلفین بینی بطری نام دارد. این دلفین با حرکات نمایشی و زیبای خود در دهانه خلیج فارس و خور موسی به راحتی قابل مشاهده است

بیشترین آب ورودی به تالاب از سمت رودخانه جراحی است. بعد از آن نهر بحره که از رودخانه‌ی کارون می‌آید، به تالاب می‌ریزد. البته عمق این تالاب زیاد نیست و در حد چند متر است. این تالاب به نام‌های دیگری، چون خوردورق، دورق‌الفرس، فلاحیه و همچنین استلاحیه نیز معروف بوده و سرانجام به شادگان تغییر نام داده است. تعدادی روستا در مجاورت آن و دو روستا نیز در داخل این تالاب قرار دارد. روستای صراخیه یکی از دو روستای این تالاب است. اسکله‌ای محلی در کنار روستای صراخیه و درست در میانه‌ی راه دارخوین به شادگان قرار دارد. در این اسکله، قایق‌ها گردشگران را به تماشای تالاب می‌برند. دامداری، ماهیگیری، شکار پرنده، نی بری و برداشت علوفه راه‌های بهره‌برداری مردم از این تالاب هستند که از این طریق روزگار خود را سپری می‌کنند.

اما بهترین زمان بازدید از روستای صراخیه و هور العظیم از اواخر پاییز تا پایان زمستان و اوایل بهار است.