کرب دو قطعه چوب استوانه‌ای شکل تراشیده شده است به اندازه‌ای که در کف دست جا می‌گیرد و سطح بیرونی آن صاف است، در پشت این دو چوب نیز بندی قرار دارد که به پشت دست ها می‌افتد و هر کدام از عزاداران یک جفت کرب را در دست می‌گیرند و به آهنگ نوحه‌ای که خوانده می‌شود آنها را برهم می‌کوبند.
جعفر فیروزجایی یکی از اهالی گلیای بابل می گوید آیین کرب زنی ۲۰۰ ساله در این منطقه دارد و گذشت زمان نیز نتوانسته است تاثیری در برگزاری این آئین سنتی مذهبی بگذارد.
او افزود: کرب همانند زنجیرزنی و سینه‌زنی ریتم‌های مختلفی دارد که توسط عزاداران و افرادی که مدت‌ها تمرین کردند اجرا می شود و علاوه بر اجرای گروهی، بصورت تکی هم روی بند‌های موسیقی سنتی مذهبی اجرا می شود
برخی معتقدند پس از شهادت اباعبدالله الحسین لشکر یزید دست به هلهله و شادی زدند و یاران و اهل بیت امام حسین با در دست گرفتن و به هم کوبیدن دو تیکه سنگ سعی در مقابله با شادی لشکریان یزید داشتند که این امر در طول زمان از سنگ به دلیل آسیب‌زدن به دست به چوب تبدیل شد
کرب زنی در ایام ماه محرم عموما‌ً در استان‌های مازندران و گیلان بیشتر برگزار می‌شود
