تلسکوپ فضایی جیمز وب بخار آب را در یک منظومه سیاره‌ای که فقط ۳۷۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، کشف کرده است.
 
این منظومه حاوی یک صفحه درونی و بیرونی از گاز و غبار است که با شکافی به وسعت ۸ میلیارد کیلومتر از هم جدا شده اند. در داخل این شکاف، دو سیاره غول پیکر گازی از قبل شناخته شده وجود دارد.
 
MIRI (ابزار فروسرخ میانی) توسعه یافته توسط جیمز وب، وجود آب را در دیسک داخلی این منظومه شناسایی کرده است. این آب در فاصله کمتر از ۱۶۰ میلیون کیلومتری از ستاره، منطقه‌ای که سیارات سنگی و زمینی ممکن است در آن رشد کنند، یافت می‌شود.
 
بر اساس مقاله‌ای که در مجله نیچر منتشر شده است، محققان آب را در ناحیه زمینی قرص این منظومه کشف کرده اند که در حال حاضر شامل دو یا چند پیش سیاره است. این اولین بار است که چنین آبی در این منطقه مشاهده می‌شود.
 
اعتقاد بر این است که PDS ۷۰، ۵.۴ میلیون سال قدمت دارد، که برای ستارگان دارای قرص‌های سیاره ساز بسیار قدیمی است، بنابراین زمانی که ستاره شناسان بخار آب را در جو پیدا کردند غیرمنتظره بود. اگرچه هنوز هیچ سیاره‌ای در قرص داخلی PDS ۷۰ شناسایی نشده است، اما وجود سیلیکات‌ها نشان دهنده وجود مواد مورد نیاز برای ساخت سیارات سنگی است.
 
به گفته نویسنده اصلی، جولیا پروتی از موسسه نجوم ماکس پلانک (MPIA) در هایدلبرگ آلمان، آب در مناطق دیگر قبلاً مشاهده شده است، اما نه در نزدیکی آن‌ها و در منظومه‌ای که در حال حاضر سیارات در آن شکل می‌گیرند.
 
توماس هنینگ، مدیر MPIA، یکی از نویسندگان مقاله، گفت: این کشف مهم است، زیرا منطقه‌ای را که معمولاً سیارات سنگی و زمین مانند در آن تکامل می‌یابند، بررسی می‌کند.
 
بخار آب شناسایی شده نشان می‌دهد هر سیاره سنگی تشکیل شده در این منطقه از همان ابتدا به آب دسترسی خواهد داشت، اما منبع آب نامشخص است.
 
برای به دست آوردن درک عمیق تر، این تیم قصد دارد از دو ابزار دیگر Webb، NIRCam (دوربین مادون قرمز نزدیک) و NIRSpec (طیف سنج مادون قرمز نزدیک) برای مطالعه PDS ۷۰ استفاده کند. Webb یک برنامه مشترک است که توسط ناسا و با مشارکت آژانس فضایی اروپا و کانادا هدایت می‌شود.

منبع: الیوم السابع