باستان‌شناسان چند اتاق زیرزمینی و یک تونل ۱۵۰۰ ساله را زیر کلیسای قدیمی واقع در کهن‌ترین محوطه «استانبول» یا همان «قسطنطنیه» سابق کشف کرده‌اند که زمانی پایتخت امپراتوری بیزانسی بود.
دلیل ساخت این سازه‌های مخفی هنوز مشخص نیست، اما این اتاق‌ها و تونل احتمالا بخشی از کلیسای بزرگ «سنت پولیوکتوس» (St. Polyeuctus) هستند که در بالای سازه‌ها قرار دارد و زمانی ساخته شده است که این شهر در دوران امپراتوری بیزانسی مرکز مسیحیت بوده است.
این سازه‌های زیرزمینی از دو تالار بزرگ تشکیل شده‌اند که به وسیله یک تونل به یکدیگر متصل می‌شوند. به نظر می‌رسد که این تونل به اتاق نزدیک محراب کلیسا نیز متصل بوده است. بخش‌هایی از اتاق‌های زیرزمینی با موزائیک و مرمر‌های حکاکی‌شده تزئین شده‌اند.
بر اساس «فرهنگ آکسفورد بیزانس» (انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۱۹۹۱)، کلیسای سنت پولیوکتوس بین سال‌های ۵۲۴ و ۵۲۷ پس از میلاد، در زمان امپراتور ژوستینین ساخته شد. این کلیسا یکی از باشکوه‌ترین کلیسا‌های قسطنطنیه و همچنین بزرگترین کلیسا بود تا این‌که کلیسای جامع ایاصوفیه (مسجد فعلی) در سال ۵۳۷ ساخته شد.
تنها چیزی که اکنون از این کلیسا باقی مانده ویرانه‌های آن است، اما در دوران اوج خود، این کلیسا به زیبایی طراحی شده بود.
