اغلب روستا‌های شهر پاوه جذابیت و پتانسیل بسیاری برای پذیرش گردشگر و توریست دارند، زیرا بافت اصلی روستا هنوز دست نخورده باقی مانده است و در بافتی سنتی به صورت پلکانی بنا شده اند.

روستای ساتیاری یکی از کهن‌ترین و قدیمی‌ترین روستا‌های منطقه به شمار می‌آید که زبان اصلی روستاییان کردی (جافی/سورانی) است و با دامداری و باغداری امرار معاش می‌کنند. د ر فرهنگ لغت دهخدا ساتیاری به معنی دوست، یار و رفیق خوب، همدلی و همیاری معنی شده است.

روستای ساتیاری کجاست؟

این روستا در محدوده کوهستانی و در دامنه سه کوه بلند واقع شده و بافت متمرکز و متراکم آن در حد فاصل ۲۵ کیلومتری شهرستان پاوه قرار دارد و نزدیک‌ترین روستا به بخش باینگان است. آب و هوای این روستا بسیار خنک و معتدل است به طوری که در فصل بهار طراوت و سرسبزی باغ‌های این روستا شما را مسحور می‌کند. کوچه و پس کوچه‌های این روستا با دیوار‌های کاه گلی و سنگ فرش‌های زیبا بسیار چشم نواز است. ساخت خانه‌های این روستا در شیبی ملایم و به شکل پلکانی باعث شده که بام هر خانه حیاط خانه دیگر باشد. اکثر خانه‌های قدیمی روستا با مصالحی شامل سنگ، چوب و گل ساخته شده است.

جالب است بدانید مصالح به کار رفته در ساخت خانه‌های این روستا با محیط طبیعی این منطقه هماهنگی و همخوانی دارد و به طور کلی سنگ و گل دیوار‌ها همرنگ با ساختار و طبیعت این منطقه است. معماری سنگی، پلکانی و فرهنگ مهمان‌نوازی و مهمان‌پذیری بی نظیر مردم روستا، سبک زندگی روستایی و طبیعت بکر و منحصربه‌فرد از جمله ویژگی‌های خاص روستای ساتیاری است که جذابیت ویژه‌ای برای گردشگران دارد.

در سال‌های اخیر نیز ساخت اقامتگاه‌های بوم گردی موجب رونق فعالیت‌های گردشگری و توریستی در این منطقه شده است. علاوه براین به دلیل آب و هوای خوش روستا باغات فراوانی با درختان گیلاس، هلو، آلو، زردآلو، گلابی، انگور، انجیر، انار، گردو، بادام و انگور در این روستا وجود دارد و انواع محصولات دامی ارگانیک مانند شیر، ماست، کره، پنیر، کشک و روغن حیوانی توجه بسیاری را به خود جلب کرده و به عنوان سوغات ارگانیک قابل تهیه و خرید است.

سوغاتی هم بگیرید

سوغات سوتیاری فقط محدود به خوراکی‌های تازه و خوشمزه آن نیست بلکه گیوه، تابلو فرش، قالی و ساخته‌های دست ساز چرمی مانند کیف دستی، کیف پول و انواع وسایل تزیینی نیز به عنوان صنایع دستی این منطقه شناخته می‌شود که می‌توانید برای عزیزان خود هدیه ببرید.

حالا که در فصل بهار به این روستای پلکانی قدیمی سفر می‌کنید فراموش نکنید که انواع کباب ها، انواع آش محلی (آش دوغ، آش انار، آش ترخینه، آش خاز و …) را امتحان کنید و از بورانی‌ها از جمله بورانی کنگر، بورانی خوژه، بورانی خاز و … همچنین انواع خورشت‌ها از جمله خورشت ریواس، خورشت کنگر ساده عبور نکنید، زیرا این غذا‌های محلی با گیاهان کوهی پخته می‌شود و طعم بی نظیری دارد.

مناظر سرسبز و پوشش گیاهی طبیعی روستای ساتیاری از دیگر جذابیت‌های این منطقه محسوب می‌شود، زیرا اطراف روستا با جنگل‌های تنک بلوط، بنه، سقز یا پسته کوه، گلابی کوهی، زالزالک، انجیر کوهی و آلبالوی کوهی پوشیده شده است.

این منطقه که در میان کوهستان‌های بالانه، کوپانه، آتشگاه، گرده و کانی بهاره قرار گرفته است ییلاق روستاییان و دامداران است که در فصل بهار و تابستان به این منطقه کوچ می‌کنند. آبشار دو طبقه «دربندگرده»، تفریحگاه «دیره نیان» و جنگل‌های «نزار» از دیگر جاذبه‌های ساتیاری است که بیرون روستا واقع شده و تا اواسط اردیبهشت ماه هر سال کاملا پر آب است.

علاوه بر این روی قله کوه آتشگاه نیز خرابه‌هایی از یک آتشکده کهن از زمان ساسانیان وجود دارد که گفته می‌شود یکی از سه آتشکده بزرگ آن زمان بوده است. صخره «بسم الله» نیز یکی دیگر از جاذبه‌های این روستاست که در فاصله ۲ کیلومتری روستا قرار گرفته و به صورت کاملا طبیعی در میان جنگل‌های بلوط مقابل روستا ایجاد شده است که این پدیده بسیار عجیب و زیباست.

منبع: خبرآنلاین