سرپرست گروه موسیقی «لیان» درباره حضورش در بخش پژوهش اظهار کرد: موضوع گفتگو و برنامه بنده در برنامه‌ی نشست‌های پژوهشی جشنواره پرداختن به کمبود‌ها و ضرورت‌های پژوهش در موسیقی استان‌های کرانه‌های خلیج فارس است؛ موضوعی که در سراسر ایران نیز حائز اهمیت است، اما چون حوزه تخصصی من در موسیقی جنوب ایران است، به طور مشخص درباره این منطقه گفتگو خواهم کرد.

او ادامه داد: آخرین کتاب بنده با عنوان «بابالهوا» پیرامون مردم شناسی موسیقی کیش بود و البته که نشر «ماهور» آن را منتشر کرد و آخرین اثر صوتی‌ام نیز که باز هم «ماهور» آن را منتشر کرد مربوط به موسیقی شمال بوشهر بود. در واقع تلاش من در راستای معرفی جنبه‌های مختلف موسیقی جنوب ایران است.

شریفیان معتقد است: متاسفانه مردم ما روز به روز از مقوله پژوهش و کتاب بیشتر فاصله می‌گیرند. تیراژ این روز‌های کتاب‌ها گواه این حرف است. در این باره باید فرهنگسازی صورت بگیرد و چه جایی بهتر از جشنواره فجر؟

این هنرمند که قرار است به زودی کنسرت جدیدش را با همراهی گروه «لیان» روی صحنه ببرد، در این باره توضیح داد: موضوعی که برای ما در گروه «لیان» و در شرایط فعلی اهمیت بالایی دارد، این است که بتوانیم رابطه خود و مخاطبانمان را حفظ کنیم؛ چرا که معتقدیم اگر برای یک مدت طولانی از مخاطبانمان دور باشیم و هنرمان را با فاصله زمانی زیاد به آن‌ها عرضه کنیم، متضرر خواهیم شد، نباید ارتباط هنرمند با مردم قطع شود. موسیقی، هنر و البته احساسی که ما داریم، کالا، ملک یا دلار نیست که به مرور به ارزش آن افزوده شود و قیمت آن افزایش پیدا کند. طولانی‌تر شدن فاصله ما با مخاطبانمان باعث تضعیف روح هنری ما می‌شود.

شریفیان معتقد است: انسان‌ها در هر شرایط و اوضاعی به موسیقی احتیاج دارند؛ از تولد تا مرگ، از بزم تا رزم، از شادی تا غم و... بنابراین موسیقی همیشه کارکرد خود را دارد و نباید به هر دلیلی موسیقی را از مخاطب دریغ کنیم. ما برای نگه داشتن موسیقی و برای بقا و گسترش جغرافیای موسیقی تلاش کرده ایم.