این روز‌ها استفاده از کاغذ‌ها به عنوان زیربشقابی و بسته بندی‌های مقوایی در بسیاری از رستوران‌های شهر به منظور برندینگ و تجملاتی جلوه دادن سرو غذا رواج پیدا کرده است این درحالیست که استفاده از آن تاثیری بر کیفیت آماده کردن غذا ندارد، اما جای خالی کاغذ در بسیاری از صنایع احساس می‌شود و کمبود آن باعث بروز مشکلات بی شماری می‌شود؛ برای مثال کاغذ تحریر و تولید کتاب‌های درسی و دانشگاهی در این دسته قرار می‌گیرند.

حال سوال این است که در سالیان گذشته که چنین فرهنگی در کشور وجود نداشت چه آسیبی به صنعت رستوان داری کشور وارد شد و کدام نیاز این قشر بی پاسخ ماند؟ آیا به کارگیری این روش صرفا پیروی از مد بوده یا ارزش افزوده‌ای را به دنبال داشته که بدون در نظر گرفتن تاثیرات آن وارد جریان روزمره رستوران داری شده است؟

جدای از این مساله بسیاری از رستوران‌های سطح شهر هزینه جداگانه‌ای را بابت ارسال غذا با بسته بندی‌های جعبه‌ای از مشتری دریافت می‌کنند بی آنکه اطلاعی از میزان مصرف آب و قطع شدن درختان برای تولید یک ورق کاغذ داشته باشند. موضوعی که کمتر به آن توجه شده این است که راه‌های بسیاری را می‌توان جایگزین روش‌های مصرف گرایی در رستوران‌های لوکس کرد.

کاغذ در سامانه‌های اداری، آموزشی، علمی، فرهنگی و اطلاع رسانی جوامع بشری نقش بی بدیلی ایفا میکند. در هرکجای کره خاکی که باشید نمی‌توانید تصور کنید که یک روز را بدون استفاده از کاغذ و متعلقاتش شب کنید! گفتنی است به طور متوسط برای تولید تنها یک کاغذ A ۴ بالغ بر ۱۰ لیتر آب به‌میزان شش بطری آب معدنی مصرف می‌شود!

بنابراین روش‌های به روزتری برای تزئینات غذا و جایگزینی کاغذ‌های یکبار مصرف وجود دارد تا از قطع کردن شمار زیادی از درختان جلوگیری شود و یا حداقل این کاغذ‌ها را بازیافت کرده و دوباره از آن استفاده کنند.

طبق بازدید میدانی که از رستوران‌های شمال تهران داشتم، برای هر نفر یک زیربشقابی کاغذی در نظر گرفته می‌شد. حال با احتساب اینکه یک رستوران به طور متوسط روزانه ۶۰۰ مشتری داشته باشد، هر بسته بندی ۶ عددی ۱۶۷ هزارتومان آب می‌خورد. به عبارتی یک رستوران ماهانه حدود ۱۶ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان هزینه کاغذ می‌دهد! علاوه براین قیمت هر ۱۰۰ عدد جعبه همبرگری بیرون بر ۲۸۹ هزارتومان است.

آخرین آمار مصرف کاغذ در ایران حدود ۲۲ تا ۲۵ کیلوگرم اعلام شده است. این درحالیست که ایران تا کنون به خودکفایی کامل در این زمینه دست نیافته است.

خودکفایی در تولید کاغذ از دهه ۷۰ در ایران دنبال می‌شود، اما با وجود راه‌اندازی چندین کارخانه تولیدی در نقاط مختلف کشور از جمله مازندران، تبریز، شوشتر و... در این زمینه توفیقی حاصل نشده است، علاوه بر این در یک دهه گذشته به‌دلیل سیاست‌های غلط حمایتی از واردات تولید کاغذ رو به سراشیبی سقوط رفته است.

در این راستا رهبر انقلاب اسلامی در بازدید از سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب فرمودند: "در مورد کاغذ و جریان تولید کاغذ داخلی، تنها ارشاد محور عملیات نیست؛ بلکه وزارت صمت باید ورود کند، من کمک خواهم کرد، شما تشکل‌های نشر زمینه را فراهم کنید، من کمک می‌کنم.

در این بین بررسی وضعیت واردات کاغذ نشان می‌دهد که ۵۱.۳ هزار تن به ارزش بیش از ۵۴.۷ میلیون دلار کاغذ چاپ و تحریر و همچنین ۳.۷ هزار تن به ارزش سه میلیون دلار کاغذ روزنامه واردات صورت گرفته است.

نگاهی به وضعیت واردات کاغذ در سال قبل، از این حکایت دارد که تا اوایل تیرماه پارسال ۴۱.۲ هزار تن به ارزش ۳۳.۹ میلیون دلار واردات کاغذ چاپ و تحریر انجام شده است. همچنین ۲.۳ هزار تن به ارزش ۱.۵ میلیون دلار کاغذ روزنامه وارد شده بود.

بر این اساس حجم واردات کاغذ چاپ و تحریر و روزنامه در سه ماه نخست امسال نسبت به تقریبا همین دوره در سال قبل، افزایش داشته است؛ بنابراین اگر هم این زیربشقابی‌ها و جعبه‌های مقوایی و کاغذی وارداتی هم باشد حداقل می‌توان با جایگزین کردن سایر روش‌ها از خروج ارز از کشور جلوگیری کرد.

کمبود حمایت‌های لازم از سرمایه گذاران داخلی، فقدان مواد اولیه و استفاده‌های نابه جا از این ماده پرکاربرد باعث صدمه دیدن محیط زیست کشور می‌شود و آرام آرام زمینه آلودگی هوا، زمین و آب را فراهم می‌کند بنابراین لازم است متولیان این امر از جمله وزارت صمت، سازمان حفاظت محیط زیست و ... برای رسیدگی به استفاده نا به جا از این ماده پرکاربرد ورود کرده و نظارت‌های لازم را به عمل بیاورند.

منبع: برنا