سال ۱۴۰۰ برای فوتبال به عجیب‌ترین شکل ممکن سپری شد چرا که روز‌های پر استرس مقدماتی جام جهانی در بحرین با صعود شیرین و کاملا بی دردسر به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به پایان رسید.

در رده باشگاهی نیز فولاد خوزستان توانست جام حذفی را بالای سر ببرد و پرسپولیس هم در اتفاقی تکراری برای پنجمین بار جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر ببرد.

چه در تیم ملی و چه در رده باشگاه بازیکنان شاخصی روی عملکرد تیم هایشان تاثیرگذار بودند که از مهم‌ترین این بازیکنان می‌توان به مهدی طارمی در پورتو و تیم ملی و احمد نوراللهی در پرسپولیس و تیم ملی اشاره کرد.

یکی دیگر از بازیکنانی که توانست در سال گذشته جایگاه متفاوتی نسبت به سالیان گذشته کسب کند امیر عابدزاده بود که با اشتباهات بیرانوند توانست دروازه بان شماره یک تیم ملی شود.

در ادامه بازیکنان منتخب پست‌های مختلف که در سال گذشته در فوتبال ایران تاثیرگذار بودند مورد بررسی قرار می‌گیرند.

دروازه بان

پیام نیازمند: دروازه شماره یک سپاهان در لیگ بیستم با وجود اینکه نتوانست همراه با طلایی پوشان جام قهرمانی را بالای سر ببرد، اما عملکرد قابل توجهی در دروازه اصفهانی‌ها داشت و همین عملکرد سبب شد او راهی اروپا شود. پورتیموننزه نیازمند را به خدمت گرفت، اما او دقایق زیادی برای این تیم بازی نمی‌کند هرچند در تک بازی‌های که به میدان می‌رود عملکرد بدی نداشته است. نیازمند، اما در تیم ملی نتوانست ارتقای جایگاه داشته باشد و در آخرین لیست اسکوچیچ جای خود را به حسین حسینی داد.

علیرضا بیرانوند: بیرو سال فوتبالی خوبی را پشت سرنگذاشت و همین زمزمه‌های بازگشت او به پرسپولیس را داغ‌تر و جدی‌تر از قبل کرد. بیرانوند نه تنها در آنتورپ و بوایشتا نیمکت نشین بود بلکه شماره یک تیم ملی را هم از دست داد. شاید بتوان گفت نیمکت نشینی در تیم باشگاهی و فشار‌های ناشی از این اتفاق از بیرانوند مطمئن در بحرین، یک بیرانوند پراشتباه در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی ساخت. او با اشتباه‌های تاثیرگذار در تیم ملی به خصوص در دیدار مقابل لبنان دستکش مرد شماره یک را تقدیم امیر عابدزاده کرد. با این حال بیرانوند هنوز هم جزو بهترین دروازه بان‌های ایران به حساب می‌آید.

حسین حسینی: حسینی نتوانست در تیم ملی جایگاه خاصی داشته باشد، اما در لیگ بیست و یکم یک سنگربان مطمئن و تاثیرگذار برای استقلال شد و توانست با کلین شیت‌های پرتعدادش آبی‌ها را به سمت قهرمانی ببرد. او که در مقاطعی از فصل گذشته دروازه استقلال را به رشید مظاهری داده بود توانست با کنار زدن یک دروازه بان خوب، خودش را به عنوان چهره مطمئن معرفی کند.

امیر عابدزاده: مردی که بیش از امیر به بچه عقاب معروف است سال موفقی را پشت سرگذاشت و شاید بتوان او را بهترین دروازه بان سال فوتبال ایران دانست. او از ماریتیمو پرتغال به پونفرادینای اسپانیا رفت و در ۲۸ سالگی خودش را به عنوان یک دروازه بان مطمئن سرزبان‌ها انداخت. عابدزاده در تیم ملی هم موفق بود و توانست بعد از اشتباهات بیرانوند خودش را به نفر اول قفس توری ایران تبدیل کند. امیر هنوز در بازی‌های مهم و تحت فشار بالا برای تیم ملی به میدان نرفته، اما در تک صحنه‌های بازی‌های گذشته عملکرد بدی نداشته است.

محمدرضا اخباری، حامد لک و محسن فروزان سه دروازه بانی هستند که می‌توان آن‌ها را جزو ۷ سنگربان برتر سال دانست، اما هرکدام از آن‌ها درمقطعی موفق ظاهر شدند و در بعضی بازی‌ها و مسابقات پراشتباه نشان دادند. برای مثال حامد لک این روز‌ها کاملا از دوران اوج خود فاصله گرفته و جایگاهی بهتر از نیمکت پرسپولیس به او نرسیده است.

مدافع کناری

صادق محرمی: برخلاف دیناموزاگرب، محرمی در تیم ملی جایگاه ثابتی دارد و با توجه به غیبت غفوری و رضاییان او توانست به دفاع کناری مورد اعتماد اسکوچیچ تبدیل شود. البته او هنوز به یک شماره ۲ تمام عیار و بدون اشتباه و تاثیرگذار تبدیل نشده است.

محمد نادری: نادری که فصل بیستم از پرسپولیس راهی استقلال شد خیلی زود در جمع آبی‌ها خودش را نشان داد و چپ تیم را به نام خودش زد. اما تصمیم به جدایی از این تیم و رفتن به ترکیه و البته مصدومیت این بازیکن را تقریبا از فوتبال ملی هم دور کرد.

جعفر سلمانی: سلمانی در ابتدای فصل بیست و یک از پورتیموننزه به استقلال آمد خیلی زود نامش به مرد سه امتیازی آبی‌ها تغییر یافت. او در فصل جاری لیگ عملکرد خیلی خوبی داشت و در بسیاری از بازی‌ها که استقلال به بن بست خورد، گره گشا ظاهر شد. شاید او بهترین بازیکن پستش نباشد، اما قطعا بیشترین پیشرفت در میان هم پستی‌های خود را داشته است.

دانیال اسماعیل فر و امید نورافکن در سپاهان، صالح حردانی در فولاد و استقلال، امیر مهدی جانملکی در نساجی نیز جزو بهترین‌های سال بودند.

بهترین مدافع وسط

سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند: قلب دفاع استقلال در فصل بیستم یکی از مطمئن‌ترین قسمت‌های این تیم بود و دو مهره آن یعنی مرادمند و یزدانی به خصوص سیاوش از جمله ستون‌های تیم بودند. با وجود اینکه هردوی این بازیکنان با آن حواشی عجیب و غریب راهی سربازی و مجبور به ترک استقلال شدند، اما قطعا جزو بهترین مدافعان وسط سال فوتبال بودند. سیاوش یزدانی عملکرد چشمگیری داشت هرچند که این پیشرفت در سن ۳۰ سالگی کمی دیر است.

مجید حسینی: بازیکن ایرانی کایسری اسپور یا همان قیصریه اسپور ترکیه هر اندازه در تیم باشگاهی یک بازیکن معمولی است، اما در تیم ملی اوضاع بهتری دارد و شاید بتوان از او نیز به عنوان منتخبات این پست نام برد.

شجاع خلیل زاده و محمدحسین کنعانی زادگان دو پرسپولیس سابق هنوز هم قلب دفاع تیم ملی را در اختیار دارند، اما هیچ کدام در تیم‌های قابل توجهی توپ نمی‌زنند و نمی‌توان از این حیث آن‌ها را ارزیابی کرد. در تیم ملی نیز خلیل زاده گاهی متزلزل نشان داده و هنوز با کنعانی زادگان زوج مطمئن پرسپولیس را در تیم ملی نشان ندادند.

هافبک

احمد نوراللهی: در خصوص تاثیر نوراللهی در پرسپولیس همین بس که بعد از رفتن او به الشباب هنوز قرمز‌ها با یک جای خالی بزرگ روبه رو هستند؛ کسی که فصل گذشته در بسیاری از بازی‌ها فرشته نجات، اما به خاطر قرارداد مالی بهتر از ایران رفت. نوراللهی در تیم ملی هم عملکرد خوبی داشته و بازی تاثیرگذارش مقابل لبنان و آن کامبک جزو درخشان‌ترین لحظات این بازیکن در ۱۴۰۰ بوده است.

سعید عزت اللهی: او سال گذشته از وایله راهی الغرافه قطر شد تا شاید شرایط بهتری را در تیم باشگاهی خود داشته باشد و بتواند بازی‌های بیشتری انجام دهد. او که به شدت مورد توجه استراماچونی است در تیم ملی هم انتخاب اول اسکوچیچ بوده. عزت اللهی حتی همان مقطعی که در باشگاه خود دچار مشکل بود بازی‌های خوبی در تیم ملی انجام می‌داد، اما شاید برای این بازیکن ۲۵ سال و نسبتا جوان الغرافه نباید پایان رویاپردازی نباشد.

علیرضا جهانبخش را بدون هیچ نظرسنجی و، اما و اگر باید بدشانس‌ترین هافبک سال نامید! نه در برایتون به او توجه خاصی شد و نه سوپرگلش در فاینورد چشم سرمربی را گرفت. جهانبخش که در بعد از بازگشت به هلند خوب کار کرده هم چنان با سرمربی تیم مشکل دارد چرا که او اعتقادی به بازی این بازیکن ندارد و او را یک بازیکن ضعیف می‌داند. از سوی دیگر جهانبخش در تیم ملی یک کاپیتان واقعی بوده و گل‌های مهمی را در مسیر صعود تیم ملی به جام جهانی زد.

وحید امیری بازیکن پرتلاش تیم ملی و پرسپولیس هنوز لقب آچارفرانسه را یدک می‌کشد هرچند که افت او در باشگاهش نسبت به سال‌های قبل کاملا محسوس است، اما هنوز او جزو بهترین هافبک‌های ایران به حساب می‌آید. امیری در تیم ملی سال به مراتب بهتری را نسبت به پرسپولیس پشت سرگذاشت.

قلی زاده و ترابی نیز جزو هافبک‌های منتخب فوتبال ایران هستند، اما عملکرد ثابتی ندارند. قلی زاده در باشگاهش خیلی به بازی گرفته نمی‌شود و ترابی هم روز‌های پرافت و خیزی داشته و همین باعث شده که بازی‌های زیادی را برای تیم ملی انجام ندهد. البته نباید این موضوع را فراموش کرد که در حال حاضر ترابی با ۹ پاس گل به همراه آذرباد بهترین گلساز لیگ ایران است.

سعید صادقی، مهدی مهدی پور، کمال کامیابی نیا نیز جزو هافبک‌های منتخب در سال هستند. صادقی در فصل جاری هم بهترین گلزن و هم بهترین پاسور گل گهر بوده و شاید به عقیده بعضی کارشناسان جای او در تیم ملی خالی است. مهدی پور نیز به همراه شهباززاده و اسماعیلی فر جزو بهترین پاسور‌های لیگ هستند.

مهاجم

بی انصافی است که مهدی طارمی را بهترین مهاجم و حتی بهترین بازیکن سال فوتبال ایران نداست. او هرجا که مستطیل سبز بود بهترین شد چه در ایران و چه در پرتغال. طارمی هم فرشته نجات پورتو و کونسیسائو بود و دوای درد اسکوچیچ. طارمی هنوز هم نواقص فنی دارد، اما نمی‌توان منکر روند رو به رشدش شد. از سوپرگل به چلسی و بدشانسی برای کسب جایزه پوشکاش تا گل صعود به جام جهانی از مهدی طارمی یک آقای فوتبال در ۱۴۰۰ ساخت.

سردار آزمون نیز در زنیت خوب کار کرد و بعد از بار‌ها شایعه سازی درباره تیم بعدی، او سرانجام راهی بایرلورکوزن شد. با توجه به مصدومیت این بازیکن او هنوز نتوانسته در ترکیب تیم آلمانی خودی نشان دهد، اما بدون شک او به یک بازیکن تاثیر گذار در این تیم تبدیل خواهد شد. آزمون در تیم ملی هم زوج خطرناکی را با مهدی طارمی تشکیل دادند و در بحرین این دو بازیکن جزو موثرترین‌ها در صعود بودند.

لوسیانو پریرا و گادوین منشا دو بازیکن خارجی فولاد و مس رفسنجان هم کیفیت خوبی را در لیگ نشان دادند و هر دو بازیکن جزو سه گلزن برتر لیگ ایران هستند که البته یامگای استقلال را هم کنار خود می‌بینند.

شهاب زاهدی، سجاد شهباززاده، اللهیار صیادمنش و علی علیپور با وجود اینکه نتوانستند جایگاه خاصی در تیم ملی داشته باشند، اما در باشگاه‌های خود عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشتند تا همچنان امیدوار به پوشیدن پیراهن تیم ملی باشند.

مهدی قایدی در فصل بیستم ستاره بی، چون و چرای استقلال بود، اما در پایان فصل راهی الشباب شد تا پیشرفت فوتبالی خود را شروع کند. آن چه که تاکنون نصیب قایدی شده فقط و فقط پول و پسرفت بوده و این بازیکن در تیم خود بازیکن ثابت نیست. اما عملکرد مهاجم ریزنقش استقلالی به حدی قابل توجه بوده که می‌توان او را جزو بهترین مهاجمان فوتبال ایران به حساب آورد.

ابراهیم قاسمپور پیشکسوت فوتبال ایران در گفتگو با خبرآنلاین نظرش درباره ترکیب منتخب تیم ملی را با حضور علیرضا بیرانوند، امیدنورافکن، محمدحسین کنعانی زادگان، شجاع خلیل زاده، صادق محرمی، وحید امیری، احمد نوراللهی، علی قلی زاده، علیرضا جهانبخش، سردار آزمون و مهدی طارمی اعلام کرد.

منبع: خبرآنلاین