به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از المرسال؛ بلندگو، متشکل از یک مبدل الکتروآکوستیک است که سیگنال الکتریکی را به صدا تبدیل میکند و گاهی اوقات نیز شامل ترانسفورماتورهای جداگانهای به نام درایور است. بلندگوها در طول زمان تغییرات بسیاری را به خود دیدند و کم کم آنقدر کوچک شدند که امروز قابل حمل شده و حتی در جیب هم جا میشوند.
بیشتر بخوانید
بیش از یک برنامه عملیاتی در سیستمهای بلندگو وجود دارد به خصوص اگر سطح فشار صدا زیاد باشد یا دقت بالایی نیاز داشته باشد. در این زمان از درایورهای جداگانه برای تولید مجموعهای از فرکانسهای مختلف استفاده شود. این برنامهها به عنوان ساب ووفر با فرکانسهای بسیار پایین هستند که علاوه بر تقویت کننده میان برد با فرکانسهای متوسط و یک تقویت کننده با فرکانس بالا شناخته میشوند.
ارنست ورنس وو زیمنس معروف به ورنر فون زیمنس اولین بلندگو را اختراع کرد. این مخترع در سال ۱۸۱۶ میلادی متولد شد و در سال ۱۸۹۲ میلادی درگذشت. او آلمانی بود و شرکت زیمنس و هالسک را تأسیس و مدیریت کرد. او از این شرکتها برای تولید بسیاری از دستگاههای الکتریکی استفاده کرد. ارنست اولین تقویت کننده را در سال ۱۸۷۷ ثبت اختراع و جهانیان را شگفت زده کرد.
در سال ۱۸۹۸ میلادی، الیور لود، مخترع انگلیسی حق ثبت اختراع شماره ۹۷۱۲ را به دست آورد. او با اختراعش توانست برخی تنظیمات را در بلندگو و جداکنندههای غیر مغناطیسی تغییر دهد.
در سال ۱۹۲۴، معجزه واقعی؛ دستیابی چستر رایس و ادوارد واشبرن کلوگ حقوقی به بلندگو بود که حاوی سیم پیچ متحرک مدرن است. طراحی آنها منحصر به فرد بود و توانست موفقیت بزرگی کسب کند و به نام بلندگو Radiola شناخته شد. این تقویت کننده با این تفاوت که میتواند کیفیت صدا را افزایش دهد و از وجود اعوجاج بکاهد، متمایز شد.
بلندگو یکی از دستگاههایی است که برای اهداف گوناگون به نفع بشر بوده، زیرا سیستم ارتباطی را تقویت میکند. علاوه بر این بلندگوها در جنگ و همچنین سرویسهای مخفی و سایر مصارف متفرقه مورد استفاده قرار میگیرند. بلندگو به یکی از اختراعاتی بدل شده که در ایجاد انقلابی شگرف در صنعت موسیقی و رونق بی سابقه آن سود بزرگی به همراه داشته است.
انتهای پیام/