به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هنشل Hs ۲۹۳ یک بمب سرشی هدایت رادیویی مربوط به دوران جنگ جهانی دوم بود که توسط دانشمندی به نام Herbert A. Wagner طراحی شد.

بمب‌های سرشی به انواعی از بمب‌های پرتاب شونده به وسیله هواگرد‌های نظامی گفته می‌شود که دارای بدنه آیرودینامیک هستند و در مقایسه با بمب‌های معمولی با توجه به قابلیت سر خوردن در هوا، می‌توانند مستقیما روی هدف فرود بیایند و نیازی به نزدیک شدن بیش از اندازه حامل به دشمن نخواهد بود. این بمب‌ها همچنین پیشگامان بمب‌های هدایت دقیق نیز بودند.

این محصول در شهر شونفلد برلین و به وسیله شرکت هواپیماسازی هنشل مراحل طراحی، توسعه و تولید خود را پشت سر گذاشت. بمب مذکور که در واقع به منظور هدف گیری کشتی‌های نظامی پا به عرصه رقابت گذاشته بود، به صورت دستی پرتاب می‌شد.

طراحی و توسعه

پروژه هنشل Hs ۲۹۳ برای نخستین بار در سال ۱۹۴۰ کلید خورد. این بمب در واقع با الهام از بمب سرشی Gustav Schwartz Propellerwerke طراحی شده به سال ۱۹۳۹، ساخته شد. طراحی Schwartz به جای سیستم هدایت انتهایی، مجهز به سامانه خلبان خودکار بود تا به واسطه آن بتواند مسیر مستقیم خود را حفظ کند. همچنین طبق برنامه ریزی‌های صورت گرفته و به منظور در امان ماندن این بمب سرشی از آتش ضد هوایی دشمن، قرار شد تا روند پرتاب به وسیله یک بمب افکن مخصوص و از فاصله مناسب انجام شود.

یک سال بعد تیم هنشل به سرپرستی Herbert A. Wagner، با افزودن موتور موشک Walter HWK ۱۰۹-۵۰۷ به قسمت زیرین مجموعه اولین تلاش‌های خود را برای تولید هنشل Hs ۲۹۳ به کار بست. این موتور می‌توانست نیروی پرتاب ۵۹۰ کیلوگرمی را به مدت ۱۰ ثانیه در اختیار بمب سرشی هنشل قرار دهد. چنین تغییر موثری محصول طراحی شده توسط هنشل را قادر می‌ساخت تا از ارتفاعی پایین‌تر مورد استفاده قرار گیرد و همچنین برد بیشتری را به نمایش بگذارد.

سری اول از پرتاب‌های آزمایشی بین ماه مه تا سپتامبر سال ۱۹۴۰ اجرا شدند. برای این منظور نیز از بمب افکن‌های متوسط هاینکل ۱۱۱ در نقش هواگرد حامل استفاده شد. گفتنی است که بمب‌های هنشل بررسی شده در این تست ها، هنوز به موتور موشک مجهز نشده بودند. نخستین آزمایشات صورت گرفته با موتور موشک به اواخر سال ۱۹۴۰ مربوط می‌شود.

بمب افکن هاینکل ۱۱۱

و، اما سلاحی که به کمک هواگرد حامل جا به جا می‌شد، شامل یک بمب استاندارد چند منظوره کلاس SC ۵۰۰ بود. از جمله دیگر ویژگی‌های این طراحی اولیه از بمب هنشل می‌توان به پوسته خارجی نازک فلزی و حجم بالایی از مواد انفجار پذیر در ساختار درونی آن، علاوه بر موتور موشک در قسمت زیرین ساختار و یک جفت بال کوچک اشاره کرد. لازم به ذکر است که از ارتفاع ۱۴۰۰ متری، هنشل Hs ۲۹۳ بردی معادل ۱۲ کیلومتر داشته است.

همانطور که پیش‌تر نیز ذکر شد، قرار بود از این بمب سرشی برای تخریب کشتی‌های فاقد پوشش زرهی استفاده شود. به منظور آن که این سیستم از فاصله‌ای مشخص برای اپراتور قابل تشخیص باشد، در قسمت پشتی مجهز به ۵ شعله رنگی شد. طی عملیات شبانه هم این شعله‌ها با چراغ‌های چشمک زن تعویض می‌شدند. به گفته متخصصین نظامی و مهندسین فعال در این پروژه به دنبال پرتاب بمب، هواگرد حامل می‌بایست پرواز خود را در مسیری مستقیم و سطح تنظیم شده‌ای از ارتفاع و همینطور با سرعتی به موازات هدف ادامه دهد تا قادر به حفظ یک خط دید نسبتا اریب به منظور جلوگیری از حمله متقابل دشمن باشد.

علاوه بر موارد نام برده در راستای تقویت کنترل پذیری سلاح و کاهش آسیب پذیری هواگرد حامل حین پرتاب بمب، دو مدل دیگر از بمب‌های سرشی هنشل Hs ۲۹۳ تحت عنوان Hs ۲۹۳B هدایت سیمی (از جمله قدیمی‌ترین و مطمئن‌ترین روش‌های هدایت موشک و بمب که با استفاده از یک رشته سیم نازک متصل به دستگاه هدایتی، اپراتور می‌تواند فرامین مد نظر را با سیم به بمب مخابره کند) و Hs ۲۹۳D هدایت تلویزیونی (انواعی دیگری از بمب‌ها و موشک‌های هدایت شونده که مجهز به یک دوربین تلویزیونی داخل ساختار خود هستند. این دوربین سیگنال‌های جمع آوری شده را به پلت فرم راه انداز ارسال می‌کند) نیز برای طراحی و ساخت برنامه ریزی شدند. اما در نهایت کمپانی سازنده موفق به تولید هیچ کدام از این دو مدل تا قبل از اتمام کلی جنگ نشد. به غیر از مدل‌های مذکور که وارد فاز عملیاتی نشدند، نسخه بال سه گوش (طرحی از بال هواگرد که به شکل مثلث ساخته می‌شود) به نام Hs ۲۹۳F هم به سرنوشتی مشابه دچار شد.

در مجموع بیش از ۱۰۰۰ عدد بمب سرشی هنشل از سال ۱۹۴۲ به بعد ساخته شد. این محصول همچنین پایه ساخت بسیاری از تکنولوژی‌های دیگر هم قرار گرفت که هیچ کدام از آن‌ها تا مرحله تولید تکمیل نشدند. از جمله این تکنولوژی‌ها می‌توان به Hs ۲۹۴ اشاره کرد که هدف از طراحی آن نفوذ به آب و انهدام کشتی‌های دشمن از داخل دریا بود.

مشخصات هنشل Hs ۲۹۳

- نوع: بمب سرشی ضد کشتی

- محل تولید: آلمان نازی

- مدت زمان خدمت فعال: از سال ۱۹۴۳ الی ۱۹۴۵

- اپراتور اصلی: لوفت‌وافه (نیروی هوایی آلمان نازی)

- جنگ ها: جنگ جهانی دوم

- تولید شده به سال: ۱۹۴۲ به بعد

- تعداد ساخته شده: ۱۰۰۰ عدد

- وزن: ۱۰۴۵ کیلوگرم

- طول: ۳.۸۲ متر

- عرض: ۳.۱ متر

- قطر: ۰.۴۷ متر

- کلاهک: انفجاری

- وزن کلاهک: ۲۹۵ کیلوگرم

- موتور: موتور موشک Walter HWK ۱۰۹-۵۰۷ با سوخت مایع

- برد عملیاتی: در ارتفاع ۲.۲ کیلومتری معادل ۴ کیلومتر

- سرعت: حداکثر ۲۶۰ متر در ثانیه و به طور متوسط ۲۳۰ متر در ثانیه

منبع: عصر ایران

انتهای پیام/