به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه طرح غربالگری اختلال اوتیسم از آذرماه سال ۹۵ آغاز شده، گفت: برخلاف روستاها، غربالگری در مناطق شهری منوط به مراجعه والدین به مراکز درمانی است و به همین دلیل این طرح هنوز در مناطق شهری از پوشش کافی برخوردار نیست.

دکتر مسعود احمدزاد اصل با اشاره به اینکه امکانات لازم برای انجام طرح غربالگری در مراکز درمانی وجود دارد، افزود: در مناطق روستایی در صورت مراجعه نکردن خانواده ها، بهورزان مستقر در خانه‌های بهداشت به سراغ والدین می‌روند؛ اما در مناطق شهری به دلیل نبود امکانات و منابع مالی، مراقبت به صورت غیرفعال انجام می‌شود و افراد باید به مراکز درمانی مراجعه کنند.

وی با اشاره به اینکه طرح غربالگری اوتیسم جزو برنامه‌های اولویت دار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است، گفت: پوشش این طرح بتدریج باید در مناطق شهری افزایش پیدا کند تا شاهد همگانی شدن آن باشیم.

احمدزاد اصل اظهار کرد: با پیگیری‌های مسئولان وزارت بهداشت، یکی از برنامه‌های سند ملی تکامل و رشد همه جانبه کودکان ارزیابی کودکان در مورد مشکلات تکاملی از جمله اختلال اوتیسم است.

سند رشد و تکامل همه جانبه کودکی تمامی حیطه‌های جسمی، اجتماعی، فرهنگی و معنوی کودک را در برمی گیرد و مباحث جامع آن مربوط به وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آموزش و پرورش، تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین شهرداری‌ها و سازمان بهزیستی است.

این روانپزشک بر ضرورت شناخت علائم و نشانه‌های اختلال طیف اوتیسم از سوی خانواده‌ها اشاره کرد و گفت: آگاهی خانواده‌ها نسبت به این اختلال می‌تواند منجر به تشخیص و شناسایی زود هنگام این کودکان شود.

احمدزاد اصل برلزوم آموزش‌های لازم به خانواده‌ها تاکید کرد و گفت: با این اقدام، خانواده‌ها فرا می‌گیرند که با چه ادبیاتی با این افراد رفتار کنند، یا چه فضایی را در خانه برای آنان فراهم کنند تا زندگی با آرامشی داشته باشند.

وی گفت: با آموزش می‌توان فضای رشد، مهارت آموزی و توانمندسازی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم را به نحو مطلوب فراهم کرد تا آنان زندگی تا حد ممکن عادی را در جامعه داشته باشند.

اوتیسم یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می‌شود و با تاثیر روی مغز کودک، رفتار‌های اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می‌کند.

این اختلال روی رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند.

این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای مبتلایان دشوار می‌سازد و در بعضی موارد رفتار‌های خود آزارانه و پرخاشگری نیز از آنان دیده می‌شود.

در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دلبستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول نشان دهند.

برخی از شایع‌ترین علایم بیماری اوتیسم عبارتند از:

• دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ ۴۰ درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز صحبت نمی‌کنند.

• مشکل در درک دیدگاه گوینده

• استفاده از کلمات و عبارت‌های تکراری

• تکرار رفتار‌های کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن

• تمرکز طولانی مدت روی اشیا

• خودزنی

• پرخاشگری

• ناتوانی در بیان اسم

• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی

• علاقه به بازی‌های تکراری

• خیره شدن به یک شی یا تصویر

• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات

• عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان

منبع: ایرنا

انتهای پیام/