مهشید رابطیان فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انواع سبکهای فرزندپروری اظهار کرد: به طور کلی چهار سبک فرزند پروری وجود دارد که یکی از این سبکها، سبک فرزندپروری مستبدانه است، در این سبک فرزندپروری، والدین همیشه از فرزندشان درخواست میکنند که بدون چون و چرا از آنها اطاعت کند. آنها برای فرزندشان قوانین سختی را وضع میکنند و هیچ توضیحی به فرزندشان نمیدهند که چرا این قانون را برای او گذاشتهاند.
او بیان کرد: در سبک فرزندپروری مستبدانه والدین اغلب خواستههایشان را به کودک یا نوجوان تحمیل میکنند.آنها به فرزندشان محبت یا او را حمایت نمیکنند. والدین در این سبک فرزندپروری اغلب فرزندشان را تنبیه میکنند، به فرزندشان پاداشی نمیدهند و او را تشویق نمیکنند، بنابراین فرزندانی که در این نوع خانوادهها بزرگ میشوند اغلب اعتماد به نفس پایینی دارند، افسرده هستند و از روبرو شدن با موقعیتهای جدید ترس و هراس دارند.
رابطیان افزود: در سبک فرزندپروری سهلگیرانه والدین هیچ مدیریتی در فرزندپروری خود ندارند و برای فرزندشان قانون مشخص و چارچوبی را تعیین نمیکنند، زیرا آنها معتقد هستند که فرزندشان، خودش باید رفتارهایش را کنترل کند. این والدین عکس گروه قبلی خیلی گرم و صمیمی هستند، آنها هیچ حد و مرزی را برای فرزندشان نمیگذارند و فرزندان خود را کنترل نمیکنند. این والدین همیشه خواستههای فرزندشان را میپذیرند و اگر فرزندشان رفتار ناشایستی را انجام دهد در قبال این رفتار واکنشی نشان نمیدهد.
بیشتر بخوانید: فوت و فنهای تربیت یک کودک سالم
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تأکید کرد: فرزندانی که در سبک فرزندپروری سهلگیرانه تربیت میشوند همیشه قانون را نادیده میگیرند و در بزرگسالی این کودکان به قُلدری کردن و خشونت تمایل پیدا میکنند و حتی به مصرف مواد مخدر روی میآورند. این فرزندان در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب هم قرار دارند.
او تصریح کرد: سبک دیگر فرزندپروری، فرزندپروری طردکننده یا بیاعتنا است. والدین در این سبک ارتباط محدودی با فرزندان خود دارند، اغلب در زندگی فرزندشان دخالت نمیکنند و با فرزندشان صمیمی نیستند همچنین نسبت به نیازهای هیجانی کودکشان خیلی کم پاسخگو هستند.
بیشتر بخوانید: بهترین راه فرزندپروری که از آن بیخبر هستیم/ راهکارهای عملی برای تربیت فرزندان که پدران نیاز دارند
رابطیان گفت: در سبک فرزندپروری طردکننده والدین توجه کافی و مناسب نسبت به رفتار فرزندان خود ندارند، بنابراین بدترین پیامدها در انتظار این فرزندان است به طوری که این فرزندان اغلب منزوی میشوند، گوشهگیر هستند و به اضطراب دچار میشوند همچنین این احتمال وجود دارد که رفتارهای اشتباه و خطرناک از آنها سربزند و حتی به مصرف مواد مخدر روی بیاورند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار کرد: بهترین روش فرزندپروری، فرزندپروری مقتدرانه است در این سبک والدین برای فرزندان خود قانون وضع میکنند، اما در عین حال ارتباط صحیحی با کودکانشان برقرار میکنند.به کودکان خود احترام میگذارند، صحبتهای آنها را میشنوند و در مقابل انتظار دارند که فرزندانشان هم به صحبتهای آنها گوش دهند. کودک در سبک فرزند پروری مقتدرانه تشویق میشود که مستقل فکر کند، والدین هم هیچوقت تسلیم فرزندان خود نمیشوند. اگر کودک کار اشتباهی کرد، رفتار او را مدیریت میکنند و انتظارات واقعی خود را از فرزندشان بر اساس نیازهای فردی کودک و موقعیتی که در آن قرار دارد، تغییر میدهند.
او بیان کرد: در سبک فرزند پروری مقتدرانه کودکان اغلب سلامت هیجانی بهتری دارند، مهارتهای عاطفی و اجتماعی را بهتر از همسالان خود یاد میگیرند، انعطاف پذیری بیشتری دارند و دلبستگی ایمنی را با والدینی خود برقرار میکنند، از بین چهار سبک فرزند پروری، فرزند پروری مقتدرانه بهترین شیوه تربیت فرزندان است.
رابطیان افزود: از سال ۱۹۹۰ میلادی به بعد اصلاحی به نام والدین هلیکوپتری مطرح شد که این اصطلاح جزو سبکهای فرزندپروری نیست. منظور از والدین هلیکوپتری والدینی است که مانند هلیکوپتر به طور دائم بالای سر فرزندانشان هستند، در صورت نیاز به آنها کمک میکنند و آنها را نجات میدهند. در ظاهر والدین هلیکوپتری خوب هستند، اما آنها سن فرزندشان را نادیده میگیرند به طوری که فرزندشان حدود پنج تا ۶ سال سن دارد، ولی خودش قادر نیست غذا بخورد.
او یادآوری کرد: فرزندان باید از اشتباهات خود درس بگیرند و یاد بگیرند که چطور در موقعیتهای مختلف، درست عمل کنند، اما والدین هلیکوپتری از این کار جلوگیری میکنند. والدین هلیکوپتری کودکی را تحویل جامعه میدهند که توانایی انجام کارهای خود را ندارد.
انتهای پیام /