به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، ارز دیجیتال،کریپتوگرافی و غیره این اسامی برای برخی از ما آشناست و این روزها صحبت‌های زیادی درباره آن ها شنیده‌ایم اما آیا می‌دانستید، کریپتوگرافی چه نقشی در پیدایش ارز‌های دیجیتال داشته است و یا نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال چگونه است و چند نوع دارد؟! ارز دیجیتال Digital currency ارز‌هایی نامیده می‌شوند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل شده و مبنای آن‌ها صفر و یک است.

همانطور که از واژه آن نیز پیداست، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح می‌شود. ارز دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارز‌های فیزیکی دارد، اما معمولاً تراکنش‌های انتقال سرمایه ارز‌های دیجیتالی به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارز‌های مجازی و رمزارز‌ها ( cryptocurrency) هر دو از نمونه‌های ارز‌های دیجیتال هستند، اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست. پول‌های دیجیتال مانند پول‌های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما می‌توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند.

ریشه ارز دیجیتال از کجا آمده است؟

ریشه‌های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد. دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک‌ها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود. یکی از اولین ای-گلد‌ها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر رزرو آزادی (به انگلیسی: Liberty Reserve) بود که در سال ۲۰۰۶ به‌وجود آمد.

این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد ۱٪ بین یکدیگر رد و بدل کنند. هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند. همین امر سبب شد تا دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند. علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش داده است. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد. نقطه قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود.

کریپتوگرافی چیست؟

کریپتوگرافی روش محافظت از اطلاعات و ارتباطات از طریق استفاده از کد‌های مربوطه است . بنابراین، این اطلاعات تنها برای کسانی قابل خواندن و پردازش است که از قبل، تعیین شده باشد. پیشوند کریپتو به معنای مخفی و پسوند گرافی  به معنای نوشتن است و در علم کامپیوتر، کریپتوگرافی به تکنیک‌های اطلاعات امن و ارتباطی حاصل از مفاهیم ریاضی و مجموعه‌ای از محاسبات مبنی بر قاعده به نام الگوریتم اشاره دارد و تبدیل پیام‌های آن به گونه‌ای است که رمزگشایی آن‌ها بسیار سخت است. از الگوریتم‌ها برای تولید کلید کریپتوگرافیک، امضای دیجیتال، محافظت از حریم خصوصی داده‌ها، مرور وب در اینترنت و ارتباطات محرمانه مانند معاملات کارت اعتباری و ایمیل استفاده می‌شود.

ارز‌های دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

ارز‌های دیجیتال از فناوری غیرمتمرکز استفاده می‌کنند و به کاربران امکان پرداخت امن و ذخیره پول را بدون نیاز به ثبت نام یا استفاده از بانک‌ها و سازمان‌های واسطه می‌دهند. اکثر ارز‌های دیجیتال روی پایگاه داده توزیع شده‌ای به نام بلاک چین اجرا می‌شوند و بیشتر واحد‌های اصلی ارز دیجیتال (به جز توکن ها) توسط یک فرآیند به نام استخراج یا ماین تولید می‌شوند.

دنیای ارز‌های دیجیتالی به چه صورت از کریپتوگرافی استفاده می‌کند؟

یکی از راه‌های راه اندازی کریپتوگرافی، استفاده کردن از Public key و Private key است. دنیای ارز‌های دیجیتالی با بهره بردن از این کلید‌ها از تکنولوژی کریپتوگرافی در شبکه خود استفاده می‌کند. هر کاربر برای استفاده از ارز‌های دیجیتالی نیاز به یک کیف پول دارد و هر کیف پول دارای یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است. زمانی که شما یک کیف پول می‌سازید، در ابتدا یک کلید خصوصی برای شما ساخته شده و از روی این کلید خصوصی، کلید عمومی شما ساخته می‌شود.

باید بدانید، در دنیای ارز‌های دیجیتالی، کلید عمومی همان آدرس کیف پول شماست.  از طریق کلید عمومی، دیگران می‌توانند برای شما ارز‌های دیجیتالی ارسال کنند، ولی نمی‌توانند به محتویات کیف پول شما دسترسی داشته باشند. برای دسترسی پیدا کردن به محتویات کیف پول نیاز به کلید خصوصی دارید. پس دقت کنید که کلید خصوصی خود را در اختیار دیگران قرار ندهید.

انتهای پیام/