به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، همانطور که بار‌ها اشاره شده سینما به عنوان صنعتی تاثیرگذار در همه زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و... است و قطعا در کشور ما نیز اینگونه بوده و هست.

قبل از انقلاب سینما را می‌توان به عنوان تریبونی برای گمراهی و به انحراف کشاندن افراد جامعه بخصوص جوان‌ها که نسل اصلی هر کشوری هستند قلمداد کرد یعنی سردمداران با سیاست بسیار آگاهانه و با برنامه ریزی دقیق و مدون جامعه ایرانی که بنیان آن درستکاری و خوبی است را سرگرم کنند و خودشان به حکومت داری و دیگر کار‌هایی که باعث ماندگاری آن‌ها می‌شد، بپردازند.

اینکه چرا سینما قبل از انقلاب مهم بود  چند دلیل دارد، جذابیت بصری، فرهنگ حاکم بر جامعه، سادگی آدم ها، حس ایثارگری بین مردم و... این‌ها عواملی است که از آن‌ها در بیشتر مواقع به نفع حاکمان از جایگاه سینما سوء استفاده می‌شد.

این سوء استفاده کردن‌ها به ترویج ناهنجاری‌های فرهنگی در انتشار مجلات، تولید فیلم ها، صحبت‌های عامیانه و... کشیده شد و در مجموع مقوله اخلاق گرایی زیرسوال رفته بود تا جایی که سال‌های نزدیک به انقلاب صدای مخاطبان و مردم از تولید فیلم‌های بی محتوا درآمد.

البته مبحث اخلاق گرایی را می‌توان در فیلم‌های قدیمی به صورت گل درشت و شعاری به جز در برخی تولیدات، در بقیه آثار دید که داعیه اخلاق و سادگی و خوبی داشتند، اما در اصل چیزی دیگری را ترویج می‌کردند و آن بی اخلاقی و فساد بود.

با آمدن انقلاب اسلامی و روی کار آمدن فرهنگ ایرانی اسلامی به معنای واقعی سیاست‌های سینما مانند همه ارکان جامعه عوض شد و به سمتی رفت که فرهنگ اصیل ما به آن نیاز داشت و توانست نفس راحتی را به جامعه به خصوص جوان‌ها ببخشد.

دیگر خبری از مجلات، صحبت‌ها و سکانس‌های ناهنجار نبود و فیلم‌ها خطی مشی‌های واقعی و درستی به جامعه دادند تا جایی که امام خمینی (ره) از سینما به طور خاص صحبت کرد.

پس از انقلاب که جنگ تحمیلی راه افتاد سینما رنگ و بوی جدید به خود گرفته بود و تعصب ها، رشادت ها، ایثارگری‌ها، محبت‌ها و... نیز نو و تازه شده بود و زیر و روی فیلم‌ها به یک شکل بودند آن‌ها مانند آموزگاری کاربلد درس مردانگی و رشادت‌ها را به خوبی منتقل می‌کردند و دیگر نشانی از گل درشتی اخلاق گرایی نبود.

سینمای انقلاب توانست پرچمدار سینمای قبل از اتقلاب باشد و هر آن چیزی که لازم است را به دور از ناهنجاری اخلاقی به مخاطب بیاموزد.

انتهای پیام/