به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تنها چند هفته پس از پیروزی انقلاب کمونیستی موسوم به انقلاب اکتبر در روسیه، ولادیمیر لنین، رهبر انقلاب روسیه، دستور تشکیل نخستین سازمان امنیتی دولت انقلابی با عنوان «چکا» را صادر کرد.

بیشتربخوانید :روایت‌های حفاظت از امام (ره) در 12 بهمن 1357

وظیفه «کمیسیون بایستار» که در زبان روسی به اختصار «چکا» تلفظ می‌شد، شناسایی، تحت نظر گرفتن، دستگیری و نهایتا حذف مخالفان نظام جدید یعنی نظام کمونیستی بود. لنین به این منظور فلیکس ژرژینسکی انقلابی لهستانی‌الاصل که تا پیش از این فرماندهی گارد محافظ مقر حکومت بلشویکی را برعهده داشت، مامور تشکیل «چکا» کرد. خشونت ذاتی و خوی نظامی‌گری ژرژینسکی ازجمله دلایلی بود که نظر لنین را برای سپردن این مسئولیت خطیر به او جلب کرد.

مخالفان زیر تیغ جلاد لنین

نطفه سازمان «چکا» ١٠١‌ سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٠ دسامبر ١٩١٧ میلادی با حکم ولادیمیر لنین خطاب به فلیکس ژرژینسکی بسته شد. ژرژینسکی در قدم اول قسی‌القلب‌ترین افراد حاضر در گارد محافظ فرماندهی را به‌عنوان ماموران چکا برگزید و خیلی زود کار خود را شروع کرد. طرفداران حکومت تزاری، لیبرال‌ها، مذهبیون و روشنفکران به ‌عنوان مخالفان بالقوه نظام کمونیستی جدید نخستین مشتری‌های بخت‌برگشته این سازمان جدیدالتاسیس را تشکیل می‌دادند. با توجه به اختیارات داده‌شده از سوی لنین به ریاست سازمان چکا و با وجود شرایط ملتهب و ناپایدار امپراتوری وسیعی که یک انقلاب بزرگ را پشت سر می‌گذاشت، ژرژینسکی به تشخیص خود نیازی نمی‌دید مظنونان و مخالفان دستگیرشده را تا زمان تشکیل دادگاه‌های صالحه در بازداشت نگاه دارد. در تاریخ ذکر شده است که دو ماه پس از تأسیس چکا، مقر آن در هنگام شب تحت محاصره کامیون‌های قدیمی و پر سروصدا قرار می‌گرفت و راننده‌های این خودروهای سنگین ماموریت داشتند با ایجاد سروصدا مانع طنین‌اندازشدن صفیر گلوله‌های شلیک‌شده در حین اعدام‌های دسته‌جمعی شوند.

٥٠٠‌هزار اعدام طی ٣ سال

اعدام‌های خودسرانه «چکا» بر اساس صدور فرمان «ترور سرخ» از سوی رهبر اتحاد جماهیر شوروی صورت می‌گرفت و همین اقدامات در اندک مدت ترسی عمیق از این سازمان امنیتی در دل مردم روسیه انداخت. بر طبق مستندات تاریخی افرادی که طی سه‌ سال اول عمر چکا یعنی تا اواخر ‌سال ۱۹۲۰ به دست مأموران این سازمان کشته شدند تا ٥٠٠‌هزار نفر تخمین زده می‌شوند. نقل است که در یکی از جلسات حزب کمونیست لنین روی تکه کاغذی این سوال را می‌نویسد که «اکنون چه تعداد زندانی سیاسی در زندان‌ها داریم؟» و این کاغذ را از طریق منشی‌اش برای ژرژینسکی می‌فرستد. ژرژینسکی رقم زندانیان را زیر همان کاغذ نوشته و آن را پس می‌فرستد. لنین مجددا زیر کاغذ چیزی می‌نویسد و پیک کاغذ را دوباره نزد ژرژینسکی می‌برد. ژرژینسکی از مفاد پیام جدید لنین چنین استنباط می‌کند که او خواستار حذف همه زندانیان است، پس دستور اعدام همه آنها را صادر می‌کند. چند روز بعد ژرژینسکی به اطلاع لنین می‌رساند که دستورش اجرا شده و تمام زندانیان سیاسی معدوم شده‌اند. لنین پس از شنیدن حرف‌های ژرژینسکی به خنده افتاده و می‌گوید منظورش از چیزی که آن روز نوشته و فرستاده این نبوده که ژرژینسکی زندانی‌ها را اعدام کند. ژرژینسکی بابت این اشتباه هرگز مورد سوال قرار نگرفت.

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/