به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حدود 10 سال پیش در 17 اسفند ماه گروه اشرار ریگی با نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در منطقه لار زاهدان درگیری ایجاد کردند. در این درگیری چند تن مجروح و چند نفر دیگر شهید شدند. سید نورخدا موسوی نیز در این حادثه حضور داشت. او با رشادتهای فراوان با گروه ملعون ریگی مقابله کرد و سرانجام از ناحیه سر مجروح شد. این جراحت به قدری وخیم بود که وی حدود 10 سال در کما بود. به کما رفتن این بزرگ مرد باعث شد که به او لقب شهید زنده داده شود.
سرانجام سید نورخدا موسوی، دیشب و در شب رحلت رسول اکرم (ص) و سبط اکبرش امام حسن مجتبی (ع) به فیض شهادت نائل آمد.
یکی از فرماندگان عملیات درباره لحظه مجروح شدن ایشان بیان میکند: موقعی که رسیدیم بالای سر سید صورتش کاملاً خونی شده بود تیری که به سرش اصابت کرده بود تیر دو زمانه بود یعنی یک زمانی که شلیک شده بود عمل کرده و یک زمان هم موقع اصابت به سر چاشنی عمل کرده بود که با این اوضاع شدت تخریب خیلی زیاد بود. بهیار با یک چفیه سر سید را محکم بست تا برای رسیدن به بیمارستان به عقب برگردد؛ وضعیت سید طوری بود که حتی 10 درصد هم امید نداشتیم زنده بماند چون یکذره از مغزش روی زمین افتاده بود و گودی سرش مشخص شده بود. با این اوصاف زنده ماندن سید دست خدا بود که با این وضعیت زخمی شدن، زنده بماند و میتوان گفت که تمام این اتفاقات انگار به سید الهام شده بود که میخواهد برایش اتفاق بیفتد.
در فیلمی که در ادامه آمده، لحظه مجروح شدن ایشان در درگیری با گروه ملعون ریگی را مشاهده میکنید:
این اقا بچه خرم اباد بود
امنیت کشورم را مدیون خون شهدا می دانم.
سلبریتی ما این شهدا هستند ، نه اون بازیگرهای دلقک رنگارنگ .
بین زمین خاکی و بهشت خدا ، بالاخره خدا این گل را برای باغ بهشتش چید و قبولش کرد .
امثال ریگی ملعون معدوم منتظر انتقام سخت مردم باشند .
خوشبهسعادتتکهمانندجدبزرگوارتآقااباعبدالله الحسین علیه السلام بهدستشجرهی خبیثهیملعونه بهشهدایکربلاعلیهم السلام ملحقشدی
روحتقرین رحمت خداوند باد۰
دست نوشته مرتضی آوینی در مورد شهدا. "پندار ما این است که ما ماندهایم و شهدا رفتهاند، اما حقیقت آن است که زمام ما را با خود بردهاست و شهدا ماندهاند."
حسرت به دل وحریص بودن چــــه خــوش است
دردی اســـت نــهـــان در دل عُشــــــــاق صــبور
بر صبر نشستن وســــــرودن چـــه خــوش است
دیـــــدم هــــمه را عـــــاشق و مـعشوق هم اند
بـــا دیــــده دل بصیر بـــودن چـــــــه خوش است
هـــــر کــس ز جفـــای دل یــــــــارش گــــــویـد
دور اسـت زمن، از تـو ســتودن چــه خوش است
چندی اســــت کــــه دل گرفــــته وبیـــــــــــمارم
در وصف تـو این چنین سرودن چـه خوش است
هر لحظه غـــــبار غــــم تــــــو محسوس اســت
گرد از رخ آئینــه زدودن چـــــــه خـــــوش اســت
حـــــاشا کـــــــه هــــــــوای رخ تو در نظر است
تـقدیم بــــه تو کـــــه دل ربودن چه خوش است
سید ابراهیم آل رضا
این نشانی از پاکی دلاور مردان حافظ امنیت کشور است که در چنین روزهایی دعوت حق را اجابت و به سوی معبود, شتابان پرواز می نمایند.
صبر جمیل برای خانواده این شهید بزرگوار از خداوند منان خواستاریم