حامد رحمت کاشانی سخنران و کارشناس مسائل دینی و حوزوی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛درخصوص ولادت و و فضائل حضرت اباعبدالله الحسین (ع) گفت: سوم شعبان طبق بسیاری از نقل‌های قدیمی شیعه و سنی و تحلیل‌های تاریخی روز ولادت حضرت سیدالشهدا (ع) است، روزی که پیش از این بشارت شهادت و مصائب وارده بر حضرت، برای مادر بزرگوارشان حضرت زهرا (س) و جد بزرگوارشان پیامبر اکرم(ص) داده شده بود. به همین سبب از ولادت حضرت اباعبدالحسین (ع)، ماجرای پرچالش حضور و اهمیت ایشان در جهان اسلام، آن خانه پرنور را تحت الشعاع خود قرار داد.

 

وی در ادامه با اشاره به روایتی از مولود حضرت سیدالشهدا (ع) در خانه حضرت زهرا (س)، بیان کرد:  قبل از اینکه امام حسین (ع) به دنیا آیند، اخباری نزد اهل بیت (ع) بود که مادر بزرگوارشان به پیامبر اکرم (ص) می‌فرمودند: «به چه جهت باید پسر من به دنیا آید، درحالی که امت قدر او را نمی‌شناسند.»، رسول خدا (ص) بشارت دادند: «هدایت امت و امام زمان (عج) فرزند حسین (ع) است، گرچه سیدالشهدا (ع) دچار آسیب و مصایبی می‌شوند.» پس از آن حضرت زهرا را به جهت ولادت ایشان راضی شدند.اما از آن روز که حضرت به دنیا آمدند زندگی امام حسین (ع) همواره بزرگان اسلام را نگران روزی می‌کرد که ایشان در کربلا شهید خواهند شد.

 

این سخنران و استاد دانشگاه افزود: اگرچه حضور امام پر خیر و برکت بود و اوصاف بسیاری از برکت، فضائل و نماز‌های و عبادات ایشان ذکر شده است، اما متاسفانه در دوره‌ای که امام حسین (ع) زندگی می‌کرد به خاطر شرایط بد فرهنگی و تخریب‌های گستردگی که بنی امیه انجام داده بود، عموم مردم قدر سیدالشهدا را نمی‌دانستند. به همین جهت ما در روایت بزرگان سوال هایی که از امام شده باشد را کمتر داریم، درواقع وقتی از امام سوال نمی‌شود و جامعه به او توجه ندارد، امام بیشتر به امور فردی می‌پرداحضرت سیدالشهدا (ع) پس از صلح امام حسن (ع) و آتش بسی که اعلام شده بود،  مشاهده کردند که عرصه‌ای برای امامت وجود ندارد، و عموم جامعه به ایشان اقبالی نشان نمی دهند، حضرت (ع) هم  به عبادت و کار‌های خیر پرداختند. در احادیث از دست‌گیری و خیر و برکات امام (ع) بسیار نقل شده است، اما بعد از فصلی از زندگی چاره ای جز قیام مقابل ظالمان حکومت بنی امیه نداشتند و آن حادثه عظیم رخ داد.

 

حجت الاسلام کاشانی درخصوص اوصاف و فضائل امام حسین (ع) اظهار کرد: وقتی امیرالمومنین (ع) به امام حسن مجتبی (ع) وصیت کردند، هرکدام از فرزندان خود را با وصفی یاد کردند و درباره حضرت سیدالشهدا (ع) فرمودند: «او پسر فاطمه (س) است و دیگر هیچ نمی گویم.» به این معنی که حضرت زهرا (س) نزد امیرالمومنین (ع) آنقدر عظیم الشان بودند که امام حسین (ع) را با نام مادرشان وصف کردند.

 

انتهای پیام/