به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،۱- حضرت زهرا (س)، از نظر نسبى، فقط مادر کسانى هستند که از طرف پدرى یا مادرى سلسله‏ ى. آباء و اجداد آنان به ایشان منتهى مى‏ گردد؛ و سایرین چه شیعه و غیر شیعه، حضرت زهراء (س) مادرشان نخواهد بود.

از آنجا که ازدواج شیعیان، با هم مذهب خودشان است و در میان آنان عده زیادى از نسل و اولاد فاطمه زهرا (س) هستند، معمولًا هر شیعه‏ اى اگر در مورد آباء و اجداد و مادران و جدّات خود یک بررسى کند در میان آنان فردى که از نسل حضرت زهرا (س) باشد، یافت مى‏ شود و اگر یافت شد، قطعاً از نسل و فرزندان ایشان خواهد بود.

۲-، اما گاه مقصود از اینکه ما فرزندان ایشان هستیم، فرزند نسبى نیست، مقصود این است که ایشان مادر معنوى ما و ما فرزندان معنوى ایشان هستیم. از آنجا که کسانى که الگوى هدایت ما هستند حق حیات معنوى بر گردن ما دارند، ما آنان را به منزله پدر یا مادر معنوى خود تلقى مى‏ کنیم. همچنانکه وقتى در مورد استاد و معلم خود مى‏ گوئیم، حق پدرى بر گردن ما دارد او پدر ماست و ما فرزندان اوئیم مقصود این نیست که از لحاظ نسبى او پدر ما و ما فرزند او هستیم، بلکه از جهت معنوی می‌باشد. در واقع؛ از نظر عرف کسانی که جایگاه خاص و اهمیت ویژه‌ای دارند، به عنوان پدر یا مادر معنوی محسوب می‌شوند. همچنان که در قرآن خداوند از همسران پیامبر به عنوان «امّهات المؤمنین» یاد می‌کند و می‌فرماید: «پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسران او مادران آن‌ها [مؤمنان‏]محسوب مى ‏شوند». در روایات نیز پیامبر (ص) و علی (ع) به عنوان پدران این امت معرفی شدند. (قال النبی (ص)، أنا و علی أبوا هذه الأمة. 

بیشتر بخوانید:حضرت زهرا (س) کدام افراد را در دعای خود مقدم می‌دانست؟

همچنین در زیارت نامه حضرت فاطمه زهرا (س) در بیستم جمادی یعنی روز ولادت آن حضرت می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ حَبِیبِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ صَفِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَمِینِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَیْرِ خَلْقِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَیْرِ الْبَرِیَّةِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا زَوْجَةَ وَلِیِّ اللَّهِ وَ خَیْرِ خَلْقِهِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا أُمَّ الْمُؤْمِنِینَ ....» (۳) در این زیارت نامه آن حضرت را به عنوان «أُمَّ الْمُؤْمِنِینَ» سلام می‌دهیم و ایشان را مادر مؤمنان خطاب می‌کنیم. بنابراین هیچ منعی برای مخاطب قرار دادن فاطمه زهرا (س) به عنوان مادر وجود ندارد.

پی نوشت:

(۱). قرآن کریم، احزاب/ ۶

(۲). ابن شهرآشوب مازندرانى، مناقب آل أبی طالب (ع)، ج. ۳، ص. ۱۰۵، مؤسسه انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ هـ ق،

(۳). سید على بن موسى بن طاوس، إقبال‏ الأعمال، ص. ۶۲۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۷ هـ ش

منبع:انورطاها

انتهای پیام/

آيا مي توان حضرت زهرا(س) را «مادر» خطاب نمود؟