به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛شهید حسن محمدعینی سال ۱۳۳۰ در شهر قم به دنیا آمد. از همان کودکی با فقر و تنگدستی دست وپنجه نرم کرد. در کودکی علاقه شدیدی به درس و یادگیری داشت اما خانوادهاش به دلیل فقر مالی، علیرغم میل باطنی، توانایی فرستادن او به مدرسه را نداشتند.
با این وجود حسن توانست همگام با کار به تحصیل نیز بپردازد.به عنوان مثال روزها به کار بافندگی مشغول بود و شبها درس میخواند. در اثر این زحمات طاقتفرسا و به ویژه ایستادن زیاد روی پاهایش به بیماری «واریس » مبتلا شد، تا جایی که اطباء تجویز کردند که وی به کار نپردازد. بعد از این مقطع بود که شهید عینی به خانه عمویش رفت و ماندگار شد. شهید حسن محمدعینی با وجود همه مشکلات به تحصیلات خود ادامه داد و تا کلاس هشتم درس خواند. پس از بهبودی نسبی دوباره به صحنه اشتغال بازگشت و مانند گذشته روزها کار میکرد و شبها به درس مشغول بود.
شهید محمدعینی برای رهایی از فقر به ناچار در آزمون درجهداری نیروی هوایی شرکت کرد و بعد از قبول شدنش و طی دوره آموزشی، روزها کار میکرد و شبها درس میخواند.
شهید از زمانی که خود را شناخت و تا لحظه شهادتش، از عبادت خداوند غافل نشد و علاقه زیادی به آئینهای مذهبی داشت. بیشتر ایام هفته و به ویژه روزهای پنجشنبه «نماز امام زمان (عج) و دعای توسل» را به جا میآورد. روزهای تعطیل خود را نیز وقف تزکیه و تهذیب اخلاق و خودسازی اسلامی میکرد و همیشه با دوستانش جلسات مذهبی برگزار مینمود.
در سال ۱۳۵۰ با دختر عموی خود ازدواج نمود، سپس به دزفول پایگاه هوایی وحدتی منتقل شد. وی دیپلم مقطع متوسطه را در شهر دزفول اخذ کرد و چون به نیروی هوایی تعهد خدمت هفت ساله داده بود مجبور شد همانجا بماند.پس از مدتی به تهران منتقل شد و در سال ۱۳۵۵ از ادامه همکاری با ارتش استعفا کرد و سپس در شرکت کارگری پارس الکتریک مشغول به کار شد.
شهید محمدعینی و مبارزه علیه طاغوت
شهید حسن محمدعینی بعد از این که از ارتش خارج شد، بارها مورد تعقیب ساواک قرار گرفت و آنان با دلایل واهی وی را بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار دادند. شهید طی سالهای ۵۶ و ۵۷ مبارزات مخفی خود علیه رژیم پهلوی را گسترش داد و به افشاگری ظلم و ستم و فساد دربار پهلوی پرداخت . وی هم چنین اعلامیههای امام راحل را در سطح وسیعی در شهرهای دزفول و تهران پخش میکرد. وی در کمیته استقبال امام نیز حضور داشت و جزو گروه انتظامات در بهشت زهرا (س) بود.
شهید محمدعینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با پیروزی انقلاب اسلامی به کمک نیروهای انقلابی شتافت و در حفظ انبار اسلحه و مهمات که در آن تخصص داشت بسیار تلاش کرد و از افتادن تسلیحات به دست گروههای معاند جلوگیری نمود.
سپس به سازمان گسترش صنایع و معادن رفت و در هیئت پاکسازی مشغول خدمت شد و این سازمان را از وجود عناصر وابسته به رژیم پهلوی تسویه کرد. در این مقطع بود که آزار و اذیت لیبرالها و هواداران بنیصدر شروع شد و به طرق مختلف سعی کردند تا شهید محمدعینی را از سازمان طرد کنند، اما او ایستادگی نمود. او بعد از مدتی از ادامه همکاری با سازمان گسترش صنایع و معادن استعفا کرد ولی مورد قبول مسئولان سازمان قرار نگرفت.پس از آن به عنوان مأمور به خدمت به مجلس شورای اسلامی رفت و به عنوان مدیر کل تدارکات این نهاد مردمی مشغول به کار شد.
با پایان یافتن مدت مأموریتش قصد داشت که به سازمان گسترش باز گردد اما آیتالله هاشمی رفسنجانی ریاست وقت مجلس شورای اسلامی با توجه به شناختی که از تعهد و کارآیی وی داشت بر او تکلیف کرد تا ادامه خدمتش را در مجلس سپری کند.
شهید در درگیریهای ۱۴ اسفند در صف مردم به مقابله با هواداران بنیصدر و منافقین پرداخت و چون قبلاً به عنوان نیروی حزباللهی شناسایی شده بود، مورد آزار و اذیت فراوانی قرار گرفت. او از زمان تأسیس حزب جمهوری اسلامی، همکاری خود را با حزب شروع کرد و سرانجام به همراه یاران فداکار خمینیکبیر در حزب جمهوری اسلامی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید.
حفظ امانت ویژگی بارز شهید
شهید حسن محمدعینی، در انجام وظایف نهایت دقت را به کار میبست. او اگرچه قبل از انقلاب مدتی را در کادر درجهداری نیروی هوایی ارتش مشغول به کار بود، اما هرگز روحیه طاغوتی نداشت و از اموال ارتش با این نیت که متعلق به مردم است و با سرمایههای مردم خریداری شده است با نهایت دقت نگهداری مینمود.
پس از اخذ مدرک دیپلم متوسطه تصمیم گرفت به دلیل حاکم بودن روحیه طاغوت و خشونت در ارتش شاهنشاهی، از ادامه خدمت استعفا دهد، اما از آن جا که در انبار خدمت میکرد نگران بود که مبادا نیروهای ناشایست در این مسئولیت گمارده شوند و بالا دستیها از آن سوء استفاده کنند و [ اموال متعلق مردم را به یغما ببرند].
شهید به امانتداری زبانزد خاص و عام بود و به این شهرت افتخار میکرد، زیرا که رسول گرامی اسلام میفرماید: « اَقْرُبکُم مِنّی غداً فیالمواقف اَصْدَقُکم فیالحدیثِ و اَدَّاکُم لِلْاَمانَهِ و اَوْفاکُم بِالْعَهْدِ و اَحْسَنُکُم خُلقاً و اَقْرَبَکُمْ مِن الناس». کسانی که در سخن راستگوتر و در اداء امانت مواظبتر و در عهد و پیمان با وفاتر و در اخلاق نیکوتر و با مردم گرمتر هستند در قیامت به من از همه نزدیکترند.
انتهای پیام/