به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست خبری نمایش «صبح یه روز لعنتی» امروز سهشنبه ۱۷ مرداد ماه سال ۹۶ ساعت ۱۱ صبح در سالن مشاهیر مجموعه تئاتر شهر با حضور عوامل کار و اهالی رسانه برگزار شد.
در ابتدای نشست حسن باستانی کارگردان نمایش در خصوص مقدمهای از کار گفت: من بر اساس ایده داستان یک فیلم کوتاه، این نمایشنامه را تهیه و تولید کردم. این نمایش درباره این است که؛ پیرزنی که از خواب بیدار میشود تا برای اجابت مزاج برود، ولی متوجه میشود که با تعیین مرز دیگر حتی از کوچکترین حقش هم باید بگذرد.
این کارگردان افزود: من مدت زمان زیادی به کار فکر کردم و چهار سال است که دوست داشتم آن را اجرا ببرم ولی به علت شرایط سالنها و تعویض مدیریتها که مدام تغییر میکند، امکان آن را نداشتیم. ما ۱۰ روز مانده به اجرا از سمت سازمان نظارت و ارزشیابی رد شدیم و من علت آن را نمیدانستم؟!
وی ادامه داد: با پیگیریهای بسیار و انقلابی که انجام دادم، فهمیدم که هر کس با سلیقه خودش نمایش را تحلیل کرد و نگاهی غرض ورزانه به کار داشت و توهم مسائلی را داشتند که اصلا وجود نداشت. به کلماتی ایراد میگرفتند که در زبان فارسی ما وجود داشت ولی متاسفانه اصلا استفاده نمیشود.
باستانی در خصوص ممیزی و اعمال سانسور بر این نمایش اظهار داشت: یک هنر قطعا باید حرفی برای گفتن داشته باشد. من چیزی از متن را حذف نکردم به غیر از پیشینه ابتدای متن که نمیخواستم اشارهای به مکان و جغرافیا در خبر باشد.
این کارگردان بیان کرد: نگاه این نمایش، جغرافیای خاصی ندارد، تهدید همیشه وجود دارد و هیچ جای دنیا خالی از تهدید نیست. این نمایش حرف حال جامعه است و هرگز هم تمام نمیشود و هر روز و هر سال هم اجرا میشود. آن قدر که فشارها و تهدیدهای سیاسی بر ما بسیار است که ما حتی احساس آرامش هم نداریم.
وی همچنین پیرامون تاریخنگاری در نمایش و نقد به تاریخنگاری تصریح کرد: تاریخ نگار در نمایش یک آدم مقتول النسل است که قصد کشتنش را داشتند ولی نشد. این فرد را، بزرگان و ثروتمندانی گماشتند که تاریخ را به نفع آنها بنویسد و به چیزی که اصلا وجود ندارد، ادعا کند.
باستانی در ادامه گفت: ما آدمهای پوچ و بیهدفی داریم که بایدها و نبایدهای ما را تعیین میکنند. این تاریخ نگار در نمایش، نماینده آدمهایی است که در جامعه وجود دارد و میخواهند مطالبی را بنویسند که به نفع مقامات باشد نه به نفع ملتها.
کارگردان نمایش «صبح یه روز لعنتی» در خصوص طراحی صحنه که با هدف انتخاب شده است، بیان کرد: من همیشه سعی میکنم آنچه را در طراحی صحنه استفاده کنم که با نمایش مرتبط باشد. من از کاه استفاده کردم به دلیل اینکه کاه با وزش یک باد ساده به هر سمت و سویی حرکت میکند و بیثبات است و از تمبون هم برای پرچم صلح استفاده کردم تا بگویم که اصلا صلحی در کار نیست و مسئولان به صلح اهمیت نمیدهند.
در ادامه این نشست، لیلا برخورداری در خصوص نقش خود اظهار داشت: من همیشه در ابتدا دوست دارم با نقش ارتباط برقرار کنم و نقش برایم باورپذیر بشود تا مردم هم باور کنند. من نقشی را بازی کردم که باید یک مرد بازی میکرد ولی به علت اینکه حرف جامعه ما بود آن را ایفا کردم. در جامعه ما نقش زن و مرد عوض شده است و زنها بیشتر از مردان تاتیرگذار شدهاند.
بعد از آن مونا فرجاد هم از حضور در این نمایش و همکاری با این گروه ابراز خوشحالی کرد.
سپس در پایان احمد صمیمی نوازنده دورهگرد نمایش در خصوص شعرهایی که میخواند، گفت: این نمایش یک نمایش اعتراضی است و کورش خزایی هم 4 تا 6 مصراع اعتراضی متناسب با هر اپیزود نمایش گفته است که پایان هر اپیزود من آن را میخوانم و توضیح مختصری از داستان برای مخاطب میگویم.
انتهای پیام/