اگر می‌خواهید با پیمودن مسیری به موفقیت دست پیدا کنید سعی کنید در ابتدا علایق شخصی خود را در نظر بگیرید فردی را در نظر بگیرید که از نظر اکثر اطرافیان فردی موفق است اما خود فرد به کاری که می‌کند هیچ‌گونه علاقه ای نداشته باشد.

چگونه به موفقیت برسیم؟به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  اگر می‌خواهید با پیمودن مسیری به موفقیت دست پیدا کنید سعی کنید در ابتدا علایق شخصی خود را در نظر بگیرید فردی را در نظر بگیرید که از نظر اکثر اطرافیان فردی موفق است اما خود فرد به کاری که می‌کند هیچ‌گونه علاقه ای نداشته باشد.

در این صورت میل به خوشبختی و احساس موفق بودن در آن فرد به صورت کامل ارضا نمی‌شود و همیشه آن فرد احساس می‌کند که گم شده ای در زندگی اش دارد و جای خالی چیزی را در زندگی احساس می‌کند. هم چنین اگرکسی به کاری علاقه نداشته باشد فهم و درک او هم در آن کار پایین می‌آید و انگیزه او برای موفقیت کامل در آن کار نیز به حد مطلوب خود نمی‌رسد.

امام علی(ع) دراین باره می‌فرمایند:«بی گمان قلب‌ها دارای میل‌ها و روی کردن‌ها و پشت کردن‌هاست پس دل‌ها را به کار بگیرید از روی میل آنها و روی کردن آنها زیرا قلب اگر وادار شود به کاری که نمی‌خواهد کور گردد» [1] بنابراین امام علی(ع) بر این عقیده بودند و هیچگاه کسی را مجبور به انجام کاری خلاف میل و علاقه نمی‌کردند.«من حق ندارم (یا وظیفه ندارم یا نمی‌توانم) شما را به کاری که میل ندارید وادار سازم» [2] اراده طبعا هرکسی در زندگی خود با مشکلات و گرفتاری‌هایی روبه‌رو می‌شود که موقعیت کاری و زندگی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هر انسانی باید مدیریت برخورد با مشکلات را آموخته باشد و این میسر نشود مگر با پشتوانه ای به نام اراده قوی در انجام امور کسانی که عزم و اراده‌ای سست دارند از سختی‌ها فرار می‌کنند و کسانی که عزمشان محکم است مشکلات از آنها فرارمی‌کنند. امام علی(ع) درباره رسول اکرم می‌فرمایند: «حتی یک قدم به عقب برنگشت و اراده او سست نشد.» [3] کسانی که اراده قوی در انجام امور دارند گرفتاری‌ها و مشکلات زندگی را به فرصت تبدیل می‌کنند و از آن پلکانی می‌سازند تا برای پیشرفت خود از آن بالا بروند.هرگاه فرد خود را به خوبی بشناسد و با استعدادها و علاقه مندی‌های شخصی خود آشنا باشد،زمینه‌ای را فراهم می‌کند تا این استعداد‌ها و علایق رشد کنند و از آنها در به دست آوردن موفقیت استفاده کند. امام علی(ع) در سخنی ما را به شناخت از خود دعوت می‌کند. دانا کسی است که قدرو اندازه خودرا بشناسد. [4]

 
رعایت نظم و انضباط

نظم معنای روشنی دارد و نقطه مقابل هرج و مرج می‌باشد یکی از اصول مهم برای اجرای عدالت در امور رعایت نظم درکارهاست اگر نظم را از زندگی افراد موفق و با استعداد حذف کنیم علی رغم داشتن انواع توانایی‌ها و مهارت‌ها موفقیت و کاریی شان به طور چشمگیری کاهش پیدا می‌کند. امام علی(ع) دراین باره می‌فرمایند: «کار هر روز را در همان روز انجام بده زیرا هر روز کار مخصوص به خود دارد.» [5] از دو کار باید پرهیز داشت یکی پرهیز از عجله در امور قبل از فرارسیدن زمان انجام آن و دیگری پرهیز از سستی در انجام دادن اموری که وقت انجام آن فرارسیده است. «پرهیز از شتاب کردن در کار پیش از رسیدن زمانش و سهل انگاری در آن وقتی که انجامش ممکن شده است و لجاجت و اصرار در آن هنگامی‌که ابهام انگیز باشد و سستی آن زمانی که اشکار شده است هر چیز را در جای خویش بنه و هر کار را در جایگاه مناسب خویش قرار بده» [6] همچنین می‌فرمایند: «در کارهایت بر اشخاص سست و تنبل تکیه نکن» [7] داشتن برنامه ریزی صحیح و دقیق نیز از نظم در امور ناشی می‌شود اگر برنامه ریزی صحیحی برای تمام کارهایمان داشته باشیم از روی هم انبار شدن کارها جلوگیری می‌شود و گام موثری در رسیدن به موفقیت خواهد بود.

 
پندپذیری

هرانسانی عمری محدود دارد و برای به‌دست‌آوردن مهارت‌های لازم زندگی فرصت زیادی برای لمس کردن و آشنا شدن مستقیم با تمام موارد مورد نیاز و ضروری زندگی را ندارد بنابراین باید فرصت‌ها را غنیمت بشمارد و حتی المقدور از تجربه‌های دیگران استفاده کند وبا به کاربستن تجربه‌های دیگران گام‌های سریع تری برای رسیدن به هدف و موفقیت درکارها بردارد. برای اهل تجربه دو احتمال وجود دارد یکی آنکه فرد تجربه لازم برای انجام امور را داشته باشد (مهارت‌های ابتدایی برای هرکاری را یاد بگیرد) و دوم آنکه روحیه کسب و تجربه داشته باشد وا ز تجربه‌های دیگران استفاده کند هم چنین استفاده از تجربه‌های دیگران جلوگیری از نیرنگ و فریب خوردن را فراهم می‌کند: «آن کس که کارها را تجربه نکند نیرنگ می‌خورد» [8]

 
امید داشتن به خدا

اگر هر انسانی برای رسیدن به موفقیت نهایت تلاش خودرا به کارگیرد بازهم باید به خدا توکل کند و به او امید داشته باشد زیر ا تنها اوست که خیر بنده اش را می‌داند در صورت توکل و امید به خدا با وجود تلاش بسیار اگر موفقیت حاصل نشد باید آن را مصلحت الهی بدانیم و مطمئن باشیم که در آن خیری بوده است و بازهم از تلاش خود کم نکنیم زیرا ممکن است موفقیتی بزرگ و پیروزمندانه در انتظارمان باشد.
 
منبع: آرمان
انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.