طاهری عضو هیات علمی و مدیر آزمایشگاه مرکزی پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران در گفت وگو با
خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره مفاهیم اساسی نظام بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) گفت:از آنجا که هرجا ایمنی مطرح شده، سخن بهداشت و محیط هم به میان آمده، از سال 1885 میلادی بهداشت و ایمنی باهم مطرح شدند.
وی با بیان اینکه مباحث ایمنی بعد از انقلاب صنعتی به دلایل افزایش آمار مرگ کارگران مطرح شد، افزود: با کشف ارتباط بین بیماری و وقوع حادثه، به این نکته مهم پی برده شد که افزایش بیماری فرد می تواند در ایجاد یا خلق یک حادثه بسیار موثر واقع شود و این موضوعات به یکدیگر متصل هستند.
عضو هیات علمی و مدیر آزمایشگاه مرکزی پژوهشگاه با اشاره به حق کارکنان و کارگران نسبت به شناخت خطرات و مشکلات محیط کارشان، اظهار داشت: این مسئله بعنوان حقوق کارکنان باید از سوی کارفرمایان به آگاهی آنان برسد تا در این صورت موضوع تعهد که یکی از الزامات HSE است محقق شود.
طاهری بیان کرد: اگر بخواهیم محل کار را به گونه ای سامان دهیم که در عین احساس امنیت نیروی انسانی، تجهیزات، ساختمانها و امکانات به بهترین شکل مورد استفاده قرار گیرند محیط ، باید ایمن باشد؛ لذا در تعریف HSE می توان ابعاد کلی فنی، پزشکی، فرهنگی، اجتماعی، رفتاری و روانی را نام برد.
به گفته خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، در این نظام هرکدام از واژه های ایمنی، محیط زیست و بهداشت ابعاد زیر را دربرمی گیرند
ایمنی (تهیه و آموزش دستورالعملهای استفاده ایمن از تجهیزات برای حفظ امنیت دانشجویان، کارشناسان، استادان و سایر کارکنان دانشگاه)
محیط زیست (مدیریت زباله ها، فاضلاب و پسماند؛ آسیب نرساندن تجهیزات به محیط زیست مثل امواج مغناطیسی، آزمایش هسته ای؛ آسیب نرساندن آزمایشها به پوشش گیاهی و حیوانی منطقه)
بهداشت (استفاد از لباس و تجهیزات ایمنی مناسب و چک کردن سلامتی کاربران)
انتهای پیام/