به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مجله «مادِرجُنز»، شرکت‌های آمریکایی بازارهای جهانی را به ارزش سالانه 70 میلیارد دلار تحت تسلط خود درآورده‌اند، انتظار می‌رود امری با این گستردگی به اطلاع همگان برسد؛ اما اطلاع رسانی درباره تجارت جهانی اسلحه اینگونه نیست. معمولاً اینگونه فعالیت‌ها یک یا دوبار در سال، زمانیکه آمار سالانه تجاری منتشر می‌شود، به اطلاع عموم می‌رسد.

البته گاهی برخی از جنبه‌های تجارت اسلحه در معدود گزارش‌هایی بررسی می‌شود. برای مثال گزارش‌هایی درباره تأثیر ارسال اسلحه‌های آمریکا از جمله بمب‌های خوشه‌ای به عربستان سعودی یا تأثیر فاجعه بار توزیع این اسلحه‌ها درمیان متحدان آمریکا در سوریه و فروش جنگنده‌های اف-35 به خارجی‌ها منتشر می‌شود. گاهی اوقات نیز اگر یکی از سران کشورهای خارجی برای خرید اسلحه با رئیس‌جمهور آمریکا ملاقات کند، یک یا دو مقاله در تحلیل این اقدام نوشته می‌شود. اما وسعت بسیار زیاد تجارت اسلحه‌های آمریکایی، سیاست‌های پشت این تجارت، شرکت‌های ذی‌نفع و تأثیرات مخرب تجارت اسلحه در جهان هرگز به اندازه کافی بررسی نمی‌شود.

نگارنده گزارش با توجه به مسائل ذکر شده سوالی را مطرح می‌کند: چرا صادرات دیگر کالاهای آمریکایی از جمله فیلم‌های هالیوود، محموله‌های غلات و معاملات بوئینگ به طور کامل پوشش خبری داده می‌شوند؛ اما چرا صادرات اسلحه در سکوت انجام می‌گیرد؟ آیا این پنهان‌کاری به دلیل شرمساری آمریکا از صادرات اسلحه است؟

آمار صادرات اسلحه آمریکا هر کسی را شوکه می‌کند. بنابر جدیدترین گزارش «خدمات پژوهشی کنگره» بیش از نیمی از توافق‌های ارسال اسلحه در سال 2014 متعلق به آمریکا است. حتی روسیه هم که دومین عرضه کننده بزرگ اسلحه در جهان است، از آمریکا عقب مانده است. هرگز پیشرو بودن واشینگتن در صادرات اسلحه چالش‌پذیر نیست. سهم آمریکا در دو دهه گذشته در تجارت اسلحه همیشه بین یک-دوم و یک-سوم بازار جهانی بوده است.
 
«جو ریکسی،» رئیس آژانس فروش اسلحه پنتاگون یا به تعبیر بهتر «آژانس همکاری امنیت دفاعی» ارزش قراردادهای اسلحه پنتاگون در سال 2015 را 46 میلیارد دلار تخمین زده و اعلام کرده احتمالاً در سال 2016 این مبلغ به 40 میلیارد دلار می‌رسد.

فقط مقامات دفاعی که در جریان این قراردادها هستند به مبالغ آنها توجه می‌کنند. شرکت‌هایی مانند «لاکهید مارتین،» «ریتیون» و «جنرال داینامیکس» نیز با توجه به این مبالغ بازارهای جهانی را منبع درآمد عظیم خود می‌دانند. برای مثال در ژانویه 2015 سرمایه‌گذاران از رئیس شرکت لاکهید مارتین پرسیدند آیا توافق هسته‌ای ایران باعث کاهش تنش‌های خاورمیانه و در پی آن کاهش صادرات اسلحه به این منطقه می‌شود؟

رئیس این شرکت در پاسخ به پرسشگران این اطمینان را داد که تحولات خاورمیانه، این منطقه را همچنان به عنوان بازار رو به رشدی برای آنها حفظ خواهد کرد. جای نگرانی نیست، حتی اگر محصولات آنها به مرگبار شدن این تحولات منجر شود. این شرکت تصمیم دارد 25 تا 30 درصد درآمدش را از صادرات اسلحه تأمین کند.

معاملات اسلحه به یک روش زندگی در واشینگتن تبدیل شده‌است. مقامات آمریکایی از رئیس‌جمهور تا مقامات دفاعی و دیگران همیشه نقش فروشنده و مُبلغ اسلحه‌های این کشور را ایفا می‌کنند. آنها در جلسات و سفرهای خود تلاش می‌کنند با پیشنهادها و توافق‌های متعدد از ادامه حیات بوئینگ و لاکهید مطمئن شوند.

نگارنده در پایان می‌نویسد آمریکا همچنان به پیشرو بودن در تجارت اسلحه ادامه می‌دهد. کاخ سفید در این موضوع نقش خود را ایفا می‌کند و پنتاگون نیز شرایط را برای انجام این معاملات فراهم می‌کند و دلارها برای سیر کردن شکم گرسنه پیمانکاران اسلحه وارد کشور می‌شوند.

انتهای پیام/