بسم الله الرحمن الرحیم.
باز هم کوته نظری عده ای از همنوعان دل انسانی را به درد آورد... مردمانی که به جای دیدن باطن عمل به دیدن ظاهر. بسنده کردند و متاسفانه به خرده گیری های بی ارزش پرداختند... پدر، من شرمنده ام از اینکه کسی از خود نپرسید چرا این پیرمرد سواره نماز میخواند؟؟!!... آخر مردم سرزمین من که ادعای فرهنگ و روشنفکری دارند عادت کرده اند بر مسند قضاوت بنشینند وندانسته هرآنچه دوست دارند بر زبان بیاورند... کاش آن عکاس محترم عصاهای شمارا هم در زاویه ی عکس خود جا میداد تا همنوعانم بدانند این پیرمرد سواره نمازخوان بدون عصاهایش نمی توانند راه برود... بدانند که این پیرمرد سواره نماز خوان نمی تواند بر زمین بنشیند...
و خداوند را سپاس که بر زمین ننشستی تا برای بلندشدن از این مردم کوته نظر یاری بخواهی. .. کاش این مردم به جای اشکال گرفتن از کفش و سواره بودنت. عمق نگاهت را می دیدند و قنوت خاضعانه ت را... و با خود آرزو میکردن کاش این پیرمرد در قنوتش برای ماهم دعا میکرد....
میفهمیدند نماز عشق میخواهد نه دلیل...
پدر، من شرمنده ام از مردمانی که حرمت دست های پینه بسته، صورت شکسته و دل داغ دیده ت را نگه نداشتند...
حرفهای من از حوصله ی این متن خارج است تنها می گویم، همه ی پسران و دخترانت به فدای نماز خواندنت... باز هم نماز بخوان... سواره و با کفش..و در قنوتت برای عاقبت بخیری همه ی مردم دعا کن.
والسلام.