به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،پروتئین یک ماده مغذی بسیار مهم است که باید به اندازه کافی دریافتش کنیم تا بدنمان در شرایطی خوب و مطلوب بماند. متاسفانه، مثل بسیاری از مواد مغذی مهم دیگر، افراد ممکن است از دریافت آن غافل باشند.
 
بدن ما به مواد مغذی گوناگونی نیاز دارد تا سالم بماند، و هر کدام از این مواد، هدف خاصی دارند. با این‌همه تاکید و سفارشی که به مصرف سبزیجات و میوه‌جات می‌شود، ممکن است پروتئین را به راحتی فراموش کنیم. اما لازم است که تلاش هوشمندانه‌ای برای تامین پروتئین مورد نیاز بدن که مهم و باارزش است داشته باشیم. پروتئین عملکردهای مهم بسیاری در بدن دارد که شامل ساخت و ترمیم بافت‌ها، تولید هورمون‌ها و آنزیم‌ها می‌شود، همچنین جزء ضروری خونسازی، استخوان‌ و غضروف سازی و ایجاد و ترمیم پوست می‌باشد.
 
شش علامت کمبود پروتئین
 
کارشناسان دریافت 8 گرم پروتئین به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن را توصیه می‌کنند. اگر محاسبه کنیم، این میزان یعنی این‌که دریافت پروتئین ما باید بین 46 تا 56 گرم باشد که براساس سن این‌گونه تعیین شده:
 
کودکان: حدود 10 گرم
بچه‌های سنین دبستان: 19 تا 34 گرم
دخترهای نوجوان: تا 46 گرم
پسرهای نوجوان: تا 52 گرم
زنان: حدود 46 گرم( در صورت بارداری یا شیردهی 71 گرم)
مردان: حدود 56 گرم
 
راه‌های متفاوتی برای دریافت پروتئین به مقدار توصیه شده وجود دارد. برخی از این منابع مانند: انواع بنشن، محصولات سویا، سبزیجات برگدار تیره، تمپه(خمیر سویا و قارچ)، و گوشت‌های کم چرب.
اگر پروتئین به میزان مناسب و کافی در رژیم غذایی موجود باشد، به ما کمک می‌کند تا سالم، متعادل و با انرژی باشیم. به زبان ساده‌تر، پروتئین یک ماده مغذی بسیار مهم است که باید به اندازه کافی دریافتش کنیم تا بدن‌مان در شرایطی خوب و مطلوب بماند. متاسفانه، مثل بسیاری از مواد مغذی مهم دیگر، افراد ممکن است از دریافت کافی پروتئین غافل باشند.
 
بعضی از نشانه‌هایی که می‌گویند ممکن است کمبود پروتئین داشته باشید؛
 
1. میل زیاد به خوراکی‌های ناسالم
 
اگر کمبود پروتئین داشته باشیم، احتمال گرایش‌مان به خوراکی‌هایی که ارزش غذایی ندارند بیشتر می‌شود. دلیلش هم این است که قند خون‌مان تنظیم نیست، و وسوسه می‌شویم به‌سمت کربوهیدرات‌های سنگین و پرقند برویم مانند شکلات، آب‌نبات، چیپس سیب زمینی، نان شیرینی، نوشابه‌های گازدار و... .
 
اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید بر میل و اشتهای‌مان غلبه کرده و خوراکی مختصری که حاوی مقدار مناسبی از پروتئین سالم باشد مصرف کنیم. مثلا، آجیل، دانه‌ها، تمپه(خمیر قارچ و سویا)، کره بادام زمینی طبیعی، بلغورجودوسر، ماست یونانی نارگیلی، و حموس( خوراک خمیرمانندی از نخود پخته کوبیده و سیر و غیره). البته این یک لیست کامل نیست، بلکه فقط چیزهایی هستند که دسترسی به آنهت نسبتا راحت است.
 
2. درد عضله یا مفصل
 
از آنجایی‌که پروتئین، نقشی ضروری در حفظ عضلات دارد، این عارضه جانبی کمبود پروتئین چندان عجیب نیست. بیشتر پروتئین بدن ما در جایی ذخیره می‌شود که به آن مایع سینوویال یا مایع مفصلی می‌گویند و دور مفاصل قرار دارد. مایع سینوویال نقش مهمی در بازسازی عضلات و روان سازی مفاصل ما ایفا می‌کند. وقتی میزان پروتئین بدن پایین باشد، ذخیره پروتئینی در مایع مفصلی معمولا اولین چیزی است که تحلیل می‌رود. در نتیجه، احتمال خشکی مفاصل و درد عضلانی بیشتر می‌شود.
 
اگر چنین اتفاقی افتاد، بهترین کار، خوردن وعده‌ای سرشار از پروتئین است. با این روش، در کمتر از چند ساعت، درد عضله یا مفصل به میزان چشمگیری کاهش خواهد یافت.
 
3. کمبود انرژی
 
همانطور که گفته شد، کمبود پروتئین تاثیرات زیانباری روی میزان قند خون دارد. اگر پروتئین برای تثبیت قند خون کافی نباشد، میزان انرژی‌مان هم کاهش خواهد یافت. ضمنا، کمبود پروتئین اغلب منجر به خلق و خوی متغیر و کاهش توانایی برای مدیریت استرسی می‌شود که در طول روز با آن مواجه هستیم. در نتیجه، بدن ما تهی از عناصر لازم برای آرامش و تسکین خواهد بود. بدن ما برای آرام  و متعادل بودن به پروتئین نیاز دارد تا در طول روز کارآمد و مفید باشد.
 
4. ناتوانی برای به‌ خواب رفتن
 
همانطور که در اولین مورد گفته شد، بدنی که کمبود پروتئین داشته باشد، گرایش شدیدی به کربوهیدرات‌ها و مواد قندی پیدا خواهدکرد. وقتی بدن درانتظار خواب است و سرمان روی بالش می‌رود، بدن ما در صورت کمبود پروتئین، به‌جستجوی این ماده مغذی می‌پردازد. به‌طور طبیعی افرادی که پروتئین کافی به بدن‌شان نمی‌رسانند، این گرایش به خوردن را تبدیل به عادتی بد و مضر می‌کنند. وقتی بدن به چربی‌های سالم که عموما از پروتئین مشتق می‌شود نیاز دارد تا به‌عنوان سوخت از آن استفاده کند و در حالت خواب باقی‌بماند، این عادت بدِ گرایش به خوردن، به زمان خواب منتقل شده و آن را مختل می‌کند.
 
اگر این کمبود نادیده گرفته شود، بدن به‌طور طبیعی به‌دنبال مکمل برای جبران می‌گردد؛ ما را بیدار نگه می‌دارد تا نیازش را برطرف کنیم. این اتفاق هم منجر به حالتی از هشیاری و ناتوانی بری به‌خواب رفتن می‌شود.
 
5. مکررا بیمار شدن
 
پروتئین، عنصری مهم برای حفظ سیستم ایمنی سالم است. زیرا بدن ما برای اجرای عملکردهای لازم به پروتئین کافی نیاز دارد، مثلا نابودکردن آلودگی و عناصر نامطلوبی که وارد جریان خون می‌شوند. برای نمونه گلبول‌های سفید خون که غنی از پروتئین هستند، مسئول پیداکردن و حذف این عوامل نامناسب می‌باشند. آنتی‌بادی‌های موجود در گلبول‌های سفید برای ایفای نقش خود به پروتئین نیاز دارند.
 
بدون داشتن پروتئین کافی، توانایی بدن ما برای یافتن و نابود کردن باکتری‌ها یا ویروس‌ها به‌طور خطرناکی کاهش خواهد یافت. طبیعتا این حالت، بدن را مستعد بیماری‌های گوناگون می‌نماید.
 
6. عدم توانایی در تمرکز
 
پروتئین، مسئول سلامت بسیاری از فرارسان‌های عصبی در مغز است، و از آنجایی‌که نرون‌های مغز ما از عمدتا از چربی تشکیل شده این موضوع چیز عجیبی نیست که پروتئین منبع اصلی انواع چربی‌های سالم باشد. ضمنا، امینو اسیدها که واحدهای سازنده پروتئین را تشکیل می‌دهند، ساختار پایه‌ای گیرنده‌های شیمیایی مغز ما را تعیین می‌کنند. به‌عبارت ساده‌تر، چیزی که می‌خوریم تعیین‌کننده مواد شیمیایی است که این راه‌های مغزی را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد و روی احساس ما تاثیر خواهد گذاشت.
 
خوردن مقدار زیادی از کربوهیدرات‌ها در نهایت باعث می‌شود بیشتر احساس تنبلی کنیم چون میزان تریپتوفون‌ ِ آمینواسید را افزایش داده و مغز را در حالت" آرامش" قرار می‌دهد. مصرف پروتئین، میزان آمینواسیدهای خاصی را که تولید دوپامین و نوراپی‌نفرین را سبب می‌شوند، افزایش می‌دهد. این دو ماده شیمیایی پیام‌رسان، ما را با انرژی و کارآمد نگه می‌دارند چون نقش اساسی در فعالیت مغز و هشیاری دارند.
 
بنابراین، اگر می‌خواهید سالم، باانرژی و با تمرکز باشید، باید مطمئن شوید که پروتئین کافی و لازم بدن را تامین می‌کنید.
منبع:سلامت نیوز
انتهای پیام/