به گزارش خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیت الله مکارم شیرازی در برنامه "چشمه معرفت" گفت: در محضر امام سجاد(ع) در دعای مکارم الاخلاق هستیم، در جمله دیگری در بخش 17 این دعا امام عرضه می دارد، خدایا چنان کن که مرگ و زندگی ام همه برای تو و در راه تو و در میت تو باشم. برای تفسیر این جمله باید در خصوص حیات و مرگ صحبت شود. مسئله حیات و زندگی و موجودات زنده از پیچیده ترین مسائل عالم هستی است.
وی افزود: فرق موجود زنده با موجودی که زنده نیست چیست؟ تمام دانشمندان جهان باید دست به دست هم بدهند تا به عنوان مثال از یک مورچه ای که به اندازه یک میلیمتر است، ربات بسازنند که کار مورچه را انجام دهد. همین مثال ساده زندگی که از کنار آنها ساده می گذریم، بسیار پیچیده است.
آیت الله مکارم شیرازی گفت: امیرمومنان علی (ع) در نهج البلاغه در مورد این مسائل صحبت کرده است. کلام حضرت را درباره مورچه ها در نهج البلاغه عرض می کنم که می فرماید: نگاهی کنید به این مورچه های کوچک و ریز علاوه بر اینکه ریز است، لطافتی دارد با چشم خوب دیده نمی شود مگر اینکه انسان خم شده و با دقت نگاه کند. انسان فکر هم در مورد مورچه کند به جایی نمی رسد. موجود به این کوچکی چقدر فعال است.
وی اظهار داشت: حضرت علی (ع) درخطبه نهج البلاغه به دو مسئله مربوط به این مورچه را بیان می کند. می فرماید: دانه های کوچکی را که از خودشان بزرگتر بوده بر می دارند و به لانه اش می برد و در جایگاه خاص می چیند و آماده می کند. در تابستان برای زمستان آذوقه ذخیره می کند. (در آن روزی که توان داشته و می توانند پیدا کنند برای آن روزی که نایاب می شود پیش بینی و فراهم می کنند). این درباره فعالیت های مختلفی که این موجود با عقل، هوش، برنامه ریزی و آینده نگری انجام می دهد.
آیت الله مکارم شیرازی تصریح کرد: علی (ع) در مورد هیکل مورچه می فرماید: اگر تفکر کنید مورچه دهان، گلو دارد و بدن این موجود را نگاه کنید درون اش روده، سلسله اعصابی دارد. در سرش چشم داشته و گوش دارد که می شنود، اگر در اینها فکر کنید تعجب و اعتراف می کنید که خالق آن چقدر قادر و تواناست.
وی بیان کرد: ما زنده ایم و اطرافمان مملو از موجودات زنده است، نمی دانیم در حیات چه سیستمی حاکم بوده است. دانشمندان بزرگ هم نمی توانند این تفاوت را متوجه شوند، ممکن است در یک آزمایشگاه یک دانه مانند خرما بسازند اما این هسته دانشگاهی را چند سال هم کشت کنیم آن نخل عظیم نمی شود. آن ماده حیاتی را ندارد، آن ماده حیاتی چیست که نمی توانیم آن را فراهم کنیم، این یکی از عجایب خلقت و از درس های توحید است که در برنامه های بعدی به این موضوع خواهم پرداخت.
انتهای پیام/
