به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان  گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، اتاق خلوتی که کودک آن را به بودن با شما ترجیح می‌دهد، عروسک‌های بی روح دست نخورده و زبانی که برای ارتباط با شما بسته است. ارتباطی که تا حد زیادی بر رشد و بالندگی کودک شما تاثیر گذار است و بدون آن نه تنها روح شادی از خانه رخت می‌بندد بلکه فرزندتان در انزوا و سکوت خویش باقی می‌ماند.

فریبا عرب گل فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در خصوص افسردگی کودکان می‌گوید:‌ دوری از مادر و یا کسی که کودک به او دلبستگی پیدا کرده است باعث بی‌قراری، گریه کردن و مشکلات خواب و خوراک در وی می‌شود و اینها هم نشانه‌های آن است که او از این دوری رنج می‌برد ولی هنوز قدرت کلامی لازم را برای بیان احساساتش ندارد. یک درصد بچه‌هایی که در سنین قبل از مدرسه قرار دارند دچار افسردگی هستند.

وی تصریح کرد: شیوع کلی افسردگی در 2درصد کودکان و نوجوانان دیده می‌شود ولی شیوع آن در کودکانی که به علت بیماری‌های جسمی در بیمارستانها بستری‌اند یا کودکانی که با علامت سردرد به درمانگاه‌های مغز و اعصاب مراجعه می‌کنند بیشتر است.

اکثر کودکان تا هفت سالگی نمی‌توانند از طریق کلام و زبان احساسات درونی خود را به خوبی ابراز کنند و در نتیجه قبل از این سن تشخیص افسردگی مشکل است ولی با وجود این، توجه به تظاهرات و رفتار‌هایش مثل بازی نکردن با همسالان، کاهش علاقه مندی به فعالیت‌هایی که قبلا آنها را دوست داشته است و وضعیت اشتها و خواب کودک می‌تواند نکات مهمی را در اختیار ما قرار دهد.

وی با بیان اینکه کودکان قبل از مدرسه مهارتهای کلامی و زبانی آنها گسترش می‌یابد خاطر نشان کرد: پس از آنکه کودکان وارد مدرسه می‌شوند، مهارتهای کلامی و زبانی آنها گسترش می‌یابد و راحت‌تر می‌توانند راجع به احساسات و حالات درونی خود حرف بزنند. از طرفی مدرسه مکان مهمی برای ارزیابی عملکرد کودک است. مشکلات توجه و تمرکز، بی انگیزگی و خلق پایین بر تحصیل کودک اثر منفی می‌گذارد و باعث می‌شود نمرات افت کند. باید توجه کرد که والدین بیشتر در پی علائم در رفتارهای بیرونی کودکان هستند و بهتر می‌توانند آنها را توصیف کنند، مثل پرخاشگری، جنگ و دعوا، دروغگویی، دزدی و... ولی در مورد علائم درونی مانند: اضطراب، افسردگی، افکار ناراحت کننده و... خود کودک و نوجوان بهتر می‌توانند اطلاعات دهند.

انتهای پیام/