به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، سفر "فرانسوا اولاند" رئیس جمهور فرانسه، به منطقه در هفته جاری و حضور وی به‌عنوان مهمان افتخاری در نشست سران کشورهای حوزه خلیج فارس در ریاض درست چند روز قبل از عزیمت شیوخ منطقه به کمپ دیوید، نشان از رقابت پنهان و آشکار پاریس و واشنگتن در منطقه خلیج فارس است. اولاند پس از کسب قدرت در سال 2012 تلاش کرد رویکرد خاورمیانه‌ای فرانسه را تقویت و فضای مناسب‌تری در این منطقه  برای پاریس ایجاد کرد. فروش جنگنده‌های رافائل به ارزش هفت میلیارد دلار به قطر، جهت این رویکرد را بیشتر نشان می دهد.

اولاند نخستین رهبر غربی است که در نشست شورای همکاری خلیج فارس شرکت می‌کند. تلاش فرانسه برای افزایش روابط خود با کشورهای عرب خلیج فارس در حالی انجام می شود که عربستان وارد نوعی تنش پنهان با آمریکا در پاره ای از مسائل و موضوعات مهم منطقه‌ای شده است.

علاوه بر این آمریکا از سال ۲۰۱۰ استراتژی نظامی خود را بر پایه تمرکز بر آسیا برنامه‌ریزی کرده است. تصور می‌رود تمرکز آمریکا بر خاورمیانه طی یک دهه آینده کاسته خواهد شد و از همین رو فرانسه تلاش دارد  تا جای خالی آمریکا را در این منطقه پر نماید.

یکی از محورهای مهم مذاکرات رئیس جمهوری فرانسه با شیوخ عرب منطقه علاوه بر موضوعات اقتصادی و تجاری بویژه فروش جنگ افزارهای نظامی، بحران‌های مهم منطقه‌ای از جمله جنگ یمن، سوریه و مبارزه با داعش در عراق خواهد کرد. به همین دلیل "لوران فابیوس" و "ژان ایو لودریان" وزیران امور خارجه و دفاع ، اولاند را در این سفر همراهی خواهند کرد.

فروش تسلیحات نظامی مدرن به کشورهایی با نظام‌های حکومتی توتالیتر، مستبد و دیکتاتوری خانوادگی- اشرافی، با اصل عدم حمایت پاریس از این نوع نظام‌های سیاسی همخوانی ندارد و نشانگر رویکرد دوگانه پاریس در برخورد با مقوله حقوق بشر می باشد.

فرانسه نمی‌تواند افراطیون و جهادگران در آفریقا (مالی ، نیجریه، سومالی و...) را که از حمایت قطر و عربستان سعودی برخوردار هستند را نادیده بگیرد و از طرفی دیگر عربستان را مهمترین متحد خود در خاورمیانه قلمداد نماید، این یک تناقض و پارادوکس در رفتار سیاسی الیزه بشمار می رود.

کشورهای میزبان اولاند در این تور خاورمیانه‌ای تولید کننده و صادر کننده نفت، گاز و البته هسته مرکزی تغذیه افکار افراطی و حمایت از تروریسم بشمار می‌روند، همین کشورها فرانسه را وادار کردند تا در نشست ژنو 2، جمهوری اسلامی ایران را نادیده بگیرد. در حالی‌که سازمان ملل و برخی از طرف‌های اصلی این منازعه از این دعوت دفاع کرده بودند.

بسیاری در فرانسه بر این باورند که اقدامات الیزه اتحاد و یکپارچگی ملی را تحت الشعاع قرار خواهد داد و صلح داخلی را با خطر جدی روبرو می سازد. چراکه تقریبا شش میلیون مسلمان ساکن فرانسه شاهد روابط استراتژیک و تنگاتنگ کشورشان با کشورهایی هستند که نمایندگی مسلمانان رادیکال و افراطی را بر عهده دارند و این امر شاید بر افکار و عقاید مسلمانان فرانسوی بویژه قشر جوان تاثیرات سوئی  ایجاد کند.

سفر رسمی رئیس جمهور فرانسه به دو کشور قطر و عربستان که رقبای شناخته شده در مسائل منطقه‌ای و حوزه شورای همکاری خلیج فارس بشمار می‌روند، نشان می‌دهد فرانسه تمایل دارد با هر دو کشور رقیب بازی موازی و همسانی را شروع نماید، از سوی دیگر با توجه به نقش این دو کشور در تامین مالی و لجستیکی گروه‌های تروریستی از جمله داعش و جبهه النصره و موضع یکسویه پاریس در قبال تحولات خاورمیانه ، کمکی به تقویت صلح و ثبات و امنیت منطقه نخواهد کرد و به معنای چشم پوشی از واقعیت‌های منطقه است.

گفتگو در خصوص چگونگی اجرای قطعنامه‌های ضد تروریسم شورای امنیت سازمان ملل متحد در مبارزه با داعش، جبهه النصره، القاعده و ...  در دستور کار فرانسوآ اولاند در دیدار با رهبران قطر و عربستان سعودی قرار نخواهد داشت، استمرار حمایت از این گروه‌ها و باز بودن مرزها و تردد تروریست به خاک سوریه ، عراق و ... موجب نگرانی افکار عمومی است.

 نگاه یک سویه فرانسه به تحولات منطقه که در چارچوب سخنرانی‌ها، اظهارات و مصاحبه های رئیس جمهور و وزرای دفاع و خارجه این کشور در سفر  به کشورهای جنوبی حوزه خلیج فارس مطرح می شود، با توجه به نقش برخی از این کشورها در تامین مالی و لجستیکی گروههای تروریستی (داعش ، جبهه النصره و...)، بی شک نگرانی محافل داخلی فرانسه از روند افزایش پیوستن اتباع فرانسوی به گروهک های تروریستی از جمله داعش در عراق و سوریه را تقویت خواهدکرد. لازم به ذکر است مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه در دفاع از برنامه دولت این کشور برای جلوگیری از پیوستن اتباع فرانسوی به نیروهای داعش هفته گذشته اعلام کرده بود« ما باید به این پدیده جدید توجه خاص کنیم چون خطرات آن در خاک فرانسه وجود دارد.»

پرهیز مقامات کاخ الیزه از محکومیت کشتار مردم در یمن توسط جنگنده های سعودی نقض صریح ادعای مقامات فرانسوی در احترام به اصول انسانی است و نشانگر واهی بودن چنین ادعاهایی می‌باشد و از سوی دیگر اینکه اشتباه فرانسه در اتخاذ موضع گیری مبتنی بر حمایت از حملات نظامی عربستان به یمن باعث افزایش خطر گروه‌های افراطی و تروریستی در منطقه و جهان را در پی خواهد داشت.

تحولات چند ساله اخیر در منطقه خاورمیانه بالاخص در سوریه و کشتارهای عظیم صورت گرفته در یمن طی چند ماهه گذشته که با چراغ سبز و حمایت های برخی کشورها مانند فرانسه صورت می گیرد، گویای این امر است که متاسفانه برخی کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس همچنان به عنوان منبع سودآوری برای فروش تسلیحاتی فرانسه و برخی دیگر کشورهای فرا منطقه ای عمل می کنند.

متاسفانه آنچه اکنون در منطقه خاورمیانه به عینه دیده می شود تلاش بازیگران منطقه ای با بهره گیری از تروریست ها برای تغییر در موازنه منطقه ای به نفع خود و تحقق پاره ای آمال و آرزوهای دست نیافتنی است . سکوت همراه با رضایت فرانسه وحمایتهای گاه و بیگاه ضمنی و صریح آن در برابر این سیاستها، آینده منطقه را با هاله ای از ابهام رو به رو ساخته است.

اقدامات مداخله جویانه الیزه در ورای مرزهای فرانسه در چارچوب ناکامی های دولت این کشور به رهبری فرانسوا اولاند از حزب سوسیالیست و شکافهای ایجاد شده در آن حزب و نیز کاهش شدید محبوبیت حزب و دولت در نزد اذهان عمومی نیز قابل ارزیابی است. البته این تفکر را می توان مورد حمایت برخی جناحهای درون حزب سوسیالیست دانست. برخی از جریان سیاسی که در تلاشند با توسل به سیاست فرا فکنی و دامن زدن به بحرانهای منطقه ای ، بر ناکامی های دولت سرپوش بگذارند. البته این نوع اقدامات بیهوده بوده و به کاهش مشکلات اولاند و جریان مذکور کمکی نخواهد کرد.

مقابله با عادی سازی روابط کشورهای منطقه بر اساس اصول همزیستی مسالمت آمیز و حسن همجواری، سیاست دیرینه‌ی است که از سوی فرانسه و برخی دیگر از بازیگران بین المللی پیگیری می شود تا بتوانند جای پای خود را برای ادامه حضور منطقه‌ای حفظ کنند، سنگ اندازی فرانسه به نیابت از عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی در  جریان مذاکرات هسته‌ای برآمده از این سیاست است.

استفاده از تجربه و اشتباهات  آمریکا در منطقه از سوی پاریس برای حل بحران‌های خاورمیانه از جمله سوریه و یمن در چارچوب ضرورت نگاه واقع بینانه به تحولات منطقه برای دستیابی به حل مشکلات و بحران‌ها و پرهیز از نگاه یک سویه ضروری و حیاتی است و زمینه ساز ایجاد ثبات و امنیت پایدار در منطقه است.

انتهای پیام/