به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، مذاکرات هستهای کشورمان اکنون در مرحلهای قرار گرفته است که برای تهیه متن توافق هر کلمه از آن به قول مقامات هر دو طرف نیازمند مذاکره، تفسیر و دقت لازم است.
یکی از دغدغههای طرفین در برجام این است که دولتهای کنونی به صورت دائم سر کار نخواهند بود بنابراین لازم الجرا بودن این توافق چگونه تضمین خواهد شد؟
پاسخ این سوال را وزیر امورخارجه کشورمان با زیرکی لازم شش ماه پیش، زمانی که حتی دستیابی به سر فصل نیز دور از انتظار بود، داد و آن این بود که
توافق جامع از مسیر شورای امنیت خواهد گذشت و زمانی که شورای امنیت توافق را تایید کند لازم الجرایی توافق دیگر منوط به تعهد دولتها نخواهد بود. در بیانیه سوییس نیز تایید این صحبت و مسیر توافق نهایی را دیدیم که مستقیما بر تایید این توافق از سوی شورای امنیت تاکید شد؛ «
قطعنامهای جدید در شورای امنیت سازمان ملل متحد صادر خواهد شد که در آن برجام تائید شده، کلیه قطعنامههای قبلی مرتبط با موضوع هستهای لغو خواهد گردید».
در این بیانیه از راه حلهایی در مورد مولفههای مهم برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) صحبت به میان آمده است و پس از آن مذاکره کنندگاه به این نکته اشاره کردند که در متن نهایی به تمامی این موارد با دقت نظر بیشتر همراه با پرانتزها و.. پرداخته خواهد شد که ممکن است برخی موارد در آن بر اساس رایزنیها تغیراتی کند.
یک اظهارنظر آمریکایی در جریان مذاکرات هستهای در آستانه برجام
با اظهار نظر رییس جمهور آمریکا درباره
اینکه توافق احتمالی نهایی با ایران، یک معاهده رسمی نخواهد بود این سوال
پیش میآید که آن مواردی که ممکن است در نگارش متن نهایی تغیراتی پیدا کند
آیا این اظهار نظر اوباما را شامل میشود؟ در همین راستا وزیر امورخارجه کشورمان در مصاحبه با شبکه یورونیوز اعلام کرد: مشخص است که تمامی تحریمها، اعم از اقتصادی و مالی باید خاتمه یابد. در همان روزی که ما به توافق برسیم... شورای امنیت قطعنامهای را تصویب خواهد کرد که به تمامی قطعنامههای پیشین پایان میدهد و پایه پایان تمامی تحریمها را بنا میگذارد.ظریف در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: مذاکرات گاهی اوقات با دشواریهایی همراه بود زیرا دیپلماتهای غربی فکر میکردند تحریمها یک دارایی است، چیزی که نباید به این سادگی از آن چشمپوشی کنند. (ادامه متن را در اینجا بخوانید) با توجه به اینکه طرفین و به ویژه ایران همواره اعلام کرده است که در هیچ چیز توافق نخواهیم کرد مگر بر سر همه موضوعات، و اینکه همه کشورها باید مجری توافقنامه باشند و باید در نظر داشت توافقی که رسمی نباشد ضمانت اجرایی نخواهد شد بنابراین واضح است توافق مد نظر اوباما مجری بودن دولتها تعهد نخواهد بخشید.
دور از انتظار است که رسمی نبودن توافق احتمالی در برجام مورد قبول تمامی طرفین باشد چراکه همانطور که از متن توافق بر میآید هدف از رسیدن به این مهم، صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران و
برداشتن تمام تحریمها آن هم به یکباره است که هر کدام توسط دیگری تضمین میشود و نمود این ضمانت از سوی طرفین
در معاهدهای رسمی خواهد بود.
از سوی دیگر نیز اگر بخواهیم فرض اختلاف در این زمینه را در نظر بگیریم و با توجه به فرمول توافق بر همه چیز، توافق جامعی در کار نخواهد بود که رییس جمهور کشورمان صراحتا آن را به ضرر طرف مقابل دانسته و میگوید
۱+۵ بیش از همه نیازمند این توافق است و مهمترین هدف ما در این توافق این بود که به دنیا اعلام کنیم اتهامات و فضاسازیهایی که علیه جمهوری اسلامی ایران انجام میدهند واهی است.
از سویی دیگر رئیسجمهور آمریکا در کنفرانسی خبری در کاخ سفید اعلام کرد در صورت تصویب قانون نظارت کنگره بر توافق هستهای ایران، آن را امضا خواهد کرد. وی طرح پیشنهادی کنگره را «مصالحهای منطقی» نامید که به مذاکرات هستهای لطمهای وارد نمیکند. این طرح پیشنهادی این سوال را پیش میاورد که آیا این طرح نشان از سازش میان دموکراتها و جمهوری خواهان دارد؟ و در ادامه میتوان پرسید که
آیا این دموکراتها هستند که با جمهوری خواهان هماهنگ شدند و یا بر عکس؟ روند تشریح شده اگر توافق را نشانه بگیرد قطعا اوباما را نیز نشانه خواهد رفت و وی امتیاز توافق هستهای با ایران که بسیار مهم است را از دست خواهد داد که این دغدغه باعث شد تا وی از «باب کورکر» رئیس کمیته روابط خارجی سنا از حزب جمهوریخواه و «بن کاردین» عضو ارشد همین کمیته از حزب دموکرات این اطمینان را بگیرد که قانون کنگره را از گزند متممهایی که به هدف از بین بردن توافق هستهای احتمالی با ایران تصویب میشود، مصون نگاه دارند.
سوال دیگری که در این زمینه مطرح میشود این است که آیا معاهده رسمی نبودن توافق، متمم از بین برنده توافق محسوب نمیشود؟ آن هم در حالی که رسمی شدن آن به عنوان چارچوبی که شش دولت روی آن به توافق رسیدند! بنابراین شاید بتوان جواب این تناقض اظهار نظری آمریکا را با مثالی از جواب وزیر امورخارجه کشورمان به ژنرال آمریکایی که مجددا گزینه نظامی روی میز را مطرح کرده بود، پیدا کرد که وی در جواب این اظهار نظر تکراری گفت:
ترک عادت موجب مرض است! گزارش از هدیه آقاپور
انتهای پیام/