پشت پرده‌های حضور اولین رهبر غربی در نشست شورای همکاری خلیج فارس؛
رقابت پنهان و آشکار پاریس و واشنگتن در منطقه/ تناقض در رفتار سیاسی الیزه/ بازی موازی فرانسوی‌ها با شیوخ عرب
اقدامات مداخله جویانه الیزه در ورای مرزهای فرانسه در چارچوب ناکامی‌های دولت این کشور به رهبری فرانسوا اولاند از حزب سوسیالیست و شکاف‌های ایجاد شده در آن حزب و نیز کاهش شدید محبوبیت حزب و دولت در نزد اذهان عمومی نیز قابل ارزیابی است، البته این تفکر را می‌توان مورد حمایت برخی جناح‌های درون حزب سوسیالیست دانست.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛
سفر "فرانسوا اولاند" رئیس جمهور فرانسه، در هفته جاری به منطقه و حضور وی
به عنوان مهمان افتخاری در «نشست سران کشورهای حوزه خلیج فارس» در ریاض در
حالی انجام می‌گیرد که طی چند روز آینده شیوخ منطقه به کمپ دیوید عزیمت
خواهند کرد و این امر را می‌توان نشانی بر رقابت پنهان و آشکار پاریس و
واشنگتن در منطقه خلیج فارس دانست.
اولاند
پس از کسب قدرت در سال 2012 تلاش کرد رویکرد خاورمیانه‌ای فرانسه را تقویت
و فضای مناسب‌تری در این منطقه برای پاریس ایجاد نماید. فروش جنگنده های
رافائل به ارزش هفت میلیارد دلار به قطر، جهت این رویکرد را بیشتر نشان
می‌دهد.
اولاند
اولین رهبر غربی است که در نشست شورای همکاری خلیج فارس شرکت می‌کند. تلاش
فرانسه برای افزایش روابط خود با کشورهای عرب خلیج فارس در حالی انجام
می‌شود که عربستان وارد نوعی تنش پنهان با آمریکا در پاره‌ای از مسائل و
موضوعات مهم منطقه‌ای شده است.
علاوه
بر این آمریکا از سال ۲۰۱۰ استراتژی نظامی خود را بر پایه تمرکز بر آسیا
برنامه ریزی کرده است. تصور می‌رود تمرکز آمریکا بر خاورمیانه طی یک دهه
آینده کاسته خواهد شد و از همین رو فرانسه تلاش دارد تا جای خالی آمریکا
را در این منطقه پرکند.
یکی
از محورهای مهم مذاکرات رئیس جمهوری فرانسه با شیوخ عرب منطقه علاوه بر
موضوعات اقتصادی و تجاری بویژه فروش جنگ افزارهای نظامی، بحران‌های مهم
منطقه‌ای از جمله جنگ یمن، سوریه و مبارزه با داعش در عراق خواهد بود به
همین دلیل "لوران فابیوس" و "ژان ایو لودریان" وزیران امور خارجه و دفاع،
اولاند را در این سفر همراهی خواهند کرد.
فروش
تسلیحات نظامی مدرن به کشورهایی با نظام‌های حکومتی توتالیتر، مستبد و
دیکتاتوری خانوادگی- اشرافی، با اصل عدم حمایت پاریس از این نوع نظام‌های
سیاسی همخوانی ندارد و نشانگر رویکرد دوگانه پاریس در برخورد با مقوله حقوق
بشر می‌باشد.
فرانسه
نمی‌تواند افراطیون و جهادگران در آفریقا (مالی، نیجریه، سومالی و...) را
که از حمایت قطر و عربستان سعودی برخوردار هستند را نادیده بگیرد و از طرفی
دیگر عربستان را مهمترین متحد خود در خاورمیانه قلمداد کند، این یک تناقض و
پارادوکس در رفتار سیاسی الیزه به شمار می‌رود.
کشورهای
میزبان اولاند در این تور خاورمیانه‌ای تولید کننده و صادر کننده نفت، گاز
و البته هسته مرکزی تغذیه افکار افراطی و حمایت از تروریسم بشمار می‌روند.
همین کشورها فرانسه را وادار کردند تا در نشست ژنو 2، جمهوری اسلامی ایران
را نادیده بگیرد، در حالیکه سازمان ملل و برخی از طرف‌های اصلی این منازعه
از این دعوت دفاع کرده بودند.
بسیاری
در فرانسه بر این باورند که اقدامات الیزه اتحاد و یکپارچگی ملی را تحت
الشعاع قرار خواهد داد و صلح داخلی را با خطر جدی روبرو می‌سازد. چراکه
تقریبا شش میلیون مسلمان ساکن فرانسه شاهد روابط استراتژیک و تنگاتنگ
کشورشان با کشورهایی می‌باشند که نمایندگی مسلمانان رادیکال و افراطی را بر
عهده دارند و این امر شاید بر افکار و عقاید مسلمانان فرانسوی به ویژه قشر
جوان تاثیرات سوئی ایجاد نماید.
سفر
رسمی رئیس جمهور فرانسه به دو کشور قطر و عربستان که رقبای شناخته شده در
مسائل منطقه‌ای و حوزه شورای همکاری خلیج فارس به شمار می‌روند، نشان می‌هد
فرانسه تمایل دارد با هر دو کشور رقیب، بازی موازی و همسانی را شروع
نماید.
از سوی دیگر با توجه به نقش این دو کشور در تامین مالی و لجستیکی
گروه‌های تروریستی از جمله داعش و جبهه النصره و موضع یکسویه پاریس در قبال
تحولات خاورمیانه، کمکی به تقویت صلح و ثبات و امنیت منطقه نخواهد کرد و
به معنای چشم پوشی از واقعیت‌های منطقه می‌باشد.
گفتوگو درخصوص چگونگی اجرای قطعنامه‌های ضد تروریسم شورای امنیت سازمان ملل متحد در مبارزه با داعش، جبهه النصره، القاعده و ... در دستور کار فرانسوآ اولاند در دیدار با رهبران قطر و عربستان سعودی قرار نخواهد داشت؛ استمرار حمایت از این گروه‌ها و باز بودن مرزها و تردد تروریست به خاک سوریه، عراق و ... موجب نگرانی افکار عمومی است.
نگاه
یک سویه فرانسه به تحولات منطقه که در چارچوب سخنرانی‌ها، اظهارات و
مصاحبه‌های رئیس جمهور و وزرای دفاع و خارجه این کشور در سفر به کشورهای
جنوبی حوزه خلیج فارس مطرح می‌شود، با توجه به نقش برخی از این کشورها در
تامین مالی و لجستیکی گروه‌های تروریستی (داعش، جبهه النصره و...)، بی شک
نگرانی محافل داخلی فرانسه از روند افزایش پیوستن اتباع فرانسوی به
گروهک‌های تروریستی از جمله داعش در عراق و سوریه را تقویت خواهدکرد.
لازم
به ذکر است؛مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه در دفاع از برنامه دولت این کشور
برای جلوگیری از پیوستن اتباع فرانسوی به نیروهای داعش هفته گذشته اعلام
کرده بود« ما باید به این پدیده جدید توجه خاص کنیم چون خطرات آن در خاک
فرانسه وجود دارد.»
پرهیز
مقامات کاخ الیزه از محکومیت کشتار مردم در یمن توسط جنگنده‌های سعودی نقض
صریح ادعای مقامات فرانسوی در ا حترام به اصول انسانی است و نشانگر واهی
بودن چنین ادعاهایی می‌باشد و از سوی دیگر اینکه اشتباه فرانسه در اتخاذ
موضع گیری مبتنی بر حمایت از حملات نظامی عربستان به یمن باعث افزایش خطر
گروه های افراطی و تروریستی در منطقه و جهان را در پی خواهد داشت.
تحولات
چند ساله اخیر در منطقه خاورمیانه بالاخص در سوریه و کشتارهای عظیم صورت
گرفته در یمن طی چند ماهه گذشته که با چراغ سبز و حمایت‌های برخی کشورها
مانند فرانسه صورت می‌گیرد، گویای این امر است که متاسفانه برخی کشورهای
ثروتمند حوزه خلیج فارس همچنان به عنوان منبع سودآوری برای فروش تسلیحاتی
فرانسه و برخی دیگر کشورهای فرا منطقه ای عمل می کنند.
متاسفانه
آنچه اکنون در منطقه خاورمیانه به عینه دیده می‌شود تلاش بازیگران
منطقه‌ای با بهره‌گیری از تروریست‌ها برای تغییر در موازنه منطقه‌ای به نفع
خود و تحقق پاره‌ای آمال و آرزوهای دست نیافتنی است . سکوت همراه با رضایت
فرانسه وحمایت‌های گاه و بیگاه ضمنی و صریح آن در برابر این سیاست‌ها،
آینده منطقه را با هاله‌ای از ابهام رو به رو ساخته است.
اقدامات
مداخله جویانه الیزه در ورای مرزهای فرانسه در چارچوب ناکامی‌های دولت این
کشور به رهبری فرانسوا اولاند از حزب سوسیالیست و شکاف‌های ایجاد شده در
آن حزب و نیز کاهش شدید محبوبیت حزب و دولت در نزد اذهان عمومی نیز قابل
ارزیابی است. البته این تفکر را می‌توان مورد حمایت برخی جناح‌های درون حزب
سوسیالیست دانست. برخی از جریان سیاسی که در تلاشند با توسل به سیاست فرا
فکنی و دامن زدن به بحران‌های منطقه‌ای، بر ناکامی های دولت سرپوش بگذارند.
البته این نوع اقدامات بیهوده بوده و به کاهش مشکلات اولاند و جریان مذکور
کمکی نخواهد کرد.
اکنون
آمریکا و برخی دیگر از متحدان آن به این باور مهم دست یافته‌اند که
برقراری ثابت و امنیت منطقه‌ای منهای ایران و بدون حمایت و حضور ایران و
اجرای هرگونه مدل امنیتی موثر در منطقه بدون بازیگری ایران به سرانجام
مقصود نخواهد رسید.
مقابله
با عادی سازی روابط کشورهای منطقه بر اساس اصول همزیستی مسالمت آمیز و حسن
همجواری، سیاست دیرینه‌ای است که از سوی فرانسه و برخی دیگر از بازیگران
بین‌المللی پیگیری می‌شود تا بتوانند جای پای خود را برای ادامه حضور
منطقه‌ای حفظ کنند. سنگ اندازی فرانسه به نیابت از عربستان سعودی و رژیم
صهیونیستی در جریان مذاکرات هسته‌ای برآمده از این سیاست است.
استفاده
از تجربه و اشتباهات آمریکا در منطقه از سوی پاریس برای حل بحران‌های
خاورمیانه از جمله سوریه و یمن در چارچوب ضرورت نگاه واقع بینانه به تحولات
منطقه برای دستیابی به حل مشکلات و بحران‌ها و پرهیز از نگاه یک سویه
ضروری و حیاتی است و زمینه ساز ایجاد ثبات و امنیت پایدار در منطقه
می‌باشد.
انتهای پیام/
