به گزارش
خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران؛ عقد عمل حقوقی است که برای ایجاد آن اراده دو طرف لازم است و دو یا چند نفر باید توافق کنند تا از توافق اراده آنها عقد به وجود بیاید، به طوری که در عقد بیع توافق دو اراده خریدار و فروشنده و در عقد ازدواج رضایت زن و مرد لازم است.
قانون مدنی در ماده ۱۸۳ عقد را چنین تعریف کرده است: «عقد عبارت است از اینکه یک یا چندنفر در برابر یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری کنند که آن امر مورد قبول آنها باشد.»
*شرایط صحت عقد طبق ماده ۱۹۰ قانون اساسی، قصد طرفین و رضای آنها، اهلیت طرفین، وجود موضوع معین برای معامله و مشروعیت جهت معامله از شرایط اساسی و لازم در عقد است که بدون آنها عقد اساسا باطل است.
هرگاه یکی از این ۴ شرط در عقد وجود نداشته باشد، عقد وجود خارجی پیدا نمیکند و اساسا باطل میشود و یا ممکن است غیر نافذ باشد که در این حالت هم باطل است ولی با تنفیذ بعدی اصلاح پذیر است.
انتهای پیام/