به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،فرض کنيد در هر کرايه ماشين فقط يک تومان اضافي رد و بدل شود؛ آن وقت هر روز سه ميليون و 850 هزار تومان از پول مردم پايتخت از راه غير حلال و غيرقانوني وارد چرخه گرش مالي شهر خواهد شد!

کرايه تاکسي هميشه معضلي بوده که باعث جنگ و جدل ديرينه بين راننده، مسافر و تاکسيراني مي شود. از يک طرف تاکسيراني نرخ هايي تعيين مي کند که اصلا معلوم نيست آن را چطور بايد گرد کرد يا اصلا براي چه بايد تاکسيراني چنين رقمي را تعيين کند؛ بعد از آن خود راننده از ظن خود مشخص کند که چقدر بايد بگيرد و طبيعتا به نفع خود آن را گرد کند. مثلا همين نرخ کرايه اي که براي تاکسي هاي گردشي با عنوان ورودي تعيين مي کنند، رويش نوشته است: ورودي 2341 ريال، يا به سادگي نوشته‌اند: 2222 ريال، يا هر مقدار ديگري که شما آن را ديده‌ايد! بعد در کنار همين عدد نوشته‌اند که با 500 متر مسافت آزاد! معني جمله اين است: شما با پرداخت دو هزار و سيصد و چهل و يک ريال مي‌توانيد سوار تاکسي شويد و تا 500 متر از آن استفاده کنيد و جابه جا شويد. اين نرخ تاکسي را که مثال زديم مصوب تابستان سال 91 است! يعني آقا يا آقاياني که اين قانون را تصويب کرده‌اند، هنوز فکر مي‌کنند چيزي به اسم چهار تومان در پول رايج و رسمي کشور وجود دارد! هنوز فکر کرده‌اند با سکه‌هاي 25 توماني و 50 توماني مي‌توان 34 تومان سوا کرد و به راننده پرداخت کرد! آن هم 25 توماني و 50 توماني هايي که خودشان به سختي گير مي آيند و البته در شرايطي که تراول هاي 100 هزارتوماني هم وارد چرخه پول شده است.

شغلي به نام پول خردي!

معضل نبود پول خرد چيزي است که مسافر و راننده را اسير خودش کرده به گونه اي که وقتي تاکسيراني کرايه را 650 تعيين مي کند، به اين فکر نمي کند که اين پول هاي خرد بايد چطور به دست مسافر و راننده برسد. همه گلايه دارند که در اين نبود پول خرد اين چه نوع کرايه اي است که براي تاکسي ها تعيين مي کنند. در اين زمان است که شغل جديدي به وجود مي آيد به نام خريد و فروش پول خرد. افرادي که به جمع آوري اين پول هاي خرد مي پردازند و با فروختن آنها به راننده هاي تاکسي و اتوبوس، با قيمتي بالاتر از ارزش ريالي خود پول، براي خود کار و کاسبي راه مي اندازند و راننده ها از اين بابت که مجبور هستند بابت پول خرد هزينه کنند شاکي مي شوند و براي همين هميشه به زمين و زمان بد و بيراه مي گويند که چرا مردم پول خرد در جيبشان پيدا نمي شود. مثلا براي 5هزار تومان 200 توماني بايد 6هزار تومان و در مواقعي حتي بيشتر پرداخت کنند و قيمت 50 توماني که بالاتر هم مي رود و مبلغ 3 هزار تومان 50 توماني تا 5 هزار تومان هم خريد و فروش شده است. در اين زمان است که راننده اگر بخواهد 700 تومان بگيرد مسافر شاکي مي شود و اگر بخواهد 600 تومان بگيرند راننده شاکي مي شود که چرا بايد کمتر از آنچه که تاکسيراني تعيين کرده از مسافر دريافت کند؛ در حالي که روز به روز به گراني ها و تورم اضافه مي شود. البته بماند که معمولا مسافر بابت آن 50 تومان کوتاه مي آيد و عطاي گرفتنش را به لقايش مي بخشد.

به ازاي هر 100 متر 161 ريال!

شايد براي شما هم در اين چند وقته اتفاق افتاده باشد که در چند روز متولي براي طي کردن يک مسير ثابت نرخ هاي متفاوتي به تاکسي ها پرداخت کرده باشيد. يک نفر هزار تومان مي گيرد يک نفر 700 تومان و نفر ديگر 500 تومان! آخر هم تکليف مشخص نمي شود که قرار است بابت اين مسير ثابت چقدر پول پرداخت کنيد. امسال نيز براساس لايحه شهرداري وروديه تاکسي هاي گردشي براي مسافت آزاد 500 متر 370 تومان و پس از 500 متر تا 7 کيلومتر به ازاي هر 100 متر 161 ريال به کرايه افزوده مي شود. همچنين براي مسافت هاي بالاي 7 کيلومتر به ازاي هر 100 متر 135 ريال و در سرعت هاي کمتر از 15 کيلومتر بر ساعت براي هر دقيقه 96 ريال در نظر گرفته شده است. همين رند نبودن کرايه ها موجب مي شود تا راننده آنطور که دلش مي خواهد کرايه را گرد کند و از مسافر بگيرد و تنها دليل براي اين کار را گراني و بالا بودن خرج ماشين و زندگي بداند. در صورتي که کسب درآمد به اين طريق به هيچ عنوان نمي تواند درست باشد. مسافر هم به دليل رند نبودن کرايه ها و مشغله فکري حوصله حساب و کتاب کردن ريال به ريال براساس ميزان مسافت طي شده در زمان مشخص را ندارد و ترجيح مي دهد هرآنچه را که راننده مي گويد پرداخت کنند.

يک ميليارد و 386 ميليون تومان در سال با يک تومان اضافه کرايه در جيب راننده تاکسي ها مي رود!

حالا از سوي ديگر به اين قضيه نگاه کنيم! اينکه همين چند ريال ناقابل مي تواند چه پول زيادي را به جيب راننده تاکسي ها روانه کند، بدون اينکه آب از آب تکان بخورد. حالا اينکه خرج و مخارج زياد و گراني ها چيزي در جيب راننده تاکسي ها نمي گذارد، بحث جدايي است، که به تورم و بالا بودن مخارج برمي گردد؛ اما باز هم دليل نمي شود، بيشتر از نرخ تعيين شده از سوي تاکسيراني، از جيب مردم به دخل راننده برود. بر اساس آمار و اطلاعات منتشر شده از سوي شرکت مطالعات جامع حمل و نقل و ترافيک تهران، بيش از 24 درصد از کل سفرهاي شهري در پايتخت با تاکسي انجام مي‌شود، اين رقم در ‌آمار اين شرکت سه ميليون و 850 هزار سفر برآورد شده است. يعني هر روز سه ميليون بار در تهران پول کرايه تاکسي پرداخت مي‌شود. حالا فرض کنيد هر بار فقط يک تومان کرايه اضافي رد و بدل شود! فقط يک تومان! آن وقت هر روز سه ميليون و 850 هزار تومان از پول مردم از راه غير حلال و غيرقانوني وارد چرخه گرش مالي شهر مي‌شود! اين عدد در ماه مي‌شود 115 ميليون 500 هزار تومان و در سال مي‌شود يک ميليارد و 386 ميليون تومان! يادتان هست که فرض ما فقط براي يک تومان کرايه اضافه بود! نه صد تومان و 200 تومان و 300 تومان! اين وضعيت تنها در شهر تهران محاسبه شده است؛ حالا حساب کنيد اگر براي هر استان اينگونه محاسبه و جمع شود در کل کشور چندين ميلياردتومان کرايه اضافي رد و بدل مي شود؟